P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, iż dokonuje Ona dostawy towarów do innych krajów członkowskich Wspólnoty. Na poczet ww. transakcji tytułem zaliczki otrzymuje część należności. W związku z tym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż obrót z tytułu otrzymania zaliczki należy wykazać w ewidencji, o ktorej mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w miesiącu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu, tj. stosownie do art. 20 ust. 3 ustawy w miesiącu, w którym wystawiono fakturę dokumentującą jej otrzymanie oraz, że zarówno w deklaracji podatkowej jak i w ewidencji obrót ten powinien być wykazany ze stawką 0%, pomimo iż nie dysponuje dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów z kraju i dostarczenie go do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w wenątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4. W myśl ust. 3 w/w artykułu jeżeli przed dokonaniem dostawy otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. W myśl art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2) podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl ust. 12 w/w artykułu jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju. Otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa wyżej, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów (art. 42 ust. 13 ustawy).

Należy przy tym zaznaczyć, iż zgodnie z art. 87 ust. 3 ustawy różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22% obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej. W myśl ust. 3a w/w artykułu do obrotu, o którym mowa w ust. 3, wlicza się obrót z tytułu otrzymania należności, dla którego obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 12 albo art. 20 ust. 3, pod warunkiem przedstawienia w urzędzie skarbowym zabezpieczenia majątkowego w kwocie odpowiadającej kwocie podatku jaka byłaby należna gdyby obrót ten dotyczył dostawy towarów na terytorium kraju, do czasu przedstawienia dokumentów potwierdzających eksport towarów albo wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, objętych tą należnością.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę należy stwierdzić, iż w przypadku otrzymania przez podatnika przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów części należności (przedpłaty, zaliczki etc.) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej jej otrzymanie, a obrót z tego tytułu winien zostać wykazany w ewidencji prowadzonej stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy oraz deklaracji podatkowej za ten okres rozliczeniowy. Przy tym w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego stawką właściwą jest w tym przypadku stawka określona w art. 41 ust. 3 ustawy dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.