INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 18 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 marca 2012 r. (data wpływu 4 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT

• jest prawidłowe – w części dotyczącej lokalu użytkowego, który nie będzie przedmiotem dostawy przed rozwiązaniem spółki cywilnej,
• jest nieprawidłowe – w części dotyczącej prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest ww. lokal na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT lokalu użytkowego, który nie będzie przedmiotem dostawy przed rozwiązaniem spółki cywilnej oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest ww. lokal. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 marca 2012 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką cywilną prowadzącą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług działalność gospodarczą w zakresie fryzjerstwa i pozostałych zabiegów kosmetycznych. W związku z prowadzoną działalnością posiada udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz własność lokalu użytkowego. Lokal użytkowy stanowi środek trwały Spółki. Prawo wieczystego użytkowania działki gruntu oraz prawo własności lokalu użytkowego zostały nabyte przez Spółkę w roku 2000. Pomieszczenia znajdujące się w budynku są przez Spółkę od dnia jego nabycia wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej. Spółka nie poniosła wydatków na ich ulepszenie wyższych niż 30% wartości początkowej nieruchomości. Przy nabyciu prawa własności lokalu użytkowego Spółce przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, z którego to prawa Spółka skorzystała. Wspólnicy Spółki planują jej likwidację i rozwiązanie. Zgodnie z umową Spółki, w przypadku likwidacji z majątku Spółki zostaną spłacone zobowiązania Spółki. Pozostały majątek zostanie podzielony w naturze między wspólników w takim stosunku, w jakim zgodnie z umową Spółki uczestniczą oni w zyskach lub też darowany w całości jednemu ze wspólników na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Rzeczy (w tym nieruchomości) oraz zbywalne prawa majątkowe i niemajątkowe, przejdą na własność lub współwłasność wspólników, zaś środki pieniężne, jeżeli pozostaną po spłacie zobowiązań, będą im wypłacone w gotówce. Umowa ta może być jednak zmieniona przed rozwiązaniem Spółki i może dojść do jej rozwiązania bez przeprowadzenia likwidacji.

W piśmie uzupełniającym z dnia 27 marca 2012 r. Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

1. dostawa lokalu użytkowego przed rozwiązaniem Spółki nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Pierwsze zasiedlenie lokalu zostało dokonane w momencie zakupu przedmiotowego lokalu przez Spółkę w roku 2000. Spółka odliczyła podatek od towarów i usług od ww. zakupu. Spółka od momentu nabycia lokalu nie poniosła również wydatków na jego ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej.
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowego lokalu upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W sytuacji, gdyby doszło jednak do rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia likwidacji czy do lokalu użytkowego, który nie będzie przedmiotem dostawy przed rozwiązaniem Spółki, może mieć zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub l0a ustawy o VAT, po spełnieniu wskazanych w tych przepisach przesłanek i czy do prawa użytkowania gruntu, na którym mieści się lokal użytkowy może mieć zastosowanie zwolnienie lub opodatkowanie takie samo jak dla lokalu użytkowego, czy zastosowanie znajdzie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym z podstawy opodatkowania nie wyłącza się wartości gruntu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ustawy opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

• rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej,
• zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15 będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6 ustawy o VAT do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.
  
  

Przepis ten stanowi odpowiednik art. 18 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE.L. 06.347.1 dalej: „Dyrektywa 112”), zgodnie z którym państwa członkowskie mogą uznać za odpłatną dostawę towarów m. in. (z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 19 Dyrektywy 112) zatrzymanie towarów przez podatnika lub jego następców prawnych w przypadku, gdy zaprzestaje on prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, jeżeli VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu w momencie ich nabycia lub wykorzystania.

Brzmienie przepisów Dyrektywy 112 wskazuje zatem jednoznacznie, iż - skoro czynność wymieniona w art. 18 Dyrektywy 112, polegająca na zatrzymaniu towarów przez podatnika lub jego następców prawnych, może zostać uznana za dostawę towarów powinny znaleźć zastosowanie te same regulacje prawne, jak dla dostawy towarów. W konsekwencji zatem zastosowanie winny znaleźć te same stawki podatku lub zwolnienia jak obowiązujące dla czynności polegającej na przeniesieniu prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części, z podstawy opodatkowania nie wyłącza się wartości gruntu. Z tych samych względów przepis ten znajdzie również zastosowanie w przypadku opodatkowania lub zwolnienia budynków, budowli lub ich części, które do dnia rozwiązania spółki cywilnej lub spółki prawa handlowego nie były przedmiotem dostawy.

W konsekwencji zatem, w przypadku opodatkowania lub zwolnienia takich budynków lub budowli, przy ustalaniu podstawy opodatkowania takich obiektów należy zastosować regulację wynikającą z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Spółka nadmienia, iż oczekuje odpowiedzi dotyczącej podstawy prawnej opodatkowania lokalu użytkowego w sytuacji jej likwidacji i rozwiązania oraz możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT, jeżeli lokal nie będzie przedmiotem dostawy po rozwiązaniu Spółki. Przedmiotowy wniosek nie dotyczy więc w tym przypadku spełnienia przesłanek zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w części dotyczącej lokalu użytkowego, który nie będzie przedmiotem dostawy przed rozwiązaniem spółki cywilnej,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest ww. lokal na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Opodatkowaniu – w świetle art. 5 ust. 3 ustawy – podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14.

Przepis art. 14 ust. 1 ustawy stanowi, iż opodatkowaniu podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej nie mającej osobowości prawnej,
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.
   
   

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (art. 14 ust. 2 ustawy).

Jednakże, w myśl art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Obowiązek podatkowy – według art. 14 ust. 6 ustawy – w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Na mocy art. 14 ust. 7 ustawy, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Podstawą opodatkowania – zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy – jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką cywilną prowadzącą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług działalność gospodarczą w zakresie fryzjerstwa i pozostałych zabiegów kosmetycznych. W związku z prowadzoną działalnością posiada udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz własność lokalu użytkowego. Lokal użytkowy stanowi środek trwały Spółki. Prawo wieczystego użytkowania działki gruntu oraz prawo własności lokalu użytkowego zostały nabyte przez Spółkę w roku 2000. Pomieszczenia znajdujące się w budynku są przez Spółkę od dnia jego nabycia wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej. Dostawa lokalu użytkowego przed rozwiązaniem Spółki nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Pierwsze zasiedlenie lokalu zostało dokonane w momencie zakupu przedmiotowego lokalu przez Spółkę w roku 2000. Spółka odliczyła podatek od towarów i usług od ww. zakupu. Spółka od momentu nabycia lokalu nie poniosła również wydatków na jego ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowego lokalu upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Wspólnicy Spółki planują jej likwidację i rozwiązanie. Zgodnie z umową Spółki, w przypadku likwidacji z majątku Spółki zostaną spłacone zobowiązania Spółki. Pozostały majątek zostanie podzielony w naturze między wspólników w takim stosunku, w jakim zgodnie z umową Spółki uczestniczą oni w zyskach lub też darowany w całości jednemu ze wspólników na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Rzeczy (w tym nieruchomości) oraz zbywalne prawa majątkowe i niemajątkowe, przejdą na własność lub współwłasność wspólników, zaś środki pieniężne, jeżeli pozostaną po spłacie zobowiązań, będą im wypłacone w gotówce. Umowa ta może być jednak zmieniona przed rozwiązaniem Spółki i może dojść do jej rozwiązania bez przeprowadzenia likwidacji.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z rozwiązaniem, a w konsekwencji, z ustaniem bytu prawnego spółki cywilnej, zatem w analizowanym przypadku mają zastosowanie przepisy art. 14 ustawy dotyczące opodatkowania towarów przy likwidacji działalności Spółki cywilnej.

Należy podkreślić, iż opodatkowaniu podlegają wszystkie te środki trwałe oraz towary handlowe, które na dzień likwidacji Spółki, znajdowały się w jej posiadaniu, a Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników majątkowych. Jest to uzasadnione konstrukcją podatku. Jeśli podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. Opodatkowanie towarów pozostałych po zaprzestaniu działalności, w stosunku do których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, oznaczałoby natomiast w istocie dwukrotne opodatkowanie jednej konsumpcji (raz przy nabyciu, a powtórnie - po zaprzestaniu działalności).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia, na dzień rozwiązania Spółki, spisu z natury towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i opodatkowania tych towarów w myśl art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 5 ustawy, Zainteresowany jest obowiązany załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania Spółki.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, leasing. Zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa, leasing są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b – stosownie do art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli albo części takich budynków lub budowli dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Ww. przepisu nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Jak wskazuje przepis § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt lub prawo użytkowania wieczystego gruntu będące przedmiotem sprzedaży podlegają opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu, jak i prawa użytkowania wieczystego gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Przyjmując zatem zasadę, iż towary objęte spisem z natury, o którym mowa w art. 14 ustawy należy opodatkować w sposób pozwalający na zachowanie zasady neutralności podatku VAT, a więc na zasadach takich samych, jak przy sprzedaży, stosując obowiązujące stawki VAT lub zwolnienie od podatku, stwierdzić należy, iż w spisie tym przedmiotowy lokal użytkowy, przy nabyciu którego przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, winien być ujęty jako korzystający ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Czynność tę należy uznać bowiem jako niedokonaną w ramach pierwszego zasiedlenia, a ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata (pierwsze zasiedlenie miało miejsce w roku 2000, tj. w roku, w którym lokal ten został Wnioskodawcy sprzedany w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu).

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sytuacji, rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia likwidacji, lokal użytkowy, który nie będzie przedmiotem dostawy przed rozwiązaniem Spółki, podlega rozliczeniu wg zasad określonych w art. 14 ustawy. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do przedmiotowego lokalu, podlega on opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W analizowanej sprawie zatem ww. lokal użytkowy winien zostać ujęty w spisie z natury, sporządzonym w trybie art. 14 ustawy, jako towar korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy bowiem – jak wskazał Wnioskodawca – nie zachodzą wyjątki w nim przedstawione, tzn. dostawa lokalu nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim (pierwsze zasiedlenie miało miejsce w momencie nabycia, tj. w roku 2000), a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą lokalu użytkowego upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, poniesione wydatki na ulepszenie przedmiotowego lokalu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym – jak wskazał Zainteresowany – nie stanowiły 30% wartości początkowej. Natomiast, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, również prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy lokal będzie zwolnione od podatku analogicznie do posadowionego na tym gruncie obiektu.

Nadmienia się, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zwolnienia od podatku VAT prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest ww. lokal uznano za nieprawidłowe, ze względu na zastosowanie innego przepisu prawa niż wskazany przez Stronę.

Tut. Organ informuje, iż w przedmiotowej sprawie udzielono odpowiedzi wyłącznie w zakresie zadanego pytania.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT lokalu użytkowego, który nie będzie przedmiotem dostawy przed rozwiązaniem spółki cywilnej oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest ww. lokal. Rozstrzygnięcie dotyczące zwolnienia od podatku VAT nieodpłatnego przekazania lokalu użytkowego na rzecz wspólników przed rozwiązaniem spółki cywilnej zawarte zostało w odrębnej interpretacji nr ILPP1/443-59/2-4/AWa z dnia 19 kwietnia 2012 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.