P O S T A N O W I E N I ENa podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sosnowcu, stwierdza że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05.10.2005 roku (wpływ do tut. urzędu skarbowego w dniu 06.10.2005 roku), uzupełnionym pismem z dnia 24.11.2005 roku, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w związku z dostawą towarów dokonaną przez Spółkę na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej z Niemiec ( art. 42 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług), jest p r a w i d ł o w e.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 06.10.2005 roku do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem Nr PP IV/443-122/05 z dnia 09.11.2005 roku organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismem z dnia 24.11.2005 roku. Zgodnie z brzmieniem art. 14 a § 1 w/cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów sprzedała wyprodukowany przez siebie towar odbiorcy - będącemu podatnikiem podatku od wartości dodanej z Niemiec, posiadającemu właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Transportu drogą lądową przedmiotowego towaru z Polski do Włoch dokonała firma spedycyjna wynajęta przez niemieckiego kontrahenta Spółki ( miejscowość we Włoszech stanowi dla Spółki jedynie miejsce rozładunku towaru). Dokumenty przewozowe związane z transportem towaru zostały wystawione przez podatnika podatku od wartości dodanej z Niemiec (na dokumencie CMR w polu: NADAWCA widnieje podatnik podatku od wartości dodanej z Niemiec). Spółka wystawiła na rzecz kontrahenta niemieckiego fakturę VAT z tytułu sprzedaży wyprodukowanego towaru. Na fakturze tej zarówno nabywca towaru, jak również Spółka podali właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Z tytułu opisanej wyżej transakcji Spółka znajduje się w posiadaniu następujących dokumentów: kopii faktury VAT, specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenia otrzymania towaru od kontrahenta niemieckiego, dokumentu przewozowego CMR, gdzie nadawcą jest firma niemiecka, oświadczenia firmy niemieckiej do CMR, -korespondencji handlowej z nabywcą, w tym zamówienia.

Z uwagi na powyższy stan faktyczny Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy w/w dokumenty, są wystarczające do potwierdzenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Zgodnie ze stanowiskiem Spółki zawartym we wniosku - zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku VAT wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Stosownie do przepisu art. 42 ust. 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0% pod warunkiem, że podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W myśl art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami tymi są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

• dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
• kopia faktury,
• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Od posiadania w/w dokumentów uzależnione jest zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0%. Brak jednoznacznego potwierdzenia dostarczenia towaru do nabywcy nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania stawki podatku VAT 0%, gdyż dodatkowym warunkiem koniecznym do spełnienia jest posiadanie uzupełniających dokumentów, z których będzie jednoznacznie wynikać, iż towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy - w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne wymienione w artykule dokumenty, wskazujące że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Przepis art. 42 ust. 11 ustawy zawiera przykładowy wykaz dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dlatego też Spółka ma prawo udokumentować wywiezienie towarów z terytorium kraju oraz dostarczenie ich nabywcy w sposób przez siebie przewidziany, mając oczywiście na uwadze udowodnienie faktu ich zaistnienia. Dla jednoznacznego potwierdzenia WDT Spółka posiada w swojej dokumentacji dodatkowe w/w dokumenty.

Reasumując, dowodami potwierdzającymi wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju - w przypadku gdy posiadane przez Spółkę dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3-5 ustawy, nie dają takiego potwierdzenia wprost, mogą być w szczególności dokumenty określone w art. 42 ust. 11. Z uwagi na fakt, iż z przywołanych dokumentów jednoznacznie wynika, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Spółka stoi na stanowisku, iż w/w dokumenty są wystarczające do zastosowania stawki podatki VAT w wysokości 0%. Kierując się brzmieniem art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (...) rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...). Zgodnie z treścią art. 13 ust. 2 pkt 1 w/cyt. ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tutejszy organ dokonuje oceny prawnej zaprezentowanego stanowiska jak niżej: W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12 (...), natomiast zgodnie z ust. 3 - w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0 %, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem że:-podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów ( pkt 1 );-podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju ( pkt 2 ).

Zgodnie z treścią art. 42 ust. 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.06.2005 roku - ustawa z dnia 21.04.2005 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw: Dz. U. Nr 90, poz. 756) dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:-dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),-kopia faktury,-specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

Kierując się brzmieniem art. 42 ust. 11 ustawy o VAT - w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:-korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;-dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;-dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,-dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy prawne - aby do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zastosować stawkę podatku w wysokości 0% podatnik przez złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy jest zobowiązany posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy: -zostały wywiezione z terytorium kraju ( Polski ) oraz -zostały dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT (zostały one wymienione przez ustawodawcę w sposób enumeratywny), natomiast dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT pełnią funkcję uzupełniającą - w przypadku gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy. Należy jednak zaznaczyć, iż dokumentów podstawowych wynikających z art. 43 ust. 3 ustawy o VAT nie można zastąpić dokumentami wskazanymi przez ustawodawcę w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, gdyż z ust. 11 wyraźnie wynika, iż znajduje on zastosowanie w sytuacji, kiedy fakt dostarczenia towarów do nabywcy w innym państwie członkowskim nie wynika w sposób jednoznaczny z dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT (dokumenty wymienione w ust. 11 pełnią funkcję informacji dodatkowej, uzupełniają dokumenty podstawowe o ewentualne brakujące w nich informacje).

Z powołanych przepisów art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT wynika, iż dokumenty, jakimi podatnik powinien posłużyć się dla wykazania, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, winny okoliczność tę jednoznacznie, w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Podatnik powinien posiadać odpowiednio wypełnione dokumenty przewozowe lub inne dokumenty służące do potwierdzenia wywozu towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika we wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego wynika, iż Spółka posiada dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj. znajduje się w posiadaniu: kopii faktury, specyfikacji poszczególnych sztuk załadunku oraz dokumentu przewozowego. Do wniosku została dołączona m.in. kserokopia listu przewozowego - CMR.

Dokument przewozowy CMR potwierdza dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do miejsca ich przeznaczenia (nabywcy) znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, jeżeli spełnia określone warunki, tzn. m. in. w polu 24 dokumentu CMR powinien znajdować się podpis odbiorcy, jego firmowa pieczątka, data oraz miejsce odbioru towaru. Wówczas można stwierdzić, iż z dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Wobec powyższego dokument przewozowy dołączony przez Spółkę do wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego nie spełnia w/w warunków (brak wypełnionej poz. 24 listu przewozowego), tym samym z dokumentu tego nie wynika jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do nabywcy.

Zatem zastosowanie w tym przypadku będzie miał przepis przywołanego wyżej art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.06.2005 roku), który zawiera przykładowy wykaz (sformułowanie użyte w przedmiotowym przepisie: "w szczególności") dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów uprawniającej do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%. Z uwagi na powyższe podatnik ma prawo udokumentować wywiezienie towarów z terytorium kraju oraz dostarczenie ich nabywcy na terytorium państwa członkowskiego w sposób przez siebie przewidziany, mając na uwadze udowodnienie faktu jego zaistnienia (dokumenty te powinny w sposób jednoznaczny, nie budzący wątpliwości potwierdzić zaistniałe okoliczności).

Reasumując, jeśli dokumenty przewidziane przepisem art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w posiadaniu których znajduje się Spółka w sposób jednoznaczny potwierdzają, iż faktycznie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) do innego państwa członkowskiego oraz dostarczenie towaru do nabywcy, to wówczas podatnikowi przysługuje prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Jednocześnie zaznacza się, iż tut. organ podatkowy w ramach postępowania prowadzonego w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej nie jest w stanie dokonać oceny mocy dowodowej dokumentów będących w posiadaniu Spółki, potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i uprawniających do zastosowania stawki 0%.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku przez podatnika. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Postanowienie niniejsze na mocy art. 143 ustawy - Ordynacja podatkowa wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego.Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach, Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku - Białej: 43-300 Bielsko- Biała, ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. W przypadku wniesienia zażalenia, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a - ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 roku, Nr 253, poz. 2532 z późn. zm.), wniesione zażalenie winno zawierać znaki opłaty skarbowej w wysokości 5,00 zł.