DECYZJA

Na podstawie art. 233, art. 239 w związku z art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia SA "R" z dnia 18.10.2005r. wniesionego na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 05.10.2005r. Nr 1471/DPD2/423/78/2005/MB/2 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie

orzeka

• odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 05.10.2005r. Nr 1471/DPD2/423/78/2005/MB/2 w części dotyczącej uznania za nieprawidłowe stanowiska podatnika w zakresie możliwości zaliczenia w całości do przychodów lub kosztów uzyskania przychodu różnic kursowych od określonych w walutach wynikających z umów leasingu finansowego opłat
• oraz uchylić w/w postanowienie w części dotyczącej uznania sposobu korygowania kwoty należnej z tytułu walutowych umów leasingu finansowego za nieprawidłowy.

Uzasadnienie

SA "R" pismem z dnia 05.07.2005r. wystąpiła z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a ordynacji podatkowej.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka (finansujący) zawiera umowy leasingu, których opodatkowanie w zakresie podatku dochodowego regulują przepisy art. 17a-17l ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.), co oznacza, że umowy określone jako umowy leasingu operacyjnego spełniają warunki określone w art. 17b ust. 1 w/w ustawy, zaś umowy leasingu finansowego odpowiadają postanowieniom zawartym w art. 17f ust. 1 w/w ustawy.
Jednym z rodzajów zawieranych umów leasingu są umowy w których wartość przedmiotu oraz wysokość opłat okresowych określone są w walucie innej niż w PLN, przy czym wysokość tych opłat może podlegać comiesięcznej zmianie w zależności od stopy procentowej. Spółka zawiera walutowe umowy leasingu, uzyskując uprzednio każdorazowo zezwolenie NBP na płatności należności wynikających z umowy leasingu w walucie obcej.
Zdaniem Spółki dla walutowych umów leasingu finansowego przy ustaleniu, czy spełniony został warunek sformułowany w art. 17f ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, istotną rolę odgrywa przeliczenie wartości środków trwałych z waluty obcej na PLN wg kursu przyjętego przez strony umowy. Przeliczenie następuje wg średniego kursu NBP obowiązującego w dniu wydania przedmiotu leasingu Korzystającemu do używania i pobierania pożytków. Tak ustalona wartość porównywana jest z sumą opłat leasingowych określoną na dzień zawarcia umowy.
Zapłata w walucie określonych w umowie opłat leasingu przeliczana jest po kursie bieżącym (odpowiednio kursie sprzedaży u Korzystającego i kursie kupna u Finansującego), obowiązującym w dniu faktycznego dokonania zapłaty/otrzymania środków pieniężnych, co powoduje powstanie różnic kursowych zarówno od części kapitałowej jak i odsetkowej rat leasingowych.
W opinii Spółki powstałe w ten sposób różnice kursowe, powstałe zarówno od części kapitałowej, jak i odsetkowej, stanowią w całości u Finansującego (Spółki) odpowiednio przychód lub koszt uzyskania przychodu.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowieniem z dnia 05.10.2005r. Nr 1471/DPD2/423/78/2005/MB/2 nie potwierdził stanowiska Spółki.
Rozstrzygnięcie swoje uzasadnił postanowieniami art. 12 ust. 3 oraz art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zażaleniu z dnia 18.10.2005r. na w/w postanowienie Spółka wnosi o uchylenie jego w całości gdyż przedstawiona w nim interpretacja jest niezrozumiała i budzi istotne zastrzeżenia co do jej poprawności.
Stwierdzenia zawarte w postanowieniu, że różnice kursowe powstałe od części raty kapitałowej przedmiotu leasingu nie korygują przychodów Spółki nie są zdaniem Spółki zasadne.
Różnice te, tak jak i różnice kursowe w części tzw. odsetkowej wpływają na wartość przychodu Spółki.
Zaskarżone postanowienie nie wskazuje dlaczego różnice kursowe w części dotyczącej spłaty wartości początkowej netto miałyby być podatkowo obojętne, a skorygowaniu miałby ulegać jedynie przychód Spółki z tytułu różnic kursowych związanych z częścią odsetkową opłaty leasingowej. Brak jest uzasadnienia faktycznego i prawnego dla takiego zróżnicowania wpływu różnic kursowych, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę treść art. 12 ust. 1 w/w ustawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza co następuje:

Z przedstawionego we wniosku z dnia 05.07.2005r. stanu faktycznego wynika, iż w przypadku umów walutowego leasingu finansowego finansujący i odpowiednio korzystający przeliczają określoną w walucie wartość przedmiotu leasingu wg kursu średniego NBP obowiązującego w dniu wydania przedmiotu leasingu Korzystającemu do używania i pobierania pożytków. Zapłata w walucie obcej okresowych opłat leasingowych przeliczana jest po bieżącym kursie i powoduje powstanie różnic kursowych zarówno od części kapitałowej jak i odsetkowej poszczególnych opłat leasingowych.
Różnice kursowe występują wówczas, gdy wartość waluty obcej wyrażona w złotych w dacie zaistnienia zdarzenia gospodarczego jest inna niż wartość tej waluty w dacie faktycznego uregulowania należności lub zobowiązań. Różnice kursowe mogą powstać wyłącznie w odniesieniu do przychodów, bądź kosztów, które zostały faktycznie zrealizowane w ramach prowadzonej działalności. Z tego też względu brak przychodu lub kosztu dla celów podatkowych uniemożliwia uwzględnienia, w rachunku podatkowych, różnic kursowych.
W istniejącym w sprawie stanie faktycznym mamy do czynienia z powstaniem różnic kursowych związanych z realizacją operacji gospodarczych stanowiących dla Spółki przychód, zatem zastosowanie mieć będzie przepis art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych .
W myśl w/w przepisu za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług skorzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.
Z uwagi na fakt, że w przypadku umów leasingu finansowego, zgodnie z przepisem art. 17f w/w ustawy, do przychodów finansującego nie zalicza się opłat o których mowa w art. 17b ust. 1w/w ustawy, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, różnice wynikające z zastosowania różnych kursów walut o których mowa powyżej nie mogą zostać ujęte w rachunku podatkowym w wyniku skorygowania przychodu in plus - w przypadku dodatnich różnic kursowych lub in minus - w przypadku ujemnych różnic kursowych.
Odpowiednia korekta przychodu winna być natomiast dokonana w tej części, w której zgodnie z przepisami w/w ustawy , opłata wynikająca z umowy leasingu stanowi przychód podatnika.

Postanowieniem z dnia 03.10.2005r. Nr 1471/NUR2/443-365/05/UD Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.07.2005r. w zakresie między innymi sposobu korygowania kwoty należnej z tytułu walutowych umów leasingu finansowego .
W zaskarżonym postanowieniu z dnia 05.10.2005r. Nr 1471/DPD2/423/78/2005/MP/2 (tj. wydanym dwa dni później) Naczelnik Urzędu Skarbowego nie podzielił argumentacji Spółki przedstawionej w w/w wniosku w powyższym zakresie jednocześnie nie uzasadniając zajętego stanowiska.

Zatem Dyrektor Izby Skarbowej, biorąc powyższe pod uwagę postanowił uchylić zaskarżone postanowienie z dnia 05.10.2005r. Nr 1471/DPD2/423/78/2005/MP/2 w części dotyczącej uznania sposobu korygowania kwoty należnej z tytułu walutowych umów leasingu finansowego za nieprawidłowy.