Działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4, art. 14b § 1 i 2, art. 216 § 1, art. 218 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),
• art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzyżowie, w odpowiedzi na wniosek z dnia 18.10.2005 r. (data wpływu 19.10.2005r.), w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, postanawia uznać przedstawione przez spółdzielnię w zapytaniu stanowisko za nieprawidłowe.

Nie można uznać, iż wycieczka sfinansowana w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest świadczeniem rzeczowym, bowiem uczestnicy wycieczki nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym, tj. rzeczowego. Wartość takiego świadczenia stanowi przychód pracownika i przychód ten nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym bardziej w sytuacji, gdy jest możliwość ustalenia kosztu takiej wycieczki na każdego uczestnika.

Pismem z dnia 18.10.2005 r. C. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Strzyżowie z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, w kwestii czy korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wycieczki dla pracowników oraz członków ich rodzin. Z treści przedmiotowego zapytania wynika, że spółdzielnia zakupiła od biura turystycznego wycieczkę krajową, zaś źródłem finansowania tegoż zakupu był w całości zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Natomiast w wycieczce uczestniczyli pracownicy zakładu oraz członkowie ich rodzin, którzy zgłosili chęć uczestnictwa - według imiennej listy. Zdaniem C. sfinansowanie wycieczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych należy potraktować jako świadczenie rzeczowe, które korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie spółdzielni przedmiotowa wycieczka korzysta ze zwolnienia jako świadczenie rzeczowe, natomiast jest opodatkowana nadwyżka ponad 380 zł wszystkich świadczeń rzeczowych otrzymanych w roku podatkowym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzyżowie po przeanalizowaniu stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdza:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Na mocy tego przepisu ustawodawca zwolnił z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wartość świadczeń rzeczowych otrzymanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie musi mieć charakter rzeczowy,
• otrzymujący musi być pracownikiem,
• wartość świadczenia musi być sfinansowana w całości z funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• wartość świadczeń nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 380 zł,
• świadczenie nie może być talonem, bonem lub innym znakiem uprawniającym do wymiany ich na towary lub usługi.

Jak wynika z powyższego, w stanie prawnym obowiązującym w 2005 r. ze zwolnienia korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym, do których można zaliczyć np. bilety do kina czy teatru lub karnet na basen, siłownię, czy paczki świąteczne dla dzieci. Natomiast jak wynika z przedstawionej w zapytaniu sytuacji oraz zaprezentowanego stanowiska spółdzielnia do świadczeń rzeczowych zalicza również wycieczkę sfinansowaną ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Definicje rzeczy wprowadza art. 45 ustawy z dnia 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), z którego wynika, że rzeczami są tylko przedmioty materialne. Natomiast świadczenie wg znaczenia słownika języka polskiego to przedmiot zobowiązania lub uprawnienia. Świadczenie rzeczowe można więc otrzymać lub ponosić.

Organizacja przez pracodawcę wycieczki dla pracowników może polegać na wykupieniu przez pracodawcę usługi turystycznej w postaci wycieczki bądź też na zorganizowaniu dla pracowników wyjazdu na przygotowaną przez pracodawcę imprezę turystyczną, sportową czy kulturalną. Niemniej jednak, zarówno gdy mamy do czynienia z pierwszym przypadkiem czy drugim, nie może być mowy o świadczeniu rzeczowym, a jedynie o innym nieodpłatnym świadczeniu i świadczeniu w naturze. Nie można uznać, iż wartość wycieczki w postaci kosztów przewozu, noclegu, wyżywienia itp., zorganizowanej lub jak w omawianym przypadku wykupionej w postaci usługi turystycznej i w całości sfinansowanej przez zakład pracy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest świadczeniem rzeczowym, bowiem uczestnicy wycieczki nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym, tj. rzeczowym. W przedmiotowej sytuacji nie mamy do czynienia ze świadczeniem rzeczowym, ponieważ przedmiotem świadczenia jest usługa turystyczna a nie rzecz. Pracownicy nie uzyskują świadczenia rzeczowego, mają zaś prawo do skorzystania z usługi turystycznej zakupionej przez pracodawcę bez ponoszenia kosztów zakupu takiej usługi. Wartość takiego świadczenia stanowi przychód pracownika który nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym bardziej w sytuacji, gdy jest możliwość ustalenia kosztu takiej wycieczki przypadającego na każdego uczestnika. W takim przypadku przychód pracownika ustala się wg ceny zakupu danej usługi (art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W związku z powyższym ustaloną wartość świadczeń dolicza się do innych wypłat na rzecz pracownika i odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy jak od innych dochodów ze stosunku pracy zgodnie z art. 32 - 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto podkreślić należy, co wynika z przedstawionej w zapytaniu sytuacji, że uczestnikami przedmiotowej wycieczki byli pracownicy zakładu oraz członkowie ich rodzin (imienna lista uczestników). W związku z powyższym, sfinansowanie przez pracodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wycieczki dla innych osób niż pracownicy również podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na fakt, iż sfinansowanie wycieczki dotyczy członków rodzin pracowników, pracodawca ma obowiązek pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od przychodu stanowiącego sumę ustalonej dla pracownika oraz członków jego rodziny biorących udział w wycieczce wartości świadczenia.