W odpowiedzi na pismo z dnia 01.09.2004 r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowana przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chrzanowie informuje, że zasady powoływania syndyka, zarządcy oraz nadzorcy sądowego określa ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.).

Zgodnie z art. 156 ust. 1 - 3 ww. ustawy syndyka powołuje się w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego, nadzorcę sądowego powołuje się w razie ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, a zarządcę powołuje się w razie ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, gdy odebrano zarząd majątkiem upadłemu. Zarządcę ustanawia się także, gdy ustanowiono nad częścią majątku zarząd własny upadłego. W sprawach objętych tym zarządem zarządca pełni czynności zastrzeżone dla nadzorcy sądowego.

Stosownie do art. 157 ust. 1 i 3 cytowanej wyżej ustawy syndykiem, nadzorcą sądowym albo zarządcą może być osoba fizyczna posiadająca odpowiednią licencję. Osoby takie prowadzą pozarolniczą działalność w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.

Każdym z tych podmiotów może być również spółka handlowa, której wspólnicy ponoszący odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczenia, całym swoim majątkiem, albo członkowie zarządu reprezentujący spółkę, jeżeli posiadają taką licencję.

W myśl art. 162 ust. 1 powyżej cytowanej ustawy syndyk, nadzorca sądowy i zarządca ma prawo za swoje czynności pobierać wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że każdy z tych podmiotów wykonując swoje czynności w ramach postępowań upadłościowych, do których zostali powołani, wykonuje szeroko pojętą działalność usługodawcy, zaliczaną do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Ponieważ działalność tę wykonuje samodzielnie, zgodnie z nakazami wynikającymi z przepisów Prawa upadłościowego i naprawczego oraz sądu, otrzymując za to wynagrodzenie, świadczy odpłatne usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu.

Drobni przedsiębiorcy mają możliwość, zgodnie z art. 113 ustawy o VAT, skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, lecz tylko w okolicznościach przewidzianych ww. przepisem, tj. m. in. nie przekroczenia wartości sprzedaży opodatkowanej łącznie w poprzednim roku podatkowym w kwocie 10.000 EURO w przeliczeniu na złotówki.