POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8 poz.60 z późn.zm.) po rozpatrzeniu wniosku XXX Sp. z o.o., z lipca 2005r.

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy dotyczące uznania za koszt uzyskania przychodu odsetek zapłaconych w 2005r., od pożyczek udzielonych w 2001r i 2002r spółce XXX przez podmioty powiązane kapitałowo - podane we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka przedstawiła we wniosku następujący stan faktyczny:

Spółka jest firmą deweloperską budującą domy i mieszkania. Kapitał zakładowy Spółki wynosi 50 tyś. zł. Jednym ze wspólników jest BBB B.V. z siedzibą w Holandii (osoba prawna), która posiada 57 % udziałów uprawnionych do 57 % głosów na zgromadzenie wspólników , drugim udziałowcem jest PPP B.V. z siedzibą w Holandii (osoba prawna), która posiada 43% udziałów uprawnionych do 43% głosów na zgromadzeniu wspólników.

W latach 2001/2002 oba podmioty będące udziałowcami udzieliły Spółce pożyczek na łączną kwotę 600 tyś. USD z przeznaczeniem na zakup nieruchomości, realizowanie inwestycji i finansowanie bieżącej działalności spółki. Na podstawie sporządzonych umów oprocentowanie pożyczek wynosi 5% w skali rocznej, a odsetki od tych pożyczek płatne są za cały okres kredytowania w dniu spłaty pożyczki. Po raz pierwszy odsetki zostały zapłacone w kwietniu 2005r. Do końca maja 2005r spółka spłaciła pożyczki w całości oraz odsetki za cały okres kredytowania.

Zapytanie spółki brzmi:

Czy możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odsetek zapłaconych w 2005r od pożyczek udzielonych w 2001 r i 2002r spółce XXX przez podmioty powiązane kapitałowo?

W złożonym wniosku spółka przedstawiła następujące stanowisko:

Zdaniem spółki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki wypłacone w 2005r holenderskim udziałowcom od pożyczek udzielonych w latach 2001/2002 w pełnej wysokości. Zgodnie z art. 87 oraz 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02 kwietnia 1997 ( Dz. U. Nr 78, póz. 483) ratyfikowane umowy międzynarodowe, w tym również w zakresie unikania podwójnego opodatkowania , z chwilą ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw stają się źródłem powszechnie obowiązującego w Polsce prawa. Przy czym ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Przepisów art. 25 ust. 3 umowy z dnia 13 lutego 2002r między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania ( Dz. U.z 2002r Nr 188 poz. 1570) stanowi, iż z wyjątkiem wypadków stosowania postanowień art. 9 ust.1, art.11 ust.8 oraz art. 12 ust.7 odsetki, należności licencyjne i inne płatności dokonywane przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, są odliczane przy określeniu zysku takiego przedsiębiorstwa podlegającego opodatkowaniu na takich samych warunkach, jakby były wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym wymienionym Państwie.

W związku z powyższym, ponieważ nie jest możliwe pogodzenie wynikającego z art. 9 ustawy z dnia 18 listopada 2004r o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254,poz.2533) ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek z równym traktowaniem przewidzianym w art. 25 ust. 3 umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy nie zachodzą przesłanki określonew art. 9 ust. 1, art. 11 ust. 8 oraz art. 12 ust.7 umowy, przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą mieć zastosowania do odsetek płatnych przez Spółkę na rzecz udziałowca holenderskiego.

Mając powyższe przepisy na uwadze, zdaniem Spółki w przypadku spełnienia warunków wynikających z art. 25 ust. 3 umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki zapłacone w 2005r dotyczące pożyczek udzielonych jej przed dniem 01.01.2005r. przez holenderskich udziałowców w pełnej wysokości.

Biorąc pod uwagę w/w stan faktyczny, zastosowanie w przedmiotowej sprawie ma Konwencja podpisana w Warszawie dnia 13 lutego 2002r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, ( Dz. U. z dnia 17.12.2003r).

W przedstawionym stanie faktycznym, biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu wyjaśnia:

W myśl zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992r.o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. z 2000r Dz. U. Nr 54 poz.654 ze zm.)w przypadku określonych podmiotów powiązanych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodu odsetki od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Z kolei treść art. 9 ustawy z dnia 18 listopada 2004r o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw ( Dz. U z dnia 30.11.2004r) - stanowi, że przepisów art. 16 ust.1 pkt 60 i 61 ustawy z dnia 15.02.1992r ,nie stosuje się do odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez podatników,o których mowa w art. 3 ust.1 ustawy z 15.02.1992r (czyli podatników mających siedzibąlub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), przed dniem 1 stycznia 2005r.

Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisana w Warszawie w dniu 13.02.2002r opublikowana została w Dz. U. z 17. 12.2003r, Nr 216, póz. 2120. Zgodnie z art. 32 ust.2 Konwencji weszła w życie w dniu 18.03.2003r i jej postanowienia stosuje się od dnia 01.01.2004r. Stosownie do zapisu art.25 ust. 3 Konwencji - z wyjątkiem przypadków stosowania postanowień art. 9 ust.1, art. 11 ust.8 lub art. 12 ust. 7 odsetki, należnościi inne koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie.

W/w Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów ma pierwszeństwo przed zapisem ustawy, w sytuacji jeżeli zapis ustawy pozostaje w sprzeczności z zapisem umowy .

W związku z powyższym możliwość zaliczenia przez spółkę krajową odsetek od pożyczek udzielonych po 01.01.2001 r lecz przed 01.01.2005r, w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od spełnienia warunków wynikających z art. 25 ust. 3 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów. Nadmienia się, że do pożyczek udzielonych po 01.01.2005r stosuje się art. 16 ust 1pkt 60 i pkt 61 ustawy z dnia 15.02.1992r o podatku dochodowym od osób prawnych.W świetle powyższego Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko zaprezentowane przez Spółkę we wniosku w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

POUCZENIE

• Udzielana interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia;
• Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia;
• Na mniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wniesione za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7 dni licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt l Ordynacji podatkowej), zażalenie podlega opłacie skarbowej w kwocie 5 zł oraz 50 gr od załącznika, uiszczonej wjormie naklejania znaków opłaty skarbowej na zażaleniu.