Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że sp.j. posiada należności, wynikające ze sprzedaży towarów, w Fabryce "W" S.A., która postawiona jest w stan upadłości. Syndyk Masy Upadłości Fabryki "W" S.A. w piśmie skierowanym do sp.j. poinformowała, że Spółka znajduje się w VI kat. prawa upadłościowego i ma tylko wirtualne szanse zaspokojenia swoich wierzytelności.

Pytanie brzmi: czy można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów roku bieżącego należności od Fabryki "W" S.A. w upadłości?

Oceniając stanowisko wnioskodawcy Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnia.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jt. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.Możliwość zaliczenia tych wierzytelności w ciężar kosztów uzyskania przychodów jest uzależniona od spełnienia warunków zawartych w art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z zakresu udokumentowania wierzytelności tj.
1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2) postanowieniem sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit a), lub
c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Załączone do wniosku pismo syndyka masy upadłościowej nie spełnia żadnego z tych warunków.

Kwestia możliwości uznania wierzytelności za koszt uzyskania przychodów w związku z uprawdopodobnieniem jej nieściągalności jako wyjątek od reguły zawartej w art. 23 ust. 1 pkt 20 cyt. wyżej ustawy nie powinno podlegać rozszerzającej interpretacji. Należy zauważyć, że przepis art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi katalog zamknięty przesłanek uprawdopodobniających nieściągalność wierzytelności i nie może być ona uprawdopodobniona na podstawie innych dowodów.

Wobec tego, w obecnym stanie faktycznym, przedstawiona przez Spółkę kwota wierzytelności nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.