Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku spółki z o.o. „M.” w R. z dnia 5.07.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 11.07.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodów faktur wystawionych za prowadzone negocjacje i rozmowy handlowe, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, co następuje: spółka „M.” wraz z innymi właścicielami sklepów zajmujących się handlem art. budowlanymi z całej Polski jest udziałowcem spółki, która powołana została w celu prowadzenia negocjacji handlowych w imieniu i na rzecz udziałowców dla poprawy konkurencyjności tychże firm. Efektem tych negocjacji są zawierane umowy handlowe, dodatkowe rabaty, dostawy itp. Ponieważ rozmowy handlowe nie są możliwe do wartościowego określenia w danym miesiącu, udziałowcy uchwałą wyrazili zgodę na comiesięczne ryczałtowe naliczanie za prowadzone rozmowy. Zdaniem spółki ww. faktury zgodnie z art. 15 ust. 1 będą kosztem uzyskania ze względu na przyczynianie się do wzrostu konkurencyjności na rynku, a co się z tym wiąże również do wzrostu obrotów i osiąganego zysku.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, udzielając interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej w powyższym wniosku, stwierdza, co następuje:

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązuje generalna zasada, wyrażona w art. 15 ust. 1 ustawy, który stanowi, że „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych, w art. 16 ust. 1…”. Jest to ustawowa definicja kosztów uzyskania przychodów, według której dokonuje się kwalifikacji wydatków ponoszonych przez podatnika jako kosztów związanych z uzyskanym przychodem. Ustawodawca w omawianym przepisie nie stawia wprost wymogu, by poniesiony koszt przyniósł określony przychód, lecz był poniesiony w celu jego osiągnięcia. Zatem kosztami uzyskania przychodów będą wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowane źródła przychodów. Kosztami będą, więc zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskanymi przychodami oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z jego funkcjonowaniem, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. Przy czym ponoszone koszty winny ten cel realizować lub co najmniej zakładać go jako realny, tj. potencjalnie możliwy do osiągnięcia.

Z przedstawionego we wniosku spółki stanu faktycznego wynika, iż cel osiągnięcia przychodu związanego z poniesionym wydatkiem jest w przedmiotowym przypadku obiektywnie realny i możliwy do osiągnięcia poprzez zawieranie nowych umów handlowych czy też uzyskanie dodatkowych rabatów na dostawy. W świetle powyższego uznać należy, iż poniesione przez spółkę koszty na podstawie wystawionych faktur za prowadzone negocjacje i rozmowy handlowe będą stanowić dla podatnika koszty uzyskania przychodów, gdyż wypełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.