Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kraśniku zgodnie z przepisem art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) w odpowiedzi na pismo, które wpłynęło do tut. urzędu dnia 17 sierpnia 2005 r. postanawia: uznać przedstawione przez podatnika stanowisko za prawidłowe.

Uzasadnienie: Stan faktyczny: Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym podatnik uzyskał status pracodawcy prowadzącego zakład pracy chronionej od dnia 30 grudnia 1993 r.Zgodnie z przepisem art. 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 1997 Nr 123 poz. 776) wnioskodawca prowadzi zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (w skrócie ZFRON). Podatnik oświadcza, iż nie uzyskiwał dotacji, subwencji oraz wpływów z zapisów oraz darowizn, które podlegały wpłacie na ZFRON.

Stanowisko pytającego: Podatnik stoi na stanowisku, iż kwoty odpisów amortyzacyjnych, naliczane od części nakładów na zakup środków trwałych sfinansowany z ZFRON, powinny stanowić podatkowe koszty uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska wnioskodawcy: W ocenie tutejszego organu stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułów zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Środki zgromadzone na zakładowym funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych przez zakład pracy chronionej zgodnie z art. 33 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, są środkami własnymi zakładu.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż przychody ZFRON stanowiły środki własne uzyskane w 90% ze zwolnień od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 31 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy . Zgodnie z powyższym należy stwierdzić, iż sfinansowanie zakupu środka trwałego funduszami z ZFRON w przedmiotowym przypadku, z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego, nie może być uważane za zwrot wydatków.

W przedstawionym stanie faktycznym, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisy amortyzacyjne naliczane od części nakładów na zakup środków trwałych sfinansowany z ZFRON, stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodu. Zgodnie z powyższym należy uznać stanowisko podatnika za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika tut. urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia zgodnie z art. 239 i art. 222 Ordynacji podatkowej.