POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst. jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 09.11.2005 r. bez znaku w sprawie zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego postanawiam:

ocenić stanowisko Strony jako prawidłowe.

UZASADNIENIE

Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Strona jest podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (lombard). Podatek od towarów i usług jest naliczany przez Stronę od kwoty prowizji za udzieloną pożyczkę, a w przypadku, gdy pożyczka nie została zwrócona i nastąpiła sprzedaż przedmiotu zastawu, od pełnej kwoty sprzedaży rzeczy nie odebranych. Jednak zdaniem Strony w drugiej z wynienionych sytuacji w myśl przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz definicję towaru używanego podatek powinien być naliczany tylko od marży (z wyjątkiem zastawów wymienionych w art. 120 ust.1 pkt.4 ustawy o VAT).
Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub artykułów nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku.
Stosownie do treści art. 120 ust. 10 cyt. ustawy o VAT, przepisy art. 120 ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2) podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt. 2 lub art. 113;
5) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
W myśl art. 120 ust.1 pkt 4 cyt. ustawy o VAT przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 (dzieła sztuki, antyki i przedmioty kolekcjonerskie) oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne ( PCN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).
W świetle powyższego w przypadku dostawy towarów używanych, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy o VAT, nabytych przez podatnika prowadzącego lombard od podmiotów, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy ma zastosowanie przepis art. 120 ust. 4 tej ustawy, czyli opodatkowanie marży stanowiącej różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku. Za kwotę nabycia, o której mowa powyżej, należy uznać kwotę pożyczki, która nie została zwrócona przez dłużnika (bez odsetek), ponieważ na taką kwotę podlega wycenie towar przy udzielaniu pożyczki.
Opodatkowanie marży nie może mieć jednak zastosowania w przypadku dostawy metali szlachetnych lub kamieni szlachetnych, o których jest mowa w cyt. wyżej art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.
Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.
Zgodnie z art. 14b §1 i §2 w/w ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a §4 w/w ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zamościu w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.