Pismem z dnia 28.09.2005r., zwrócił sie Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że rozpoczął Pan działalność gospodarczą z dniem 02.02.2005r., wybierając jednocześnie sposób opodatkowania obliczony na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku jaki wpłynął do tutejszego organu podatkowego wynika, że z chwilą rozpoczęcia działalności, zakupiony przez Pana samochód został wprowdzony do ewidencji środków trwałych a odsetki od udzielonego kredytu księgowane są jako koszty uzyskania przychodu z datą zapłaty, począwszy od rozpoczęcia działalności.

Zdaniem Pana zapłacone odsetki są kosztem uzyskania przychodu, gdyż wynika to z art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe.

Ocenę poniesionych wydatków pod kątem mozliwości uznania ich za koszt uzyskania przychodu z prowadzonej działalnosci gospodarczej należy dokonać w opraciu o art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Za koszty uzyskania przychodów można bowiem uznać jedynie te racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działnością gospodarczą, które spełniają łącznie następujące warunki:

• pozostają w związku przyczynowo- skutkowym z przychodami (ich celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów),
• zostały rzeczywiście poniesione i prawidłowo udokumentowane,
• nie zostały wymienione w art. 23 w/w ustawy.

Ten ostatni przepis wśród wydatków, których nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów wymienia:

• naliczone, lecz nie zapłacone odsetki albo umorzone odsetki od zobowiązań w tym również od pożyczek (kredytów) - art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy,
• odsetki, prowizje i róznice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiekszajacych koszty inwestycji w okresie realizacji inwestycji- art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Oznacza to, że w przypadku gdy zaciagnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to odsetki od tego kredytu o ile nie zwiekszają kosztów inwestycji- powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich spłaty.Należy zauważyć, że ustawodawca nie róznicuje rodzaju kredytu od którego spłacane są odsetki, ponieważ podstawową kwestię stanowi tu istnienie związku przyczynowo skutkowego wskazujacego, że wykorzystanie zaciagniętego kredytu ma wpływ na wielkość przychodu osiągnietego z działalności gospodarczej.

Jeżeli więc spłacane są odsetki od zaciagniętego kredytu na zakup samochodu, który obecnie jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej i samochód ten jest środkiem trwałym, to poniesione wydatki na spłatę w/wym odsetek będą stanowiły koszt uzyskania przychodu. Jednakże kosztami uzyskania przychodu będą dopiero odsetki zapłacone od momentu wprowadzenia samochodu do ewidencji środków trwałych.

Odsetki od kredytu zaciagniętego na zakup środka trwałego, które zostały naliczone do dnia przyjęcia środka trwałego do używania i które jednocześnie mogły być naliczone, gdyż zgodnie z umowami dotyczyły okresu do dnia przyjecia środka trwałego do używania podwyższaja wartość środka trwałego.

Wartości początkowej nie zwiększają natomiast odsetki, nawet naliczone, które są należne za okres po jego przyjęciu do używania. Te ostatnie w dacie ich poniesienia są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując należy uznać, że zapłacone przez podatnika odsetki od zaciagnietego kredytu na zakup samochodu, który jest obecnie wykorzystywany w prowadzonej działalności będą stanowiły koszty uzyskania przychodów od momentu uznania go za środek trwały.

Nie poddawano ocenie zasadności zaliczenia samochodu do środków trwałych, jego wyceny oraz sposobu ustalenia odpisów amortyzacyjnych, a interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony w Pana wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu potwierdza Pana stanowisko w sprawie i uznaje je za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.