Postanowienie

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zapłaty czynszu za dzierżawę programu komputerowego, przedstawione w piśmie z dnia 12 sierpnia 2005 r. jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 12 sierpnia 2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu - 16 sierpień 2005r.) Spółka zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w następującym stanie faktycznym:

Spółka należy do międzynarodowej grupy spółek, które zamierzają wdrożyć w ramach całej grupy program komputerowy X. W związki z tym, jedna z niemieckich spółek należących do grupy (będąca "spółką-babcią" dla Wnioskodawcy) zawarła umowę z firmą, która jest właścicielem praw autorskich do programu. Na podstawie tej umowy niemiecka spółka uzyskała licencję na korzystanie z programu komputerowego.
Umowa nie przewiduje prawa do udzielania dalszych sublicencji, ale spółka niemiecka ma prawo do wydzierżawiania tego programu podmiotom należącym do grupy. Na mocy posiadanego uprawnienia niemiecka Spółka zawarła z Wnioskodawcą umowę dzierżawy i świadczenia usług dotyczących programu X.
Zgodnie z umową, Spółka jako dzierżawca, w zamian za korzystanie z programu zobowiązana jest do uiszczania na rzecz niemieckiej spółki miesięcznego czynszu dzierżawnego.
Umowa została zawarta na czas nieokreślony.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka zwróciła się z pytaniem, czy na podstawie przepisów art. 15, art. 16 art. 16b i art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie miała prawo zaliczyć wydatki z tytułu zapłaty czynszu dzierżawnego za korzystanie programu komputerowego X bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Spółki: wydatki na zapłatę czynszu dzierżawnego spełniają warunki wynikające z art. 15 i art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co daje Jej prawo zaliczenia tych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Tutejszy organ podatkowy po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawia następujące stanowisko:

Artykuł 16b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. - zwanej dalej "ustawą") zawiera zamknięty katalog praw, stanowiących wartości niematerialne i prawne podlegających amortyzacji podatkowej. Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy, jedną z kategorii wartości niematerialnych są licencje. Oznacza to, że przedmiotem amortyzacji podatkowej nie jest sam program komputerowy jako taki, lecz licencja na jego użytkowanie.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że faktycznym użytkownikiem i dysponentem licencji jest spółka niemiecka, natomiast Wnioskodawca jako strona wydzierżawiająca nie nabyła licencji, lecz wynikające z tej umowy prawo korzystania z przedmiotu tej licencji, czyli programu komputerowego. Brak jest zatem podstaw aby prawo korzystania z programu komputerowego kwalifikować jako wartość niematerialną i prawną.
Z kolei, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika, że aby poniesiony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu musi spełniać dwa warunki:

• jego poniesienie służy osiągnięciu przychodów,
  
• nie został wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
  W przedmiotowej sprawie w ocenie organu podatkowego powyższe warunki są spełnione tj:
  
• wydatek na czynsz dzierżawny za użytkowanie programu komputerowego, jakkolwiek nie ma bezpośredniego związku z osiąganym przychodem, bezsprzecznie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowi koszt funkcjonowania Spółki,
  
• przedmiotowy wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy.
  Oznacza to, że w sytuacji opisanej we wniosku, wydatki z tytułu czynszu dzierżawnego za korzystanie z programu komputerowego będą stanowić koszty uzyskania przychodu.
  
  

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania.

Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.

Na podstawie art. 14a § 4, art. 236 § 2 pkt 1 i art. 223 § 1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.), podania i załączniki do podań składane w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz opłaty skarbowej zawiera załącznik do wyżej wymienionej ustawy. Zgodnie z poz. 1 części I tego załącznika, opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.