Działając na podstawie przepisów:art. 14 a § 1 i § 4 oraz art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz. 654 ze zm.), udzielając interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych w indywidualnej sprawie, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałutyuznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22.06.2005 r.

Wnioskiem z dnia 22 czerwca 2005 r. Spółka z o.o. zwróciła się do tutejszego organu podatkowego o wydanie pisemnej interpretacji w sprawie momentu i wysokości powstania przychodu (zapytanie nr 2) z tytułu obrotu wierzytelnościami. Wniosek został uzupełniony w dniu 13 lipca 2005 r. o sposób dokumentowania transakcji. Według stanu faktycznego przedstawionego w piśmie Spółka nabyła (na podstawie umowy) wierzytelność o wartości 137.126,68 zł za cenę tzw. zaliczki w kwocie 18.923,76 zł.Strony transakcji dokonały ponadto dodatkowych ustaleń następująco. Wnioskująca Spółka zobowiązuje się zapłacić zbywcy 70 % odzyskanej od dłużnika wwierzytelności w okresie pierwszych 12 miesięcy od zawarcia umowy, ponad 13,8% wierzytelności będącej przedmiotem umowy. Spółka odzyskała od dłużnika w okresie pierwszych 12 miesięcy kwotę 81.137,85 zł. Zdaniem Podatnika przychód z tytułu świadczenia usług pośrednictwa finansowego powstaje w ostatnim dniu miesiąca, w którym świadczone były usługi i wynosi 0,2 % wartości wierzytelności czyli 274,25 zł. W momencie gdy wartość odzyskanej wierzytelności przekracza 13,8 % wartości nabytej wierzytelności, powstaje w Spółce przychód w wysokości różnicy: kwota wyegzekwowanejj wierzytelności -zaliczka 13,8 % wartości wierzytelności – 70 % kwoty wyegzekwowanej ponad 13,8 %.

Zdaniem organu podatkowego stanowisko to jest niewłaściwe w części dotyczącej przychodu związanego z egzekwowaną wierzytelnością. Przychód 0,2 % z tytułu usług pośrednictwa finansowego podlega opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1, ust. 3 i 3a – jak wskazano w postanowieniu nr III/423-17/123/31458/05/KPS.

W kwestii kwot egzekwowań od dłużnika wierzytelności mają zastosowanie następujące przepisy:

• art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w zakresie przychodów,
• art. 15 ust. 4 ww. ustawy regulujący koszty uzyskania przychodów.

W świetle przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – art. 12 ust. 3 - nominalna wartość nabytych wierzytelności nie stanowi przychodu należnego. Pomimo , iż nabywca wierzytelności staje się wierzycielem to jednak do czasu faktycznej realizacji wierzytelności nie uzyskuje przychodu. Wydatki na nabycie wierzytelności nie stanowią wtedy kosztów uzyskania przychodów.Przychód w Spółce powstaje w momencie egzekwowania wierzytelności od dłużnika i jest nim każda wpłata wpływająca na konto Spółki – stosownie do brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powołany przepis stanowi, iż „ przychodami, z zastrzeżeniem ast. 3 i 4 oraz art. 13 i 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe”. Jednocześnie Spółka winna ustalić koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do odzyskanych kwot wierzytelności na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy zgodnie, z którym „ koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy,lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku w którym zostały poniesione”.

Tym samym stanowisko przedstawione we wniosku w przedmiocie momentu powstania przychodu w związku z egzekwowaniem od dłużnika zakupionej wierzytelności jest nieprawidłowe.

Tutejszy organ podatkowy informuje, iż ww. odpowiedź jest wiążąca tylko dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowych do czasu jej zmiany lub uchylenia, nie jest natomiast wiążąca dla Podatnika.