Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opocznie, działając na podstawie art. 216 oraz art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2005 r. nr Fn-k 0718/46/05 o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie powstania obowiązku podatkowego z tytułu opłat pobieranych za wieczyste użytkowanie od tej części użytkowników wieczystych, w stosunku do których występuje obowiązek wystawiania faktur, o których mowa w § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Niniejsze postanowienie dotyczy kwestii powstania obowiązku podatkowego od pobieranych opłat za wieczyste użytkowanie gruntów od tej części użytkowników wieczystych, w stosunku do których występuje obowiązek wystawiania faktur, o których mowa w § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że termin opłaty rocznej z tytułu wieczystego użytkowania gruntów przypada na 31 marca każdego roku. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sytuacja w której użytkownik nie ureguluje należności w obowiązującym terminie lub ureguluje ją w części. We wniosku z dnia 15 lipca 2005 roku Wnioskodawca wyraził pogląd, że zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą dokonania dostawy towarów lub z chwilą wykonania usługi. W przypadku, gdy czynność powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej wystawienia, nie później niż 7 dnia od dnia dokonania tej czynności. Jeżeli przed wykonaniem usługi otrzymano część należności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej części. Z kolei w piśmie z dnia 20 września 2005 roku, będącym uzupełnieniem stanowiska przedstawionego we wniosku, Wnoiskodawca wyraża odmienny pogląd i stwierdza, iż w przypadku użytkowników wieczystych, którym mamy obowiązek wystawić fakturę zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) oraz zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 w/w ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje nie później niż z upływem terminu płatności - z dniem 31 marca każdego roku trwania użytkowania wieczystego, pod warunkiem, że wcześniej nie nastąpiła zapłata należności. W przypadku zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy dotyczące opłat pobieranych za wieczyste użytkowanie od tej części użytkowników wieczystych, w stosunku do których występuje obowiązek wystawiania faktur, zawarte w piśmie z dnia 20 września 2005 roku - jako późniejsze, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opocznie uznał za ostateczne i w niniejszej interpretacji ustosunkował się właśnie do niego.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego opisanego w zapytaniu oraz uzupełnionego pismem z dnia 20 września 2005 r. oraz stanu prawnego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opocznie stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 w/w ustawy. Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, uznać należy że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 w/w ustawy, zgodnie z którym przez świadczenie usług, o którym mowa art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwila wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W myśl art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

W okresie od 25 czerwca 2004 r. do 14 lutego 2005 r. - obowiązywał § 3a rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), w myśl którego obowiązek podatkowy z tytułu oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste powstawał z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu.

W § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 17, poz. 150) uchylono § 3a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Zgodnie z przepisem przejściowym § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 17, poz. 150) w przypadku pobrania po dniu 24 czerwca 2004 r., a przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia (tj. przed 15 lutego 2005 r.), całości lub części należności z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych - przed upływem terminu ich płatności - obowiązek podatkowy z tytułu pobrania tych należności powstaje z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat (wpłat).

Wykreślenie z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. przepisu § 3 a powoduje, że do czynności oddania nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste zastosowanie będą miały zasady ogólne dotyczące powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z w/w przepisami ustawy (art. 19) obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą dokonania dostawy lub wykonania usługi. W przypadku, gdy czynność powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej wystawienia nie później niż 7 dnia od dnia dokonania tej czynności. Jeżeli natomiast przed wykonaniem usługi pobrano część należności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej części.

Ponieważ użytkowanie wieczyste ma charakter usługi ciągłej, zgodnie z w/w ogólnymi zasadami przewidzianymi w ustawie, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą otrzymania zapłaty poszczególnych opłat z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych.

Mając to na względzie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opocznie uznał stanowisko Wnioskodawcy zaprezentowane we wniosku, a dotyczące obowiązku podatkowego z tytułu opłat pobieranych za wieczyste użytkowanie od tej części użytkowników wieczystych, od tej części użytkowników wieczystych, w stosunku do których występuje obowiązek wystawiania faktur - za nieprawidłowe.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono, jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego uwzględnionego przez Wnioskodawcę we "własnym stanowisku" zawartym w tym wniosku i traci moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.