W dniu 22.08.2005r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 2.11.2005r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca zaciągnęła kredyty dewizowe, które zobowiązana była spłacać w walucie obcej. Spółka informuje, iż w bieżącym roku podatkowym podpisała z bankiem aneks do umowy kredytowej, na mocy którego dokonano zmiany waluty kredytowej z EUR na złote polskie. Wskutek tej operacji powstały dodatnie różnice kursowe, gdyż kurs z momentu uruchomienia kredytu był znacznie wyższy od kursu EUR z dnia przewalutowania kredytu. Powyższych różnic Wnioskująca nie doliczyła do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym wykazywanej w CIT-2, gdyż zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 za przychód uważa się otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Spółka wskazuje, iż przychód z tytułu różnic kursowych, zgodnie z ust. 2a powyższego artykułu ustala się jako różnicę między wartością środków przeliczonych przy zastosowaniu kursu walut z dnia powstania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisywanym przypadku nie ma miejsca faktyczne otrzymanie przychodu, gdyż wskutek przewalutowania nie dochodzi do żadnych przepływów pieniężnych. Zmiana waluty jest tylko zapisem na rachunku i w księgach Spółki. W związku z powyższym - w opinii Podatnika - powstałe dodatnie różnice kursowe nie stanowią podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Tutejszy organ podatkowy pragnie wskazać, iż powstanie różnic kursowych, uzależnione jest od charakteru transakcji, z której różnice te wynikają. Jeżeli transakcja wiąże się z ponoszeniem kosztów również i różnice kursowe, bez względu na ich wartość matematyczną (+ lub -), będą kosztami. Analogicznie jest z przychodami. Jeżeli kwota z transakcji dotyczy przychodów, również i różnice kursowe, zarówno na plus, jak i na minus, zaliczane są do przychodów. Zatem, w sytuacji spłaty kredytu poprzez rzeczywisty transfer waluty, nie dojdzie do powstania różnic kursowych przychodowych, gdyż zaciągnięta pożyczka stanowi zobowiązanie Podatnika i zawsze różnice kursowe powstałe przy jej spłacie będą związane z kosztami podatkowymi - będą je zwiększać lub zmniejszać.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowi o różnicach kursowych odnoszących się do spłaty zobowiązań (kredytów) wyrażonych w walucie obcej, w poniżej cytowanych przepisach.

Stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Ponadto, przy spłacie zobowiązania m. in. z tytułu kredytu zaciągniętego w walucie obcej, w sytuacji gdy ta spłata następuje z własnych środków walutowych podatnika, dochodzi do powstania różnic kursowych (dodatnich lub ujemnych) w trybie art. 15 ust. 1a ustawy. Stanowi on bowiem, iż koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Mając na względzie brzmienie obu powyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, iż różnice kursowe (dodatnie lub ujemne) od spłacanego przez podatnika kredytu (mającego związek funkcjonalny z osiąganymi przez niego przychodami), wpływają na koszty podatkowe w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznego transferu środków pieniężnych w walutach obcych. Różnice kursowe, wpływające na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, mają więc charakter kasowy.

W przedstawionym stanie faktycznym nie dochodzi do płatności w walucie, a jedynie do zmiany waluty, w jakiej będzie spłacany kredyt.

Wobec faktu, iż czynność przewalutowania kredytu nie jest powiązana z faktycznym transferem waluty obcej, różnice kursowe powstałe pomiędzy kwotą otrzymanego kredytu przeliczoną na złote polskie przed przewalutowaniem, a jego wartością wyrażoną w tej walucie po przewalutowaniu, nie stanowią różnic kursowych, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem jako różnice kursowe z wyceny, niezrealizowane, mogą zostać uwzględnione jedynie w rachunku bilansowym.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą, i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.