POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst. jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 08.08.2005 r. bez znaku w sprawie zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej traktowania nabywanych maszyn rolniczych jako środków trwałych i prawa żądania z tego tytułu zwrotu w terminach przewidzianych dla środków trwałych postanawiam:

ocenić stanowisko Strony jako nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Strona jest rolnikiem, który od lipca 2005 r. rozlicza podatek od towarów i usług. Cała sprzedaż opodatkowana jest 3% stawką podatku VAT. Prowadząc gospodarstwo rolne Strona korzysta w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego z dotacji w zakresie działania "Inwestycje w gospodarstwach rolnych". W ramach projektu, który będzie dofinansowany w/w dotacją zakupiony został sprzęt rolniczy, który zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych podlegałby amortyzacji stawką 14% (symbol KŚT 59 ? maszyny, urządzenia i narzędzia rolnicze i gospodarki leśnej).
Postawione pytanie dotyczy tego, czy zakupy te Strona może traktować jako środki trwałe i żądać zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług w terminach przewidzianych dla środków trwałych.
Zdaniem Strony nie jest to możliwe, gdyż przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do działalności rolniczej, w związku z czym w tej sytuacji amortyzacja środków trwałych nie jest kosztem ewidencjonowanym.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art.124.
Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.
Stosownie do art. 88 ust. 3 pkt 2 w/w ustawy powyższy przepis nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku.
Zgodnie z art. 87 ust. 3 w związku z art. 87 ust. 2 w/w ustawy o VAT wysokość różnicy podlegającej zwrotowi w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia powiększa m.in. wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Możliwość zwrotu podatku VAT w terminie przewidzianym dla nabyć towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji należy rozpatrywać w kontekście zasad ogólnych ustawy o VAT oraz cyt. wyżej art. 88 ust.3 pkt 2, w związku z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.
W związku z powyższym, Strona będąc podatnikim podatku od towarów i usług nabywającym towary, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym mogłyby być zaliczone do środków trwałych może wykazać podatek naliczony od tego nabycia w pozycjach 41 i 42 deklaracji VAT-7(wersja 8) lub w pozycjach 44 i 45 deklaracji VAT-7 (wersja 9) jako nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych oraz ubiegać się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w przewidzianych dla nich terminach.
Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.
Zgodnie z art. 14b §1 i §2 w/w ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a §4 w/w ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zamościu w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.