INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 28 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2012 r. (data wpływu 15 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2012 r. (data wpływu 15 maja 2012 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z postanowieniem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 lutego 2012 roku, które pozostawiło bez rozpatrzenia wniosek Zainteresowanego w związku z nie dochowaniem przez niego terminu uzupełnienia wniosku, zwraca się on z prośbą o jego ponowne rozpatrzenie. Tym samym uiszcza on ponownie opłatę z tytułu wydania indywidualnej interpretacji i ponownie przedstawia zaistniałe fakty oraz własne stanowisko.

Zainteresowany wskazał, iż wniosek o wydanie wiążącej indywidualnej interpretacji przepisów dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek przeznaczonych, zgodnie z warunkami zabudowy, pod budownictwo mieszkaniowe. Poinformował jednocześnie, że jest właścicielem gospodarstwa rolnego składającego się z kilku działek. Gospodarstwo to otrzymał w drodze dziedziczenia testamentowego od ojca, który zmarł w 1999 r. Sądowe nabycie spadku nastąpiło 25 czerwca 2007 r.

W 2011 r. Wnioskodawca dokonał podziału ww. gospodarstwa na X działki i dokonał sprzedaży X z nich.

Powołując się na wezwanie z dnia 18 stycznia 2012 r. Zainteresowany wskazał, iż:

• wniosek dotyczy X działek, z czego X już sprzedał a pozostałe zamierza sprzedać w przyszłości,
• przepisy prawa podatkowego – ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
• na wskazanym we wniosku gruncie nie prowadził żadnej działalności rolniczej, nie dokonywał tym samym sprzedaży produktów rolnych,
• posiada status rolnika odprowadzając tylko KRUS, ale nie prowadzi własnej działalności rolniczej,
• przedmiotowa nieruchomość była przez pewien czas dzierżawiona innemu rolnikowi,
• dostęp do drogi na wyodrębnionych działkach został już przez niego wytyczony, natomiast uzbrojenie działek w poszczególne dostępne media będzie przeprowadzał w porozumieniu z dostawcami mediów,
• względem działek zostały wydane przez Gminę administracyjne decyzje o warunkach zabudowy na wniosek Zainteresowanego – przeznaczenie pod zabudowę jednorodzinną,
• opisane działki stanowią nieruchomości niezabudowane.
  
  

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 14 maja 2012 r. Zainteresowany wskazał, iż:

• jest rolnikiem, należy do KRUS,
• przedmiotowy grunt był oddany do korzystania siostrze, która korzystała z gruntu do przeprowadzenia przez Wnioskodawcę postępowania spadkowego – nie pobierał on z tego tytułu żadnych opłat,
• ma zamiar uzbroić przedmiotowe działki w media (prąd i wodę) według warunków technicznych i umów, które zawarte zostaną z odpowiednimi dostawcami mediów,
• w celu przeprowadzenia geodezyjnego wydzielenia działek Wnioskodawca obowiązany jest wystąpić do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Gmina wydała Zainteresowanemu warunki zabudowy (jedna decyzja dotyczyła całego terenu) w zakresie zabudowy przedmiotowego terenu budynkami jednorodzinnymi, dwukondygnacyjnymi z możliwością zabudowy gospodarczej o niskiej uciążliwości.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż tych działek jak i kolejnych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ jest on rolnikiem nie prowadzącym działalności gospodarczej (nie jest też podatnikiem podatku od towarów i usług), działek nie nabył w celu dalszej odsprzedaży a otrzymał je jako osoba fizyczna w drodze dziedziczenia i w związku z tym stanowią one jego majątek osobisty i ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu VAT (orzeczenie WSA w Szczecinie 20 lipca 2011 r., orzeczenie WSA w Warszawie 21 luty 2007 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy zbywca gruntu budowlanego (przeznaczonego pod zabudowę) w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. U. UE L 347.1 ze zm. – (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego składającego się z kilku działek. Gospodarstwo to Zainteresowany otrzymał w drodze dziedziczenia testamentowego od ojca, który zmarł w 1999 r. Sądowe nabycie spadku nastąpiło 25 czerwca 2007 r. W 2011 r. Wnioskodawca dokonał podziału ww. gospodarstwa na X działki i sprzedał X z nich, pozostałe zamierza sprzedać w przyszłości.

Zainteresowany podkreślił, iż dostęp do drogi na wyodrębnionych działkach został już przez niego wytyczony. Ponadto ma zamiar uzbroić przedmiotowe działki w media (prąd i wodę) według warunków technicznych i umów, które zawarte zostaną z odpowiednimi dostawcami mediów. Wnioskodawca wskazał, iż względem działek zostały wydane przez Gminę administracyjne decyzje o warunkach zabudowy na jego wniosek – przeznaczenie pod zabudowę jednorodzinną, dwukondygnacyjną z możliwością zabudowy gospodarczej o niskiej uciążliwości. Wyjaśnił ponadto, iż w celu przeprowadzenia geodezyjnego wydzielenia działek Wnioskodawca obowiązany jest wystąpić do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, iż Wnioskodawca zamierzając dokonać zbycia pozostałych działek zachowuje się jak podmiot profesjonalnie dokonujący dostaw w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowany zaangażował środki podobne do tych jakie byłyby podjęte przez handlującego nieruchomościami. Wnioskodawca dokonując z własnej inicjatywy podziału nieruchomości na 23 działki gruntu, zapewniając (wytyczając) im dostęp do drogi, występując z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz zamierzając uzbroić przedmiotowe działki w media (prąd i wodę), na podstawie umów, które mają być zawarte z dostawcami mediów – podjął (i zamierza nadal podejmować) działania wskazujące na zawodową aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Skutkiem powyższego w zakresie przedmiotowej dostawy Wnioskodawca wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy, stanowiące podstawę do uznania go za podatnika podatku VAT.

Reasumując, transakcja sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną, dwukondygnacyjną z możliwością zabudowy gospodarczej o niskiej uciążliwości, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania sprzedaży działek została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/443-227/12-4/EN z dnia 31 maja 2012 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.