POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Stare Miasto działając na podstawie art. 14 a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r.) po rozpatrzeniu wniosku z dn. 29.07.2005 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka we wniosku przedstawia, że posiada nieruchomości (lokale mieszkalne) w budynku wspólnoty mieszkaniowej i środki trwałe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Obciążana jest kosztami funduszu remontowego a także opłatami za media (zużycie wody, gazu, energii, wywóz śmieci). Spółka pyta o formę udokumentowania poniesionych wydatków tj. czy dokumenty takie jak informacja o wysokości opłat oraz książeczka opłat potwierdzające dokonanie wpłaty na konto wspólnoty są wystarczającym udokumentowaniem, pozwalającym zaliczyć powyższe koszty do kosztów uzyskania przychodów .

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty) podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Tymi odrębnymi przepisami jest m.in. ustawa o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76 poz. 694 ze zm.) w której w art. 20 określono podstawę zapisów w księgach rachunkowych, a w art 21 zawarto elementy które winien posiadać dowód księgowy.

Wspólnotę mieszkaniową stanowi ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości. W celu należytego utrzymania lokali ich właściciele zobowiązani są do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. Ustawa o własności lokali nie określa sposobu ewidencji księgowej wspólnot - sposób i zakres jej prowadzenia pozostawia właścicielom.

Wnioskodawca jako właściciel lokali wchodzących w skład wspólnoty mieszkaniowej jest zobowiązany w myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903, ze zm.) między innymi uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się zgodnie z art. 14 i art. 15 ust. 1 tej ustawy, wskazane w zapytaniu wydatki na remonty oraz opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, zaś na ich pokrycie właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

W celu należytego utrzymania lokali, ich właściciele zobowiązani są do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością. Z powyższych tytułów na rzecz wspólnoty właściciele zobowiązani są do uiszczania zaliczek w celu pokrycia kosztów utrzymania poszczególnych lokali i części wspólnych.Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Wspólnota nie musi wystawiać rachunków, ponieważ ona nie świadczy usług na rzecz członków Wspólnoty, a jedynie gromadzi środki. Obowiązek wystawienia rachunków dotyczy podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy Ordynacja podatkowa). Rachunek ma dokumentować, faktycznie dokonaną, sprzedaż i świadczenie usług.

W związku z powyższym, wystarczającym dokumentem umożliwiającym zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwot uiszczanych przez Spółkę z tytułów wymienionych we wniosku będą informacje o wysokości opłat otrzymane od wspólnoty, przy spełnieniu warunku, że wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodu.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że pisemna interpretacja w części dotyczącej podatku od towarów i usług została zawarta w odrębnym postanowieniu.

Powyższa interpretacja dotyczy indywidualnej sprawy podatnika, stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoja moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących. Nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Stare Miasto w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia