POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 28.04.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 02.05.2005 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia podstawy opodatkowania w eksporcie towarów, w przypadku braku dokumentu potwierdzającego ich wywóz poza terytorium Wspólnoty, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT,

stwierdza, że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik dokonuje eksportu towarów, nie otrzymując dokumentu potwierdzającego ich wywóz poza terytorium Wspólnoty przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc.

W związku z powyższym stanem faktycznym Podatnik zwraca się z zapytaniem, w jaki sposób należy ustalić w opisanej sytuacji podstawę opodatkowania.

Zdaniem Podatnika temat ten regulują przepisy art. 29 ust. 1, art. 41 ust. 4 i 7, art. 109 ust. 3 i 6 ustawy o VAT.

Ponieważ w przypadku eksportu towarów pierwotnie stawka podatku wynosi 0 % i w taki sposób wystawiana jest faktura oraz obciążany jest odbiorca towaru, kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota netto (podstawa opodatkowania plus podatek stawka 0 %), bez względu na późniejsze konsekwencje dotyczące tej sprzedaży.

Jednak, gdy warunek zastosowania stawki w wysokości 0 % nie został spełniony i należy zastosować stawkę właściwą dla sprzedaży danego towaru w kraju, podstawą opodatkowania stanie się kwota należna pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Zatem, zdaniem Podatnika, należy przyjąć, że w przypadku nie spełnienia warunku udokumentowania wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty w przypadku eksportu towarów, podatek należny od tej sprzedaży obliczany jest metodą „w stu”, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza co następuje :

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik dokonuje eksportu towarów, nie otrzymując dokumentu potwierdzającego ich wywóz poza terytorium Wspólnoty przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc.

Ustawa o VAT, w art. 5 ust. 1 określa, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają :

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju ;
2. eksport towarów ;
3. import towarów ;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju ;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 cytowanej wyżej ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 - 4, jeżeli wywóz dokonany jest przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o VAT w eksporcie towarów stosuje się stawkę 0 %.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0 % stosuje się w eksporcie towarów pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W myśl art. 41 ust. 7 ustawy o VAT, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Do ustalenia podstawy opodatkowania stosuje się przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Z definicji obrotu zawartej w cytowanym wyżej art. 29 ust. 1 wynika, iż żądana kwota, zawarta w fakturze, stanowi kwotę brutto.

Reasumując, w przypadku kiedy podatnik nie ma prawa do wykazania danej dostawy jako eksportu towaru, a tym samym nie może zastosować stawki podatku 0 %, rozlicza taką sprzedaż jako dostawę na terytorium kraju oraz opodatkowuje stawką właściwą dla danego towaru rachunkiem „w stu” przyjmując, że wartość dostawy na fakturze jest ceną brutto (zawierającą podatek od towarów i usług).

Ponadto tut. Organ nadmienia, iż z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika jednoznacznie, czy Podatnik posiada dokument celny potwierdzający samą procedurę wywozu, o której mowa w art. 41 ust. 8, który uprawnia do przesunięcia momentu powstania obowiązku podatkowego w eksporcie o jeden okres rozliczeniowy. W przypadku nie posiadania tego dokumentu Podatnik był zobowiązany do wykazania przedmiotowej sprzedaży ze stawką właściwą dla dostawy tego towaru na terytorium kraju już w okresie rozliczeniowym, w którym urząd celny wyjścia dokonał potwierdzenia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty bez prawa do przesunięcia tego momentu na następny okres rozliczeniowy.

Tut. Organ informuje, że przepis art. 2 pkt 8 ustawy o VAT został zacytowany w brzmieniu znowelizowanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 90 poz. 756), obowiązującym od dnia 01.06.2005 r.