POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony wniesionego w dniu 12 października 2005 r.w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowegow zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowiskonie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Zapytanie Spółki dotyczy ustalenia czy załączone do wniosku zaświadczenie wydane przez organ duński spełnia wymogi certyfikatu rezydencji i jako taki będzie honorowane przez polskie organy podatkowe.

Według opisu stanu faktycznego Wnioskodawca - Spółka polska - prowadzi działalność od grudnia 2002 r. Za rok 2003/2004 wypłaca dywidendę jedynemu wspólnikowi - spółce duńskiej. Ustalając podatek u źródła zamierza zastosować obniżoną 0% stawkę podatku dochodowegow oparciu o przepis art. 10 ust. 2 lit. a) Konwencji z dnia 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r. Nr 43, poz. 368) w związku z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr. 54, poz. 654 ze zm.). Ponieważ stosowanie obniżonych stawekz umów międzynarodowych jest możliwe pod warunkiem uzyskania od podatnika certyfikatu rezydencji wystawionego przez administrację podatkową kraju jego siedziby, duński udziałowiec przedłożył Spółce "zaświadczenia urzędowe" wydane przez Duńską Agencję ds. Handlu i Spółek. Organ ten, zgodnie z treścią wydawanego zaświadczenia, został utworzony na mocy Dyrektywy 2004/18/EC w sprawie koordynacji procedur przyznawania kontraktów na roboty publiczne, kontraktów na dostawy i usługi publiczne (Dyrektywa w Sprawie Zamówień Publicznych) wydanej przez Parlament i Radę Europejską w dniu 31 marca 2004 r.
"Zaświadczenie urzędowe" wydawane przez Duńską Agencję ds. Handlu i Spółek zawiera następujące dane:
- dane personalne:
. firma,
. numer, pod którym podmiot został założony i wpisany do rejestru spółek Duńskiej Agencji ds. Handlu i Spółek,
. forma prawna,
. siedziba,
- dane podatkowe:
. zaświadczenie, że spółka wypełnia swoje obowiązki dotyczące odprowadzania podatków i opłat zgodnie z prawem duńskim,
. zaświadczenie, że spółka wypełnia swoje obowiązki dotyczące płatności składek na ubezpieczenie społeczne zgodnie z prawem duńskim,
. zaświadczenie, że nie toczy się wobec spółki postępowanie upadłościoweani procedury likwidacyjne lub zmierzające do przymusowego układuz wierzycielami oraz że firma nie zawiesiła wypłat i nie zaprzestała działalności,
. zaświadczenie, że wobec spółki nie zgłoszono wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego, postępowania likwidacyjnego, procedury przymusowego układu z wierzycielami, zawieszenia wypłat,
. zaświadczenie, że spółka nie została uznana za winną popełnienia czynu karalnego wyrokiem sądowym na mocy prawa duńskiego.

Na tle takich okoliczności faktycznych Spółka formułuje stanowisko, że uzyskane od wspólnika duńskiego zaświadczenie spełnia wymogi certyfikatu rezydencji i wobec tego można zastosować stawkę 0% przy ustalaniu podatku dochodowego od wypłacanej mu dywidendyna podstawie art. 10 ust. 2 lit. a) umowy duńsko - polskiej.

Naczelnik tut. Urzędu odmawia potwierdzenia stanowiska Podatnika.
Art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowi, że od dywidend oraz innych przychodówz tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Polski wypłacanych podmiotom, które w Polsce podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, chyba że umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zawarta z krajem miejsca siedziby lub zarządu podatnika stanowi inaczej. Stosownie zaś do art. 26 ust. 1 ww. ustawy zastosowanie stawek wynikających z umów międzynarodowych lub niepobranie podatku zgodnie z tymi umowami jest możliwe wyłączniepo uzyskaniu od podatnika certyfikatu rezydencji, który ustawodawca definiuje jako zaświadczenie wydane przez właściwy organ administracji podatkowej służące udokumentowaniu miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych.
Konwencja z dnia 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Daniiw sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowaniaw zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r. Nr 43, poz. 368) przewiduje w art. 10 ust. 2 lit. a) opodatkowanie dywidend wypłacanych nierezydentom Polski przez jej rezydentów według stawki 0%, pod warunkiem, że osoba uprawniona do dywidendy ma siedzibęw drugim Umawiającym się Państwie oraz że jest spółką (inną niż spółka osobowa),której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%,a udział ten znajduje się w posiadaniu tej osoby przez nieprzerwany okres nie krótszy niż jeden roki w tym okresie dywidendy zostały zadeklarowane. Warunkujące zastosowanie dyspozycji tego przepisu poświadczenie siedziby w drugim Umawiającym się Państwie - tu: Danii - wymaga przedłożenia polskim organom podatkowym certyfikatu rezydencji wydanego dla uprawnionego z dywidendy. Ponieważ Konwencja nie stawia wymogów dla takiego dokumentu, należy go oceniać zgodnie z przepisami prawa polskiego.Zatem w charakterze certyfikatu rezydencji akceptuje się takie zaświadczenia, które zostały wydane przez właściwy organ zagranicznej administracji podatkowej i służą udokumentowaniu miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych (art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Przedłożone Spółce "zaświadczenie urzędowe" wydane przez Duńską Agencję ds. Handlui Spółek nie może być uznane za certyfikat rezydencji z uwagi na fakt, że nie spełnia warunków określonych w art. 26 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym, co zostało wyżej powiedziane, prawidłowy certyfikat rezydencji jest dokumentem, w którym zagraniczna administracja podatkowa potwierdza rezydencję podatkową danej osoby prawnej, oraz że osoba taka traktowana jest w tym państwie jako podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Takiego charakterunie posiada "zaświadczenie urzędowe" załączone przez Spółkę.
Reasumując, zdaniem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego przedstawione zaświadczenie nie może stanowić dla Spółki (płatnika) podstawy do zastosowania 0% stawki podatkowej wynikającej z polsko - duńskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przy obliczaniu i poborze podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanej duńskiemu wspólnikowi dywidendy

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu nie potwierdza stanowiska Podatnika orzekając jak w sentencji postanowienia.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W dniu wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego - w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.