P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 22.07.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 25.07.2005 r.)

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe w części dotyczącej zaliczenia kwoty, którą Podatnik został obciążony przez poprzedniego leasingobiorcę samochodu do kosztów uzyskania przychodu.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku, Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego, stanowiącą cesje poprzedniej umowy leasingu zawartej przez innego użytkownika na używany samochód ciężarowy. Umowa została zawarta na okres od 20.06.2005 r. do 20.06.2007 r. Według zawartej umowy wartość ofertowa samochodu wynosi netto 17.325,13 zł, a wartość jego wykupu jest określona na kwotę 866,26 zł netto. Wartość wykupu została ustalona przez leasingodawcę na podstawie umowy z poprzednim leasingobiorcą.

Spółka prosi o wyjaśnienie,

czy może zaliczyć kwotę tzw. “odstępnego”, którą została obciążona przez poprzedniego leasingobiorcę samochodu do kosztów uzyskania przychodu...

Podatnik jest zdania, że kwota netto faktury VAT zapłaconej z tytułu tzw. odstępnego stanowi, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., koszt uzyskania przychodu, gdyż leasingowany samochód służy do osiągania przychodów Spółki.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w odpowiedzi na wniosek Spółki zważył co następuje.

Opodatkowanie stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 17a pkt 1 ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Spółka zawarła umowę tzw. leasingu operacyjnego określonego w art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p. Samochód ciężarowy stanowiący przedmiot tej umowy był uprzednio leasingowany przez inny podmiot. Jak twierdzi Spółka - dokonała ona zapłaty kwoty 11.000 zł netto, która stanowi odstępne w świetle art. 396 Kodeksu Cywilnego, wniesione poprzedniemu leasingobiorcy z tytułu odstąpienia przez niego na rzecz Spółki przedmiotu umowy leasingu.

W myśl art. 396 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r. Nr 16, poz. 93) jeżeli zostało zastrzeżone, że jednej lub obu stronom wolno od umowy odstąpić za zapłatą oznaczonej sumy (odstępne), oświadczenie o odstąpieniu jest skuteczne tylko wtedy, gdy złożone zostało jednocześnie z zapłatą odstępnego. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z zakończeniem jednej umowy leasingu i jednoczesnym zawarciem następnej umowy leasingu z nowym leasingobiorcą. Spółka przystępując do umowy leasingu dokonuje na rzecz poprzedniego leasingobiorcy zapłaty tytułem kontynuacji współpracy podjętej przez zawarcie poprzedniej umowy leasingu. Zapłacona suma nie stanowi odstępnego, ponieważ odstępne jest płatne przez jedną ze stron umowy, która od niej odstępuje, podczas gdy Spółka taką stroną umowy nie była.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16.

W opinii tutejszego organu podatkowego w omawianej sytuacji wydatek poniesiony przez Spółkę na rzecz poprzedniego leasingobiorcy nie jest związany z uzyskanym przez Spółkę przychodem. Wydatek ten nie wynika z umowy leasingu, tylko z porozumienia zawartego z poprzednim leasingobiorcą. Umowa leasingu operacyjnego daje możliwość używania określonej rzeczy przez oznaczony czas w zamian za okresowe opłaty. Istnieje więc bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy między uprawnieniem do korzystania z przedmiotu leasingu, wydatkami na czynsz leasingowy i bezpośrednim lub potencjalnym przychodem, jaki może przynieść ta rzecz. Jeżeli więc Spółka zwraca wydatki, które przypadały na pierwotnego leasingobiorcę, to w tej sytuacji nie sposób znaleźć związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem

W związku z powyższym zdaniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stanowisko Spółki zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacje co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 25.07.2005 r. w części dotyczącej podatku od towarów i usług oraz w części dotyczącej możliwości zaliczenia rat leasingowych oraz innych kosztów związanych z zawartą umową leasingu do kosztów uzyskania przychodu zostaną zawarte w odrębnych postanowieniach.Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego i jest ważna w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania postanowienia. Interpretacja jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia. W przypadku wniesienia zażalenia należy wnieść opłatę skarbową zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 oraz art. 9 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 253 z 2004 r., poz. 2532) w wysokości 5 zł od podania oraz 0,50 zł od każdego załącznika.