INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 19.01.2012 r. (data wpływu 20.01.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.01.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 20.06.2001 r. została zawarta przez Wnioskodawczynię jako wynajmującą umowa najmu budynku na czas określony 5 lat, zwana dalej umową. Umowa została przez najemcę rozwiązana po ok. 3,5 roku od jej zawarcia, a zatem przed zakreślonym terminem jej obowiązywania.

Wnioskodawczyni rozwiązanie umowy przez najemcę uznała za bezprawne i wytoczyła powództwo o zasądzenie utraconych korzyści za okres ok. 1,5 roku. Pod koniec 2010 r. Sąd Okręgowy zasądził na rzecz Wnioskodawczyni odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści, należnych Wnioskodawczyni na podstawie umowy, zwane dalej świadczeniem.

Wnioskodawczyni otrzymała świadczenie w styczniu 2011 r. w drodze przelewu na rachunek bankowy.

Pismem z dnia 29.03.2012 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała przedstawiony stan faktyczny, wskazując, iż nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie wynajmu budynków. Budynek, którego dotyczy odszkodowanie w chwili obecnej nie jest wynajmowany, ale przychody z tytułu najmu tego budynku były wcześniej opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W chwili wypłacenia odszkodowania był wynajmowany inny budynek, z którego przychody były i są opodatkowane ryczałtem. Wnioskodawczyni podkreśliła ponadto, iż wynajem budynków był wynajmem w ramach najmu prywatnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane przez Wnioskodawczynię świadczenie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%, zważywszy, że Wnioskodawczyni rozliczała się w ten sposób w 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 6 ust. 1 a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dz. U. Z 1998 r., nr 144, poz. 930, z późn. zm.), zwano dalej „ustawą”, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, o których mowa w art. 6 ust. 1 a ustawy, wynosi 8,5%.

W ocenie Wnioskodawczyni uzyskane w powyższy sposób świadczenie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu w wysokości 8,5%. Ponadto Wnioskodawczyni zaznacza, że w styczniu 2011 r., tj. w chwili otrzymania przez Wnioskodawczynię świadczenia, rozliczała ona przychód z najmu innego budynku zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych, na podstawie pisemnego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania, złożonego w poprzednich latach.

Na tej podstawie, Jej zdaniem, otrzymane świadczenie również podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 20.06.2001 r. została zawarta przez Wnioskodawczynię jako wynajmującą umowa najmu budynku na czas określony 5 lat, Umowa została przez najemcę rozwiązana po ok. 3,5 roku od jej zawarcia, a zatem przed zakreślonym terminem jej obowiązywania. Wnioskodawczyni rozwiązanie umowy przez najemcę uznała za bezprawne i pod koniec 2010 r. Sąd Okręgowy w Warszawie zasądził na Jej rzecz odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści. Wnioskodawczyni otrzymała świadczenie w styczniu 2011 r. w drodze przelewu na rachunek bankowy. Budynek, którego dotyczy odszkodowanie w chwili obecnej nie jest wynajmowany, ale przychody z tytułu najmu tego budynku były wcześniej opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w ramach tzw. najmu prywatnego.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż odszkodowanie, o którym mowa w pytaniu, nie mieści się w zakresie przychodów z najmu. Nie jest ono bowiem świadczeniem pieniężnym, otrzymanym z tytułu najmu. W związku z tym nie podlega ono opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Kwota otrzymanego odszkodowania winna być opodatkowana na zasadach ogólnych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów wymienione zostały w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła. Stosownie do przepisu art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. Z przychodem z innych źródeł mamy zatem do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do regulacji art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) cyt. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania (inne niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów prawa) lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Z treści wskazanych wyżej przepisów wynika wyraźnie, że nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych. Ze zwolnienia przedmiotowego korzystają jedynie te odszkodowania, których wysokość lub prawo do otrzymania wynika wprost z przepisów rangi ustawowej lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie bądź też wyroków czy ugód sądowych, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści, jakich Wnioskodawczyni mogłaby się spodziewać, gdyby jej szkody nie wyrządzono, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Reasumując mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota pieniężna, za wcześniejsze odstąpienie od umowy najmu nie stanowi przychodu z najmu lecz odszkodowanie. Jak wskazano powyżej przedmiotowe odszkodowanie należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 20 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota ta nie może zatem zostać opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Winna być opodatkowana na zasadach ogólnych

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.