POSTANOWIENIE Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zmianami ) , Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21 października 2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w kwestii odliczenia podatku VAT od czynności sprzedaży działki potwierdzonej ponowną fakturą VAT wystawioną w dniu dokonanego zgłoszenia rejestracyjnego w podatku od towarów i usług -stwierdza, iż stanowisko Spółki jest nieprawidłowe .

UZASADNIENIE Pismem z dnia 21 października 2005 r. Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której na dzień złożenia wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka zakupiła od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej nieruchomość gruntową Powyższa czynność została udokumentowana aktem notarialnym z którego wynika , iż transakcja opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług w stawce 22%. Na podstawie powyższego zapisu sprzedający wystawił w dniu 27.12.2004 r. fakturę VAT , w której nieprawidłowo określił kwotę netto oraz nie podał numeru identyfikacji podatkowej NIP. Sprzedający odmówił wystawienia poprawnej faktury VAT, gdyż jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej i nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego wymaganego ustawą o podatku od towarów i usług. W wyniku wydanego przez Urząd Skarbowy w Prudniku Postanowienia z dnia 23.03.2005r. nr PP-406/10/AZ/05 w przedmiotowej sprawie , sprzedający dokonał zgłoszenia rejestracyjnego oraz odprowadził do urzędu skarbowego naliczony przez siebie i pobrany od kupującego podatek według stawki 22% wraz z należnymi odsetkami od zaległości podatkowych. Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii odliczenia podatku VAT na podstawie faktury VAT wystawionej w dniu zarejestrowania się w podatku od towarów i usług przez sprzedającego a dotyczącej zawartej transakcji sprzedaży przed dniem rejestracji.Spółka stoi na stanowisku , iż w przedstawionym stanie faktycznym podatnik, który nie dopełnił obowiązku rejestracji ma obowiązek wystawić fakturę VAT w pierwszym dniu , w którym jej wystawienie stało się możliwe czyli w dniu zarejestrowania go jako podatnika VAT czynnego (art. 106 ust. 1 ustawy o VAT) . Tak wystawiona faktura VAT jest dokumentem uprawniającym do dokonania odliczenia podatku naliczonego , gdyż przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie przewidują żadnych sankcji za wystawienie faktury później niż 7 dnia od dnia dokonania czynności ( § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005r. w sprawie zwrotu niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur , sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 95, poz.798 ze zmianami). Ponadto Spółka stwierdza , iż wystawiona przez sprzedającego w dniu zawarcia transakcji błędna faktura VAT może być uznana za rachunek i w myśl § 20 pkt.5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005r. i stanowi podstawę do dokonania odliczenia podatku VAT.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego, oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu wyjaśnia co następuje .

Prawo do odliczania podatku naliczonego uzależnione jest przede wszystkim od związku dokonanych zakupów z wykonywaniem przez podatnika czynności opodatkowanych podatkiem VAT albo szerzej - z czynnościami dającymi prawo do odliczenia VAT. Poza ustawowymi warunkami, jakie podatnik musi spełnić, aby mógł skutecznie odliczyć podatek naliczony oraz odrębnie określonymi ograniczeniami czy wyłączeniami możliwości skorzystania z tego prawa, decydując się na odliczenie podatku naliczonego należy mieć także na względzie formalne wymogi w tym zakresie. Odliczenie następuje na podstawie otrzymanych faktur zakupu, faktur korygujących, faktur wewnętrznych, dokumentów celnych lub ich duplikatów, a dokumenty te muszą spełniać wymogi określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur , sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798ze zmianami). W myśl § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia do wystawiania faktur VAT uprawnione są podmioty zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej. Rejestracja polega na złożeniu zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej działaniu ustawy. Jeżeli zatem podatnik nie spełnia ww. warunków, to nie jest on uprawniony do wystawiania faktur VAT, a jeśli nawet takie faktury wystawia, to nie stanowią one dla nabywców będących podatnikami podatku od towarów i usług podstawy do odliczania podatku z nich wynikającego. Istotna jest przy tym jednak nie data widniejąca na tym potwierdzeniu, ale data złożenia formularza rejestracyjnego VAT-R. Już bowiem od dnia złożenia tego formularza w praktyce uznaje się, iż podatnik jest zarejestrowany, a w konsekwencji uprawniony do wystawiania faktur VAT. Natomiast w § 20 ww. rozporządzenia w sprawie faktur, prawodawca szczegółowo określił dokumenty, które można traktować na równi z fakturami VAT. Zgodnie z tym przepisem za fakturę uznaje się: 1) bilety jednorazowe, 2) dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej 3)dokumenty dotyczące usług bankowych i ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku4) dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi 5) rachunki, o których mowa w art. 87-90 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zmianami), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 8, 9, 11-17, 19-22 i 24.Dokumenty wymienione powyżej w punkach od 1 do 4 dają prawo do odliczenia wykazanego w nich podatku VAT, pod warunkiem, że sporządzone są przez podatników mających prawo do wystawiania faktur VAT oraz zawierają wszystkie wymagane przez prawodawcę dane. Wymienione w punkcie 5 rachunki, o których mowa w Ordynacji podatkowej, to dokumenty potwierdzające dokonanie sprzedaży towaru lub wykonanie usługi, które zobowiązani są wystawiać na żądanie kupującego lub usługobiorcy, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą. Obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w Ordynacji, nie dotyczy rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy lub hodowli, nieprzerobione sposobem przemysłowym, chyba, że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy lub hodowli. Rachunki te wystawiane są przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur, czyli przez podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, dlatego też nie dają one prawa do odliczania podatku naliczonego.

Dodatkowo ustawodawca w art. 88 ust. 3a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) wymienił faktury oraz faktury korygujące, które nie dają prawa do odliczenia zawartego w nich podatku naliczonego. Powyższe wyłączenia związane są przede wszystkim z zasadniczymi nieprawidłowościami tych dokumentów, a celem ich wprowadzenia było zapobieżenie nadużyciom oraz dążenie do jednakowego traktowania podatników w zakresie odliczania podatku z tytułu nabycia towarów lub rozporządzania takimi samymi towarami. W myśl tego przepisu, nie uprawniają nabywcy do odliczenia podatku naliczonego niżej wymienione faktury VAT, faktury korygujące, dokumenty celne oraz duplikaty faktur: wystawione przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących, w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii, dokumentujące transakcje niepodlegające opodatkowaniu lub zwolnione od podatku, w sytuacji gdy kwota wykazana w fakturze nie została uregulowana, wystawione w kilku egzemplarzach faktury dokumentujące tę samą sprzedaż, stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności, podające kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością, potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności, faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami, jeśli nie zostały zaakceptowane przez sprzedawcę, dotyczących nabycia pojazdów samochodowych spełniających warunki określone w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, jeśli zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym.Zgodnie z powyższym zapisem niedopuszczalnym jest wystawienie ponownej faktury dokumentującej tę samą sprzedaż towarów lub usług, gdyż faktura ta nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeśli w pierwotnie wystawionej fakturze stwierdzono błędy, w celu ich skorygowania podatnicy powinni posługiwać się fakturami korygującymi lub notami korygującymi. Jeżeli natomiast zostanie wystawiona druga faktura - należy ją anulować, zatrzymując zarówno oryginał jak i kopię. Spółka otrzymała fakturę VAT dokumentującą transakcję, która miała miejsce jeszcze przed dniem rejestracji sprzedawcy, o czym świadczy zarówno data sprzedaży umieszczona na fakturze jak i data podpisania aktu notarialnego. Zatem wystawienie ponownej faktury w dniu dokonanej rejestracji w podatku od towarów i usług przez sprzedającego pozbawia Spółkę prawa do odliczenia podatku od przedmiotowej transakcji.

W świetle powyższego stanowisko Spółki w sprawie odliczenia podatku VAT od czynności sprzedaży działki potwierdzonej ponowną fakturą VAT wystawioną w dniu dokonanego zgłoszenia rejestracyjnego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje również , iż interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika , płatnika lub inkasenta , wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych. Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.