POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Nowa Huta działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29. 08. 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 15.04.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny opisany w złożonym przez Pana wniosku jest następujący- prowadzi Pan działalność gospodarczą Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe (...)
- na cele prowadzonej działalności zakupił Pan pawilon handlowy, na podstawie umowy przelewu wierzytelności, która zobowiązała Pana jako cesjonariusza do zapłaty określonej kwoty na rzecz cedenta, któremu to przysługiwała wierzytelność z tytułu nakładów poniesionych na wybudowanie pawilonu handlowego;
- warunkiem zawarcia umówy dzierżawy gruntu, na którym znajduje się pawilon handlowy było przejęcie długu dotyczącego należności za czynsz dzierżawny.
Z treści złożonego zapytania, w sprawie zaliczenia w koszty uzyskania przychodu wierzytelności i przejęcia długu, wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na handlu kosmetykami - opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Zakres działalności nie obejmuje obrotu wierzytelnościami.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawodawca, posługując się zwrotem wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nie posługuje się sformułowaniem skutek. Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest cel działania, a czym innym jest skutek będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie w celu należyrozumieć, dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot celowości, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).
Art. 519 Kodeksu cywilnego stanowi, że osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który to zostaje w ten sposób zwolniony z długu, a przejęcie długu może nastąpić poprzez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika.
Natomiast zgodnie z art. 509-518 wierzyciel może przenieść wierzytelność na osobę trzecią, co w konsekwencji oznacza zmianę wierzyciela.
Przeniesienie to w prawie cywilnym jest określane jako przelew wierzytelności.
W Pana przypadku przedmiotem zakupu na cele działalności gospodarczej był pawilon handlowy, nabyty poprzez umowę przejęcia długu zawartą z wierzycielem, za zgodą dłużnika oraz umowę przelewu wierzytelności zawartą z cedentem. Wartość zakupu pawilonu obejmująca kwotę przejętego długu oraz kwotę zapłaconą z tyt. przelewu wierzytelności - nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu. Na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowymod osób fizycznych środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji są stanowiące własnośćlub współwłasność podatnika między innymi budynki oraz lokale będące odrębną własnością,zostały przez niego nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, a zarazem składniki te są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do używania. Jednocześnie, aby dane składniki majątkowe podlegały amortyzacji, przewidywany okres używania przez podatnika tych składników musi być dłuższy niż rok i składniki te muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane innemu podmiotowi do używania na podstawie umowy najmu lub dzierżawy.
Uwzględniając treść tych przepisów, należy wyjaśnić, iż jeżeli przejęte przez Pana składniki majątku dłużnika będą przez Pana wykorzystywane w prowadzonej działalnościgospodarczej (i w zamiarze wykorzystywane przez ponad rok), to wówczas Pan jako firma jednoosobowa będzie mogła te składniki wprowadzić do swojej ewidencji środkówtrwałych i dokonać od nich odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszt uzyskania przychodów.
Wartością początkową będzie cena nabycia obejmująca zarówno kwotę przejętego długu jak i kwotę zapłaconą z tyt. przejętej wierzytelności przypadającą na powierzchnię zajmowaną na potrzeby działalności gospodarczej powiększone o nakłady poniesione przed oddaniem tego budynku do używania.

Reasumując powyższe tut. Urząd nie przychyla się do zajętego przez Pana stanowiska.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika/ płatnika/inkasenta/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Jednocześnie informuje się, iż w dacie wydania postanowienia nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Nowa Huta w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.