POSTANOWIENIE
W dniu 07.09.2005r. Pan Jacek ....... wystąpił do tut. Organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wniosek dotyczy podatku od towarów i usług.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Podatnik prowadzi biuro turystyczne, które między innymi organizuje wypoczynek dla dzieci i młodzieży szkolnej w postaci zimowisk, koloni, obozów, zielonych szkół oraz wycieczek. Podatnik nabywa w tym celu od innych podmiotów towary i usługi dla bezpośredniej korzyści turysty w postaci transportu, wyżywienia, zakwaterowania, realizację programu rekreacyjnego, sportowego oraz edukacyjnego przez zakup biletów wstępu, nagród na konkursy, wynajmowanie przewodników. Biuro podatnika jako organizator jest zgłaszane przy każdej tego typu imprezie w kuratorium oświaty i odpowiada za sprawy bytowe i wychowawcze dzieci oraz zatrudnienie opieki pedagogicznej.
Pytanie Podatnika:
Czy sprzedaż usług typu kolonie, obozy, zimowiska, wycieczki dla dzieci i młodzieży winno być opodatkowane za zasadzie marży czy na zasadach ogólnych...

Stanowisko Podatnika:
Zdaniem podatnika przedmiotowe usługi powinny być opodatkowane wyłącznie na zasadach ogólnych dotyczących zarówno momentu powstania obowiązku podatkowego jak i ustalenia podstawy opodatkowania. Tym samym nie powinna mieć zastosowania regulacja art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług jak również § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Organu Podatkowego:
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Zgodnie z art. 119 ust. 1 cyt. podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.
Zgodnie z art. 119 ust. 2 cyt. ustawy przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Zgodnie z art. 119 ust. 3 cyt. ustawy przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:
1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2) działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3) przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4) prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.
Zgodnie z art. 119 ust. 5 cyt. ustawy w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29. Wówczas podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.
Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ( Dz. U. nr 97 poz. 970 z późn. zm.) w przypadku świadczenia usług turystyki opodatkowanych według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15. dnia od dnia wykonania usługi.
Istotnym jednak w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wykonywanych usług z uwagi na to, że organy podatkowe uprawnione są jedynie do wskazania podatnikowi właściwej stawki podatku od towarów i usług. Ewentualne udzielenie informacji o stawce podatku od towarów i usług na towary i usługi dokonywana jest na podstawie klasyfikacji statystycznej zawartej w opinii Urzędu Statystycznego w Łodzi - Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych. Wyłączną odpowiedzialność za prawidłową pod względem statystycznym jak i podatkowym identyfikację świadczonych usług ponosi podatnik.
Właściwym zatem do dokonania w/w klasyfikacji jest urząd statystyczny. Komunikatem z dnia 05 listopada 2002r. ( Dz. Urz. GUS nr 12, poz. 87) w sprawie trybu wydania opinii interpretacyjnych według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych Prezes GUS postanowił, że od 1 stycznia 2003r. do wydania opinii interpretacyjnych podstawowych standardów klasyfikacyjnych ( PKWiU, PKOB, PCN) właściwy jest Urząd Statystyczny w Łodzi, Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych mieszczący się przy ul. Suwalskiej 29, 93-176 Łódź.
Jeśli zatem w opinii Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, wykonywane przez podatnika usługi, polegające na świadczeniu usług organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej w postaci zimowisk, koloni, obozów, zielonych szkół oraz wycieczek zostaną zakwalifikowane do PKWiU ex 55.2– usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania i nie będą stanowiły usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich o symbolu PKWiU ex 55.12.15, wówczas usługi te będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług – na zasadach ogólnych.
W przypadku natomiast zakwalifikowania powyższych usług do usług turystycznych będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług metodą marży określoną w art. 119 cyt. ustawy.

Pouczenie:
Niniejsze postanowienie wydane zostało na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej –do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Zgodnie z art. 14b § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 cyt. ustawy z dnia 29.08.1997r. powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.
Zgodnie z art. 236 § 2 pkt. 1 cyt. ustawy zażalenie podlega opłacie skarbowej we właściwej wysokości.
Niniejsze postanowienie może zostać zmienione lub uchylone w drodze decyzji przez Organ odwoławczy w trybie art. 14b § 5 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.