Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny - informuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Stosownie do ust. 2 tego artykułu wyżej wymieniony przepis stosuje się m. in pod warunkiem, że dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, (tj. osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej lub osobą fizyczną, wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.W myśl art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług ilekroć w ustawie jest mowa o podatku od wartości dodanej, rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą. Należy zatem stwierdzić, iż można uznać przedmiotową transakcję za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, jeżeli łącznie spełnia ona przesłanki określone w art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy dotyczące: przedmiotu czynności - w wyniku dokonania czynności Strona nabywa prawo do rozporządzania towarami jak właściciel;przemieszczenia towaru - który w wyniku dokonanej dostawy zostaje przetransportowany z terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty na terytorium Polski; podmiotów czynności - nabywca towaru (Strona) jest podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą; dostawca towaru posiada status podatnika podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej. Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż przesłanki dotyczące przedmiotu czynności oraz przemieszczania towaru są spełnione. Z wniosku Strony nie wynika natomiast, czy dostawca towaru jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce lub podatku od wartości dodanej w innym państwie Wspólnoty. O ile więc dostawca spełnia ww. warunek, opisana przez Stronę transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W przeciwnym razie, jeżeli zgodnie z przepisami o miejscu świadczenia przy dostawie towarów (Dział V, Rozdział 1 ustawy o podatku od towarów i usług) miejscem przedmiotowej dostawy towarów jest terytorium Polski, zastosowanie mieć będzie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, zgodnie z którym podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju. W tym miejscu wskazać jednakże należy, iż na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. W żadnym natomiast wypadku opisana transakcja nie spełnia przesłanek do uznania jej za import towarów. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 7 ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.