POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz.60 ) w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, na wniosek Strony z dnia 24.03.2005 r. ( data wpływu23.03.2005r.) w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w części dot.l zagadnienia .

postanawia

uznać stanowisko Spółki przedstawione w w/w piśmie za prawidłowe.

Uzasadnienie

Spółka zwróciła się z zapytaniem dotyczącym zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości reklamowanych przez odbiorców wadliwych towarów, które nie nadają się do naprawy i są przeznaczone do przemiału lub wyrzucenia.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w zapytaniu, Spółka nie dokonuje korekty pierwotnej sprzedaży lecz w ramach tej samej transakcji wysyła wyroby poprawione lub nowe ( referencje wyrobów pozostają bez zmian ).

Zdaniem Spółki, wartość wyrobów których nie można naprawić i są przeznaczone do wyrzucenia stanowi koszt uzyskania przychodu, gdyż koszt wytworzenia wadliwych wyrobów jest związany bezpośrednio z przychodami Spółki.

W oparciu o przedstawiony powyżej stan faktyczny Naczelnik MałopolskiegoUrzędu Skarbowego w Krakowie, informuje co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992r. ( Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm. ) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodu ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych podaje ich definicję ogólną ( art.15 ust.1 w/w ustawy ) oraz wyliczenie wydatków, które nie stanowią kosztów uzyskania - art. 16 ust.1 ustawy. Aby można uznać jakiś wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione dwa warunki:

- celem powinno być osiągnięcie przychodów ( warunek pozytywny ),

- wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 16 ust.1 ustawy, stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ( warunek negatywny ).

Łączne spełnienie tych dwóch przesłanek pozwala dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

W powyższej sprawie zostały spełnione w/w warunki :

- negatywny wydatek nie jest wymieniony w katalogu kosztów nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu. Przepis art.16 ust.1 pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz 654 ze zm. ), który jest przesłanką negatywną i stanowi, iż za koszt uzyskania przychodu nie uważa się kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Zdarzenia, które miały miejsce w Spółce nie wypełniają przesłanek wynikających z tego przepisu.

- pozytywny wydatek ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej są takie sytuacje i zdarzenia gospodarcze, które z ekonomicznego punktu przynoszą stratę z przeprowadzonej operacji gospodarczej. W sytuacji Spółki mamy do czynienia z taką sytuacją.

Wobec powyższego, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:

- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,

- nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej wKrakowie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.