POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a oraz art.216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z dnia 14 stycznia 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm. ) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 09.11.2005r. (wpływ dnia 10.11.2005r.) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie wierzytelności uznanych za nieściągalne

postanawiam

uznać stanowisko wnioskodawcy przedstawione w złożonym wniosku za nieprawidłowe

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 09.11.2005r. Pan (...) zwrócił się do tutejszego organu podatkowego o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie wierzytelności uznanych za nieściągalne. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Pan (...) w ramach prowadzonej działalności dostarczył firmie (...) towary wg trzech faktur VAT tj.: faktura VAT nr 348/01 z dnia 19.06.2001r., na wartość netto 670,60 zł VAT 123,53 zł, faktura VAT nr 387/01 z dnia 05.07.2001r., na wartość netto 950,50 zł VAT 153,54 zł, faktura VAT nr 435/01 z dnia 01.08.2001r., na wartość netto 552,40 zł VAT 121,53 zł. Uregulowana należność z faktury VAT nr 348/01 wynosi 294,13 zł. Pozostała do zapłaty kwota wynosi 2.277,97 zł. W dniu 25.09.2001r. podatnik wystosował do dłużnika wezwanie o zapłaty na kwotę 2.277,97 zł informując jednocześnie, że w przypadku nie uregulowania w/w należności sprawę skieruje na drogę postępowania sądowego, bez ponownego wezwania do zapłaty. Wezwanie nie odniosło żadnego skutku. Wobec tego w dniu 16.10.2001r. podatnik sprawę oddał do Sądu Rejonowego w Janowie Lubelskim, skutkiem czego w postępowaniu upominawczym zapadł wyrok nakazujący pozwanemu (...) zapłacić powodowi (...) kwotę 2.277,97 zł z ustawowymi odsetkami.

Dalsze starania podatnika w sprawie odzyskania należności nie dawały żadnych rezultatów, wobec tego sprawę oddał w ręce firmy windykacyjnej. Komornik Sądowy rozpoczął postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi. Działania komornika okazały się bezskuteczne, ponieważ dłużnik nie prowadzi działalności i nie posiada żadnego majątku, co spowodowało zamknięcie sprawy, o czym poinformowała podatnika firma windykacyjna pismem z dnia 10.10.2005r.

Przedsiębiorca prezentuje stanowisko, że posiadając postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego dokona korekty podatku należnego VAT, który odprowadził do Urzędu Skarbowego w 2001r. Zaznacza przy tym, że wierzytelności zostały w 2001r. zaksięgowane jako przychód ze sprzedaży w księdze przychodów i rozchodów jak również zostały wykazane w deklaracji dla podatku od towarów i usług jako obrót opodatkowany i podatek należny.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego stanowisko przedsiębiorcy jest nieprawidłowe. Zgodnie z art.89a ust.1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) po zmianach, które weszły w życie z dniem 1 czerwca 2005r. nowelizacją ustawy wprowadzającą przepisy regulujące rozliczenie podatku VAT w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, stanowiących koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust.2-7. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna. 2. Przepis ust.1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki: 1) dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art.15 ust.1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji; 2) wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny; 3) wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust.1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni; 4) wierzytelności nie zostały uregulowane w jakiejkolwiek formie ani nie zostały zbyte; 5) od daty wystawienia faktury, będącej podstawą do odpisania wierzytelności, nie upłynęło 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura; 6) wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych a dłużnik, w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie. 3. Korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy następujący po miesiącu, w którym dłużnik otrzymał zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. 4. W przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust.1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części. 5. Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust.1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust.1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. 6. Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust.1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego. 7. Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust.2-4.

Cytowane przepisy regulujące rozliczenie podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności opublikowane w Dz. U. Nr 90, poz. 756 z dnia 23 maja 2005r. obowiązują od dnia 1 czerwca 2005r. i mają zastosowanie do wierzytelności powstałych po 1 czerwca 2005r. Natomiast wymienione we wniosku wierzytelności powstały w 2001r., a wobec tego wyżej wymienione przepisy obowiązujące od dnia 1 czerwca 2005r. nie mają do nich zastosowania, zatem nie przysługuje Panu prawo do skorygowania podatku należnego o podatek wynikający z tych wierzytelności.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Stosownie do art.14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

W związku z powyższym postanowiłem jak w sentencji.

Na postanowienie niniejsze, zgodnie z art. 169 § 4 Ordynacji podatkowej służy Stronie wniesienie zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie, Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu, za moim pośrednictwem w terminie 7 dni od daty jego doręczenia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie ( art.222 w związku z art.239 Ordynacji podatkowej ).