INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2012 r. (data wpływu 6 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 30 maja 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki podatku VAT za wykonanie projektu budowlanego wraz z przeniesieniem praw autorskich - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2012 r. złożono wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki podatku VAT za wykonanie projektu budowlanego wraz z przeniesieniem praw autorskich.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi od 2009 r. działalność gospodarczą w zakresie projektów drogowych. Działając jako biuro projektowe Spółka przygotowuje projekty budowlane drogowe za pomocą zatrudnionych lub współpracujących z nią inżynierów posiadających odpowiednie uprawnienia. Przedmiotem zawieranych umów na usługi projektowe jest przygotowanie projektu budowlanego oraz przekazanie majątkowych praw autorskich do takiego projektu. Każdy projekt jest indywidualny i niepowtarzalny. Wynagrodzenie za usługę obejmowało jedną pozycję na fakturze, tj. wynagrodzenie z tytułu wykonania projektu opodatkowane stawką podstawową. Za przekazanie majątkowych praw autorskich do projektu nie stosowano odrębnej pozycji na fakturze, gdyż była ona w cenie projektu. W konsekwencji faktura VAT jest wystawiana tylko na usługę wykonania projektu ze stawką podstawową, obejmującą wszystkie czynności wchodzące w zakres sprzedawanej usługi projektowej zgodnie z warunkami umowy. Spółka nie zastosowała do przekazania majątkowych praw autorskich do projektów obniżonej stawki VAT w myśl art. 41 ust. 2 w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Mając na uwadze charakter wykonywanych przez Spółkę usług w postaci wykonywania drogowych projektów budowlanych z jednoczesnym przenoszeniem majątkowych praw autorskich do tych projektów, czy zasadnym jest stosowanie podstawowej stawki VAT do usługi wykonania projektu budowlanego oraz tej samej stawki podstawowej do czynności przeniesienia praw majątkowych autorskich... Czy też nie należało zastosować obniżonej stawki VAT do przeniesienia majątkowych praw autorskich do tych projektów w myśl art. 41 ust. 2 w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy VAT, traktując ją jako usługę wiodącą i tą samą obniżoną stawkę VAT zastosować do usługi wykonania projektu budowlanego... W tym miejscu Wnioskodawca powołuje się na dyrektywę Unii Europejskiej nr 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z której wnosi, że świadczy jedną usługę kompleksową złożoną, w której wiodącą usługą jest przeniesienie majątkowych praw autorskich do dzieła – projektu budowlanego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka do tej pory stosowała błędne rozwiązanie, polegające na stosowaniu podstawowej stawki VAT łącznie do czynności świadczenia usług projektowych oraz przenoszenia majątkowych praw autorskich, gdyż niewłaściwie zinterpretowała powołane przepisy ustawy o VAT oraz dyrektywy Unii Europejskiej w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Wziąwszy pod uwagę brzmienie art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. I tak, w zakresie wysokości opodatkowania VAT należy w pierwszej kolejności odwołać się do przepisów zawartych w art. 41 ustawy o VAT regulujących zagadnienia stawek podatkowych. Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 wynosi obecnie 23%. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne. Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 8%. W poz. 181 załącznika wymienione zostały usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. W tym miejscu należy odwołać się do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiekolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Należy wskazać iż ust. 2 pkt 6 powołanego artykułu wymienia przykładowe utwory będące przedmiotem prawa autorskiego, m.in. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne. Jest to tzw. otwarty katalog utworów, a więc przedmiotem prawa autorskiego będzie każdy inny przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze z wyjątkiem jednak rezultatów działalności enumeratywnie wskazanych przez ustawodawcę w art. 4 ustawy o prawie autorskim. Ten negatywny katalog utworów stanowi katalog zamknięty, co oznacza, że ustawodawca odmawia statusu utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego za każdym razem jedynie następującym przejawom działalności: aktom normatywnym lub ich urzędowym projektom, urzędowym dokumentom, materiałom, znakom i symbolom, opublikowanym opisom patentowym lub ochronnym, prostym informacjom prasowym. Zatem aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego powinno spełniać następujące warunki:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
• stanowić przejaw działalności twórczej,
• posiadać indywidualny charakter,
• nie należeć do zamkniętego katalogu dzieł wymienionych w art. 4 ustawy o prawie autorskim.

Spółka pragnie wskazać, iż przyjmuje się, że twórcą jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim. Użyte w art. 1 ustawy o kreślenie „przejaw działalności twórczej” oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu. Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania projektu budowlanego jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność. W opinii Spółki projekty budowlane dotyczące instalacji, które wykonuje, będą stanowiły przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, wyrażonej znakami graficznymi i słowami, który należy zakwalifikować jako utwór – przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim. Należy podkreślić, iż projekty te muszą spełniać indywidualne wymagania i warunki danego obiektu budowlanego, dlatego są przejawem samodzielnej działalności twórczej inżyniera. Spółka na poparcie swojego stanowiska pragnie wskazać, iż mając na uwadze praktykę, a w szczególności orzecznictwo sądowe, gdzie za przedmiot prawa autorskiego były uznawane takie dzieła jak: instrukcja obsługiwania maszyny, projekty dokumentacji technicznej, plany, szkice, rysunki i model, nie ma wątpliwości, iż utwory stworzone w ramach działalności projektowej, którą prowadzi będą temu prawu podlegać. Niejednokrotnie także w orzeczeniach Sądu Najwyższego dzieła o charakterze technicznym były uznawane za podlegające ochronie prawa autorskiego, a wystarczy przywołać tu wyrok SN z 30 czerwca 2005 r. (sygn. IV CK 783/,04). W konsekwencji usługi projektowe, które świadczy Spółka poprzez uprawnionych inżynierów są usługami twórców, cechującymi się oryginalnością i niepowtarzalnością, a ich rezultatem jest utwór chroniony przepisami ustawy o prawie autorskim. Powracając zaś do regulacji dotyczących wysokości opodatkowania usług twórców zawartych w ustawie o VAT, Spółka wskazuje, iż wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do projektów budowlanych będzie podlegało opodatkowaniu 8 % stawką podatku ponieważ:

1. przedstawione usługi projektowe są usługami twórców w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, czyli usługami których przedmiotem jest utwór chroniony przepisami tej ustawy,
2. dojdzie do przekazania praw autorskich do utworu,
3. Spółka z tytułu przekazania praw autorskich otrzyma wynagrodzenie w formie honorarium.

Warunki wskazane w pkt 2 i 3 wynikają z umowy, zgodnie z którą dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych i Spółka otrzyma z tego tytułu wynagrodzenie w formie honorarium. Należy w tym miejscu podkreślić, iż usługi twórców w rozumieniu ustawy o prawie autorskim wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich zostały wymienione w poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku VAT w wysokości 8% bez względu na symbol PKWiU. A zatem fakt, iż Spółka zamierza świadczyć usługi mieszczące się w kategorii 71. 1 PKWiU pozostaje bez wpływu na możliwość zastosowania tej stawki. Wziąwszy pod uwagę brzmienie Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., iż podstawa opodatkowania obejmuje wszystkie elementy składowe, które stanowią ostatecznie o zapłacie za dostawę towarów lub świadczenie usług, to do opodatkowania takich świadczeń należy przyjmować jednolitą stawkę podatku, mając na uwadze charakter świadczenia podstawowego – usługę wiodącą, która stanowi cel działalności wykonywanej przez podatnika. Spółka uważa, że w ramach zawartej jednej umowy realizuje usługę złożoną. Z treści umowy wynika, iż klient nabywa jedną usługę kompleksową, w skład której wchodzą świadczenia składowe takie jak, sprzedaż praw autorskich do projektu oraz wykonanie tego projektu architektonicznego. Ma to zasadnicze znaczenie dla kupującego, który w ten sposób realizuje zamierzony efekt gospodarczy, poprzez zagwarantowanie sobie prawa do dysponowania projektem bez jakichkolwiek ograniczeń. Czyni to z usługi będącej przedmiotem transakcji, zwarty i kompletny produkt pod względem rzeczowym (merytorycznym) oraz majątkowym – gwarancja nieograniczonego prawa własności, w którym usługą główną jest przeniesienie praw autorskich do projektu. Podsumowując zdaniem Spółki usługi polegające na przygotowaniu drogowych projektów budowlanych (PKWiU 71.1 – usługi architektoniczne i inżynierskie) są opodatkowane stawką obniżoną 8% w następujący sposób:

• wynagrodzenie z tytułu wykonania projektu – stawka 8%,
• wynagrodzenie w formie honorarium z tytułu przeniesienia praw autorskich do projektu – stawka 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W poz. 181 załącznika nr 3 do tej ustawy zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% wymienione zostały usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Na podstawie ust. 2 pkt 6 powołanego artykułu, przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne.

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, iż z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub – jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca, albo osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

W myśl art. 8 ust. 1 – ust. 3 ustawy o prawie autorskim, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowić przejaw działalności twórczej,
3. posiadać indywidualny charakter.

Zaznaczyć należy, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl ww. art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się do zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Drugi rodzaj praw autorskich – prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych sytuacjach również osobom innym niż twórca utworu z mocy ustawy lub z mocy stosownej umowy cywilnoprawnej. Dotyczy to np. autorskich praw majątkowych pracodawcy, którego pracownik stworzył utwór.

I tak w myśl art. 12 ust. 1 o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa lub umowa o prace nie przewidują inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunków pracy, nabywa z chwila przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Z powyższego zatem wynika, iż pierwotne nabycie majątkowych praw autorskich w przypadku projektów budowlanych może przysługiwać podmiotowi (pracodawcy) innemu niż twórca. Jednakże twórcą, w rozumieniu ustawy o prawie autorskich jest pracownik, lub grupa pracowników, którzy stworzyli projekt budowlany.

Ponadto zauważyć należy iż usługi projektowe opodatkowane są podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Z przedstawionego we w wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka Komandytowa przygotowuje projekty budowlane drogowe za pomocą zatrudnionych lub współpracujących z nią inżynierów posiadających odpowiednie uprawnienia. Przedmiotem zawieranych umów na usługi projektowe jest przygotowanie projektu budowlanego oraz przekazanie majątkowych praw autorskich do takiego projektu. Spółka stoi na stanowisku, iż świadczy usługę kompleksową złożoną, w której wiodącą usługą jest przeniesienie majątkowych praw autorskich do dzieła – projektu budowlanego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż Spółka prawa handlowego nie może być uznana za twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka zatrudniając pracowników, którzy tworzą projekt budowlany, uznawany na mocy ww. ustawy za utwór, występuje w roli pracodawcy i zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, przysługują jej z mocy ustawy prawa majątkowe do projektu budowlanego stworzonego przez pracownika lub grupę pracowników w wyniku obowiązków ze stosunku pracy. Jednakże, nie przysługują jej autorskie prawa osobiste, a w szczególności – prawo do autorstwa utworu. Niespełniona więc zostanie przesłanka do uznania Wnioskodawcy za twórcę, o którym mowa w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dlatego też, mając na uwadze zapis pozycji 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, który to wyraźnie określa, iż preferencyjną stawką podatku VAT opodatkowane są usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do stosowania 8% stawki podatku na wynagrodzenie wypłacane w formie honorarium z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do projektów budowlanych. Zatem zarówno wynagrodzenie za wykonanie projektu budowlanego, jak i za przeniesienie majątkowych praw autorskich do przedmiotowego projektu budowlanego, podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Ponadto bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, iż przedmiotowe usługi należy potraktować jako usługi o charakterze kompleksowym, złożonym gdzie usługą wiodącą usługą jest przeniesienie majątkowych praw autorskich do dzieła – projektu budowlanego, gdyż jak wskazano powyżej przedmiotowe usługi świadczone przez Spółkę (która nie jest twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) nie mogą korzystać z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8%.

Reasumując, Wnioskodawca winien opodatkować przedmiotowe usługi stawką podstawową zarówno w zakresie wynagrodzenia z tytułu wykonania projektu budowlanego jako nieobjętego preferencyjną stawką podatku VAT jak i z tytułu przeniesienia praw autorskich do tego projektu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.