P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika, przedstawionej w piśmie z dnia 20.05.2005 r. (wpływ do tutejszego Urzędu 25.05.2005.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Firma zajmuje się sprzedażą łóżek opalających (solaria). Jednym z warunków sprzedaży urządzeń jest odpowiedzialność Spółki za urządzenia z tytułu rękojmi na zasadach określonych w kodeksie cywilnym. Jednocześnie, niezależnie od uprawnień wynikających z tytułu rękojmi, Spółka udziela gwarancji jakości na części urządzeń w okresie 24 miesięcy od daty instalacji solarium, z wyłączeniem niektórych części, na które okres gwarancji wynosi 12 miesięcy. Tym samym na Spółce jako sprzedawcy ciąży obowiązek poniesienia kosztów związanych z dokonaniem czynności, polegających na wymianie rzeczy lub usunięciu wady w uszkodzonych urządzeniach. W związku z tym pobierane są z magazynu nowe części do urządzeń wadliwych w ramach napraw gwarancyjnych. Powyższe warunki dotyczące odpowiedzialności Spółki z tytułu rękojmi i gwarancji zawarte są w warunkach umowy sprzedaży, które otrzymuje każdy klient kupujący łóżko opalające.

W związku z powyższym Podatnik pyta, czy Spółka może uznać za koszt uzyskania przychodu wartość części zużytych w ramach napraw gwarancyjnych w momencie wydania ich z magazynu?

Zdaniem Podatnika, w związku ze specyfiką prowadzonej przez Spółkę działalności i warunków sprzedaży urządzeń, należy uznać wartość pobranych z magazynu części w ramach napraw gwarancyjnych w momencie ich wydania za koszt uzyskania przychodu na zasadzie ogólnej zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami informuje, co następuje:

Gwarancje związane ze świadczeniem usług gwarancyjnych i serwisowych, stosownie do art. 577 § 1 k.c. (Dział III Gwarancja jakości) polegają na tym, że sprzedawca udziela kupującemu na piśmie gwarancji co do jakości rzeczy sprzedanej. Sprzedawca jest zobowiązany do usunięcia wad fizycznych rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawniają się w terminie określonym w gwarancji. Gwarancja w świetle przedstawionych przepisów Kodeksu cywilnego stanowi zatem zobowiązanie sprzedawcy do usunięcia wad fizycznych rzeczy sprzedanej lub do wymiany rzeczy na niewadliwą i jest bezpośrednio związana z umową sprzedaży.

Kupujący może wykonywać uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy, niezależnie od uprawnień wynikających z gwarancji (art. 579 k.c.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest spełnienie następujących kryteriów:

- poniesienie wydatku przez podatnika,

- definitywność (rzeczywistość) wydatku,

- pozostawanie w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- wydatek powinien mieć wpływ na możliwość osiągania przychodów,

- właściwe udokumentowanie.

W związku z tym, że usługi z tytułu rękojmii i gwarancji, wynikające z umowy sprzedaży, a polegające na wymianie rzeczy lub usunięciu wady w uszkodzonych urządzeniach, mają związek z przychodami osiąganymi przez Podatnika, stanowią koszt uzyskania przychodu w roku ich faktycznego poniesienia.

Aby odliczyć koszty od przychodów przy ustalaniu dochodów do opodatkowania, koszty te muszą zostać prawidłowo udokumentowane. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają w sposób bezpośredni zasad dokumentowania wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. Jednak przepisy art. 9 w/w ustawy określają pośrednio sposób dokumentowania wydatków. Ustawodawca nałożył na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób umożliwiający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku. Przepis ten, w powiązaniu z art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) oznacza, że tylko prawidłowo prowadzone księgi rachunkowe mogą być uznane za bezpośredni dowód m. in. poniesienia kosztów uzyskania przychodów.

W związku z tym, warunkiem odliczenia wydatku od przychodów jest wykazanie, iż usługa gwarancyjna została wykonana, czyli udokumentowanie faktu poniesienia wydatku w sposób nie budzący wątpliwości, tj. za pomocą dowodów księgowych.

Zgodnie z zasadami ustawy o rachunkowości dowód księgowy powinien zawierać co najmniej (art. 21 ust. 1):

1) określenie rodzaju dowodu i jego numer identyfikacyjny,

2) określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,

3) opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe określoną także w jednostkach naturalnych,

4) datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu,

5) podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów,

6) stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miejsca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

Z ust. 1a wynika, że można zaniechać zamieszczania na dowodzie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, jeżeli wynikają one z techniki dokumentowania zapisów księgowych.

Wymogi te dotyczą także tzw. dowodów księgowych wewnętrznych - związanych z operacjami wewnętrznymi jednostki (art. 20 ust. 2 pkt 3 ustawy o rachunkowości).

W wypadku wydania z magazynu nowych części, przeznaczonych na dokonywane naprawy gwarancyjne lub serwisowe i udokumentowania ich zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości - Spółka może uznać dzień wydania tych części z magazynu za moment poniesienia kosztu uzyskania przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego MUS postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 PLN oraz po 0,50 PLN od każdego załącznika (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).