INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2012r. (data wpływu do tut. organu 8 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2012r. (data wpływu 30 kwietnia 2012r.) oraz pismem z dnia 7 maja 2012r. (data wpływu 8 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, w ramach wsparcia finansowego, służących wyłącznie czynnościom zwolnionym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2012r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2012r. (data wpływu 30 kwietnia 2012r.) oraz pismem z dnia 7 maja 2012r. (data wpływu 8 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, w ramach wsparcia finansowego, służących wyłącznie czynnościom zwolnionym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą od roku 1997. Zgodnie z ustawą o VAT, art. 43 pkt 14 w Rozdziale „zwolnienia”, który brzmi: („.) „świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów lub techników dentystycznych (…)” prowadzona przez nią działalność gospodarcza podlega całkowitemu zwolnieniu VAT, bowiem główną jej działalnością jest wykonywanie aparatów ortodontycznych dla dzieci z powiatu j. i okolic. (Dla NFZ). Na podstawie tego przepisu, Wnioskodawczyni nigdy nie była płatnikiem VAT, ani też – konsekwentnie do tego przepisu – nigdy nie ubiegała się o jego zwrot.

Wnioskodawczyni nie potrafi wyjaśnić, dlaczego przez jej księgowego, nastąpiło przed laty zgłoszenie, że jest płatnikiem VAT, skoro nim w rzeczywistości nigdy nie była. Nie miała przy tym świadomości, że wywoła to negatywny dla niej skutek na etapie rozliczania się fakturami ze środków finansowych udzielanych w ramach wsparcia finansowego przedsiębiorcom, którzy doznali szkód w wyniku powodzi 2010r. Intencją Ustawodawcy było bowiem rozróżnienie pożyczkobiorców, którzy są VAT-owcami i będą mogli od podatku należnego rozliczyć zapłacony podatek VAT, od tych, którzy takiej możliwości nie mają (prawdopodobnie Ustawodawca w taki sposób zabezpieczał się przed podwójnym finansowaniem ze środków budżetowych tego samego wydatku). Ponieważ Wnioskodawczyni w istocie składa deklaracje VAT, chociaż jest bezsporne, że z uwagi na zwolnienie usług ortodontycznych, nie będzie mogła rozliczyć podatku VAT. Fundusz pożyczkowy odmówił jej uznania wydatkowanych przez nią środków finansowych w kwocie brutto, rozliczył ją w kwocie netto i zażądał zwrotu pożyczki w kwocie odpowiadającej VAT. Jako argument, Fundusz przyjął fakt składania przez nią deklaracji VAT-7. Dodatkowo całą sytuację skomplikował fakt, iż konsekwentnie do złożonej przez nią deklaracji, że jest VAT-owcem, odprowadza, co miesiąc tytułem podatku VAT, kwoty 90 zł od wynajmowanego przez nią pomieszczenia w jej rodzinnym domu (pomieszczenie to wynajmuje za kwotę 500 zł miesięcznie). Nie jest to jednak jej działalność gospodarcza (co potwierdza wpis do ewidencji o prowadzeniu działalności gospodarczej), ani też pomieszczenie to nie wynajmuje w miejscu prowadzenia przez nią tej działalności (wynajmuje pomieszczenie przy ul. T., będącej częścią jej domu rodzinnego, a działalność gospodarczą prowadzi przy ul. Sz.). Takie wyjaśnienie wraz z zaświadczeniem z Urzędu Skarbowego Wnioskodawczyni udzieliła Funduszowi Pożyczkowemu, który udzielał w imieniu Ministerstwa Gospodarki wsparcia finansowego na likwidację skutków powodzi, który to uznał je za niewystarczające i podtrzymał swoje wezwanie do tej części pożyczki, która odpowiada zapłaconemu podatkowi VAT (a więc nie uznał jej rozliczenia w kwotach brutto, a potraktował Wnioskodawczynię jako przedsiębiorcę, który będzie miał możliwość rozliczenia faktur VAT poprzez ich potrącenie z podatkiem należnym i uznał jej rozliczenie jedynie w kwocie netto.

Ewentualny zwrot pożyczki musiałby pochodzić z zaciągnięcia innej pożyczki, co w obecnej sytuacji byłoby dla Wnioskodawczyni dodatkowym obciążeniem finansowym jej działalności, która i tak po powodzi nie odzyskała jeszcze w pełni całkowitej swojej zdolności produkcyjno-usługowej.

Obecnie Wnioskodawczyni porozumiała się z Urzędem Skarbowym, który to zgodził się z jej interpretacją i pouczył ją dodatkowo, iż na koniec roku powinna definitywnie wyrejestrować swoją działalność, jako płatnika VAT, gdyż nim de facto nie jest i zadeklarował wydanie jej stosowne zaświadczenia (takie wyrejestrowanie może nastąpić wyłącznie na koniec roku),

W piśmie z dnia 26 kwietnia 2012r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, o następujące informacje:

Do rozliczenia wniosku o wsparcie finansowe (Umowa pożyczki „Powódź 2010” zawarta w dniu 6 listopada 2010r.) niezbędne jest dostarczenie dokumentów potwierdzających, że w ramach danego wsparcia finansowego, nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni od roku 1997, jako technik dentystyczny, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu aparatów ortodontycznych (na zlecenie lekarza) dla N.F.Z. Jest to pracownia protetyczna – działalność zwolniona.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zajmuje się usługami zwolnionymi z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14.

Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Jednocześnie, Wnioskodawczyni dokonuje wynajmu mieszkania znajdującego się na ul. T., na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Jest to wyłącznie najem pomieszczenia. Lokal, który Wnioskodawczyni wynajmuje nie jest i nie będzie wyposażony w sprzęt, który Wnioskodawczyni zakupiła w ramach środków pomocowych, a które to środki wyłącznie przeznaczone były na odtworzenie jej stanowiska pracy, znajdującego się przy ul. Sz..

Dodatkowo Wnioskodawczyni wskazała, iż oczekuje interpretacji art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 61 wniosku).

Ponadto, w piśmie z dnia 7 maja 2012r. Wnioskodawczyni dodatkowo uzupełniła wniosek o następujące informacje dotyczące przedstawionego stanu faktycznego:

Zakupy towarów i usług (sprzętu), które Wnioskodawczyni dokonała ze środków finansowych pochodzących ze wsparcia, związane były wyłącznie z wykonywaną przez nią działalnością zwolnioną od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie zmodyfikowane w piśmie uzupełniającym z dnia 26 kwietnia 2012r.):

Czy Wnioskodawczyni, będąc czynnym podatnikiem VAT, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, w ramach wsparcia finansowego, służących wyłącznie czynnościom zwolnionym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT...

Stanowisko Wnioskodawczyni (ostatecznie sprecyzowane w piśmie uzupełniającym z dnia 26 kwietnia 2012r.):

W związku z realizacją ww. pomocy finansowej, Wnioskodawczyni nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług służących wyłącznie sprzedaży zwolnionej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów bądź usług.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w ramach środków pomocowych z wniosku o wsparcie finansowe, otrzymanych na podstawie Umowy pożyczki „Powódź 2010”, zawartej w dniu 6 listopada 2010r., dokonała zakupu towarów i usług (sprzętu). Środki te przeznaczone były na odtworzenie jej stanowiska pracy znajdującego się przy ul. Sz.

W lokalu tym Wnioskodawczyni jako technik dentystyczny, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu aparatów ortodontycznych (na zlecenie lekarza) dla N.F.Z. Jest to pracownia protetyczna – działalność zwolniona. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zajmuje się usługami zwolnionymi z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14. Lokal, który wynajmuje (tj. lokal znajdujący się przy ul. T.) nie jest i nie będzie wyposażony w sprzęt, który zakupiła w ramach środków pomocowych. Zakupy towarów i usług (sprzętu), które Wnioskodawczyni dokonała ze środków finansowych pochodzących ze wsparcia, związane były wyłącznie z wykonywaną przez nią działalnością zwolnioną od podatku VAT.

Tym samym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania cyt. przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem w związku z faktem, iż zakupione towary i usługi (w tym sprzęt), nabyte w ramach wsparcia finansowego (Umowa pożyczki „Powódź 2010” zawartej w dniu 6 listopada 2010r.), związane są z wykonywaniem przez Wnioskodawczynię wyłącznie czynności zwolnionych od podatku VAT, Wnioskodawczyni nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, w ramach otrzymanego wsparcia finansowego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni, iż w związku z realizacją ww. pomocy finansowej, Wnioskodawczyni nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług służących wyłącznie sprzedaży zwolnionej, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawczyni dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Należy również zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii zwolnienia od podatku VAT usług świadczonych przez Wnioskodawczynię, gdyż nie było to przedmiotem wniosku oraz nie zadano pytania w tym zakresie. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy (stanu faktycznego), w którym jednoznacznie wskazano, iż zakupione towary będą służyły czynnościom zwolnionym z podatku od towarów i usług. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawczynię opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego (np. przeznaczenia zakupionych towarów do wykonywania czynności opodatkowanych), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.