INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2012 r. (data wpływu 14 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z ustanowieniem prawa do korzystania z miejsca postojowego lub parkingowego w ramach jednej dostawy oraz stawki podatku przy sprzedaży lokalu mieszkalnego i lokalu garażowego jako odrębnej dostawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2012 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 20 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z ustanowieniem prawa do korzystania z miejsca postojowego lub parkingowego w ramach jednej dostawy oraz stawki podatku przy sprzedaży lokalu mieszkalnego i lokalu garażowego jako odrębnej dostawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza wybudować jeden budynek „wielomieszkalny” wraz z garażem podziemnym. Powierzchnia lokali mieszkalnych oferowanych do sprzedaży nie przekracza 150 m². W celu dywersyfikacji oferty developerskiej w garażu znajdującym się pod budynkiem mieszkalnym znajduje się 13 odrębnych garaży (zamkniętych ścianami i „wrotami” garażowymi) oraz 37 miejsc postojowych. Poza budynkiem mieszkalnym połączonym ścianą znajduje się 1 garaż (przylegający wspólną ścianą do budynku) i 4 miejsca parkingowe. Spółka zamierza sprzedać 36 mieszkań wraz z ustanowieniem prawa do korzystania miejsca postojowego w garażu podziemnym i 4 mieszkania wraz z ustanowieniem prawa do korzystania z miejsca parkingowego na zewnątrz budynku poprzez ustanowienie służebności parkowania oraz udziałem w gruncie. Cena lokalu wraz z miejscem postojowym lub miejscem parkingowym z udziałem w gruncie będzie określana w jednej łącznej kwocie, sprzedaż będzie dokonana jako jedna transakcja, udokumentowana w jednym akcie notarialnym.

Spółka uważa, iż sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z ustanowieniem wyłącznego prawa do parkowania pojazdu na wyznaczonym miejscu postojowym lub parkingowym, powinna być objęta jednolitą - 8% stawką VAT, która ma zastosowanie do dostawy lokalu mieszkalnego. Ustanowiona służebność przechodzi zawsze na kolejnego właściciela danego lokalu i umożliwia przypisanie konkretnego miejsca postojowego lub parkingowego do danego mieszkania, jednocześnie uniemożliwia sprzedaż samego miejsca postojowego lub parkingowego bez równoczesnej sprzedaży mieszkania. Z kolei sprzedaży 13-u wyodrębnionych garaży, znajdujących się w podziemiu (podpiwniczeniu budynku) i 1-go garażu znajdującego się na zewnątrz budynku (połączonego konstrukcyjnie z budynkiem ścianą), Spółka zamierza dokonać jako dostawy oddzielnych lokali (mogą być przedmiotem sprzedaży niezależnie od dostawy mieszkania). A zatem przy sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z samodzielnym lokalem -garażem, zdaniem Spółki powinna zastosować rozbicie na dwie stawki VAT tj. na dostawę lokalu mieszkalnego z udziałem w gruncie - 8% VAT, a na dostawę odrębnego lokalu-garażu z udziałem w gruncie - 23% VAT, znajdującego się zarówno w garażu podziemnym, jak i na zewnątrz. W tym przypadku Spółka traktuje sprzedaż jako dwie transakcje, sprzedaż mieszkania i sprzedaż garażu, w związku z czym obie te transakcje będą potwierdzone dwoma odrębnymi aktami notarialnymi. W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż hala garażowa z miejscami postojowymi (garaż podziemny), nie zostanie wyodrębniona z nieruchomości, jako odrębny lokal i nie będzie posiadała odrębnej księgi wieczystej. Sprzedaż obejmie jednolite świadczenie, na które składać się będzie dostawa towaru – samodzielnego, wyodrębnionego na własność lokalu mieszkalnego oraz sprzedaż związanego z tym lokalem udziału w nieruchomości wspólnej z określeniem z korzystania z poszczególnych miejsc postojowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Spółka prawidłowo ustaliła stawki VAT dla dostawy:

• lokalu mieszkalnego wraz z ustanowieniem prawa do korzystania z miejsca postojowego lub parkingowego, jako jednej dostawy...
• lokalu mieszkalnego i lokalu garażowego jako dwie dostawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy dostawie lokalu mieszkalnego wraz z ustanowieniem wyłącznego prawa do parkowania pojazdu na wyznaczonym miejscu postojowym lub parkingowym zastosowanie ma 8% stawka VAT. Natomiast dostawa lokali mieszkalnych wraz z samodzielnym lokalem–garażem, według Spółki powinna być opodatkowana dwiema stawkami VAT, dla dostawy lokalu mieszkalnego - 8 % a dla dostawy lokalu-garażu – 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

A contrario nie jest lokalem mieszkalnym wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb nieprzeznaczona na stały pobyt ludzi i niesłużąca zaspokajaniu ich potrzeb.

Ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla zbycia prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego czy parkingowego, wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia. Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób sprzedaży prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego i przynależność do lokalu mieszkalnego. Analizie poddać należy okoliczność, czy miejsce postojowe jest, czy też nie może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy miejsca takie mogą być sprzedawane i nabywane tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego zostały przypisane, czy też odrębnie.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż Spółka zamierza wybudować budynek wielomieszkalny wraz z garażem podziemnym. Powierzchnia lokali mieszkalnych oferowanych do sprzedaży nie przekracza 150 m². W garażu położonym pod budynkiem mieszkalnym znajduje się 13 odrębnych garaży oraz 37 miejsc postojowych, a poza budynkiem znajduje się 1 garaż (połączony wspólną ścianą z budynkiem) i 4 miejsca parkingowe. Spółka zamierza dokonywać sprzedaży 36 mieszkań wraz z ustanowieniem prawa do korzystania miejsca postojowego w garażu podziemnym i 4 mieszkania wraz z ustanowieniem prawa do korzystania z miejsca parkingowego na zewnątrz budynku poprzez ustanowienie służebności parkowania oraz udziałem w gruncie. Transakcje te dokonywane będą jako jedna transakcja, udokumentowana jednym aktem notarialnym. Wskazano również, iż ustanowiona służebność zawsze przechodzi na kolejnego właściciela danego lokalu i umożliwia przypisanie konkretnego miejsca postojowego lub parkingowego do danego mieszkania, jednocześnie uniemożliwia sprzedaż samego miejsca postojowego lub parkingowego, bez równoczesnej sprzedaży mieszkania. Z kolei sprzedaż 13 wyodrębnionych garaży (znajdujących się w podpiwniczeniu budynku) oraz 1-go garażu znajdującego się na zewnątrz budynku, Spółka zamierza dokonać jako dostawy oddzielnych lokali, które mogą być przedmiotem sprzedaży niezależnie od dostawy mieszkania. W tym przypadku Spółka traktuje sprzedaż jako dwie transakcje, sprzedaż mieszkania i sprzedaż garażu i w związku z tym obie te transakcje, zostaną potwierdzone dwoma odrębnymi aktami notarialnymi. Wskazano również, iż hala garażowa z miejscami postojowymi (garaż podziemny), nie zostanie wyodrębniona z nieruchomości, jako odrębny lokal i nie będzie posiadała odrębnej księgi wieczystej. Sprzedaż obejmie jednolite świadczenie, na które składać się będzie dostawa towaru – samodzielnego, wyodrębnionego na własność lokalu mieszkalnego oraz sprzedaż związanego z tym lokalem udziału w nieruchomości wspólnej z określeniem z korzystania z poszczególnych miejsc postojowych.

Zatem odnosząc powołane regulacje do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że planowana dostawa lokali mieszkalnych wraz z miejscami postojowymi znajdującymi się zarówno w podpiwniczeniu budynku, jak również na zewnątrz budynku - przy założeniu, iż przedmiotowe miejsca postojowe (parkingowe), nie mogą być przedmiotem samodzielnego obrotu (sprzedawane będą zawsze wraz z lokalem mieszkalnym) - ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a w powiązaniu z art. 41 ust. 1 pkt 12 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu preferencyjną stawką w wysokości 8%.

Z kolei przy planowanej dostawie lokali mieszkalnych wraz z garażami, w przypadku gdy - jak wskazano we wniosku - zarówno lokal mieszkalny, jak i garaż zostały wyodrębnione w sposób, który pozwala na objęcie ich przedmiotem odrębnej umowy (dostawy), to - jak słusznie wskazała Spółka - jedynie dostawa lokali mieszkalnych korzystać będzie z preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a w związku z art. 41 ust. 1 pkt 12 ustawy, natomiast dostawa lokali użytkowych–garaży podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23% VAT.

Nadmienia się, że w sytuacji ustalenia przez właściwy organ podatkowy odmiennego zdarzenia przyszłego niż przedstawiony we wniosku, niniejsza interpretacja nie wywrze skutku prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń