Pismem z dnia 31.10.2005 r., (data wpływu 02.11.2005 r.), zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Jest Pan wspólnikiem spółki cywilnej prowadzącej działalność handlową. Spółka jest podatnikiem podatku VAT oraz obowiązana jest do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Pan jako wspólnik posiada w tejże Spółce 50% udziału w zyskach i stratach. Niezależnie od Spółki rozpoczyna Pan również indywidualną działalność gospodarczą opodatkowaną w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz podatkiem VAT. Spółka cywila, której jest Pan wspólnikiem sprzedaje na Pana rzecz, jako osoby prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą towary handlowe oraz środki trwałe. Ustalone warunki transakcji nie różnią się i nie będą się różnić od warunków które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty. Nie zostaną więc wyczerpane znamiona art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sformułował Pan też następujące pytanie: jakie będą skutki przedstawionej wyżej transakcji sprzedaży dla Pana jako kupującego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż:zakupione towary handlowe będą stanowiły koszt uzyskania przychodu, natomiast nabyte środki trwałe będą amortyzowane zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 22a - 22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż spółka cywila nie jest ograniczona w prawie zbywania swych aktywów na rzecz swego wspólnika.

Wnioskodawca oświadczył także, iż w sprawie która jest przedmiotem zapytania nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Podstawowe znaczenie w ustalaniu wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów ma art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), z którego wynika, iż kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powyższej ustawy. Aby uznać wydatek za koszt podatkowy muszą być spełnione równocześnie dwa podstawowe warunki: koszt musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz nie może być wymieniony w ustawowym wykazie wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe, czyli w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto należy zauważyć, iż ustawa nie zwiera wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego przyjmuje się, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kosztów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Należy również zaznaczyć, iż zgodnie z art. 25 w/w ustawy, jeżeli jeden podmiot bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu lub kontroli innego podmiotu albo posiada bezpośrednio lub pośrednio udział (nie mniejszy niż 5%) w kapitale innego podmiotu, bądź gdy powiązania pomiędzy podmiotami mają charakter rodzinny lub wynikają ze stosunku pracy albo stosunków majątkowych i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, co z jednej strony doprowadza do zaniżenia dochodów z drugiej do zawyżenia kosztów - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w ramach indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej będzie Pan nabywał towary handlowe oraz środki trwałe od spółki cywilnej, w której jest Pan wspólnikiem. Dodatkowo podkreśla Pan, że ustalone warunki transakcji nie będą różnić się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty. Zatem, jeżeli ponoszone wydatki na zakup towarów handlowych mają związek z uzyskiwaniem przychodu, wówczas mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Natomiast wydatki na nabycie środków trwałych nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia. Stają się nimi pośrednio, poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne od ich wartości początkowej, od momentu oddania ich do użytkowania i pod warunkiem wykorzystywania nabytych środków trwałych dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Odpisy amortyzacyjne dokonane według zasad określonych w art. 22a - 22o, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poza przypadkami wskazanymi w art. 23 powołanej ustawy, stanowią koszty uzyskania przychodów. Jednak aby mogły być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, również w tym przypadku, musi istnieć związek pomiędzy ową amortyzacją a przychodami podatnika.