POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 06 czerwca 2005 r. S. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (data wpływu do tut. Urzędu 09 czerwca 2005 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w sprawie: obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od świadczeń pieniężnych wypłacanych pracownikom w ramach programu dobrowolnych odejść

stwierdza, iż

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

S. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej: Spółka, podejmuje działania mające na celu minimalizację kosztów. Służyć temu mają m. in. zmiany restrukturyzacyjne (optymalizacja zatrudnienia), które ze względu na konieczność dochowania zapisów pakietu socjalnego, gwarantującego pracownikom zatrudnienie przez określony czas (od czterech do ośmiu lat) dokonywane są poprzez program dobrowolnych odejść. Dotyczą one pracowników, którzy wyrażą zgodę na rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron w zamian za odprawy – rekompensaty.

Pracownicy, którzy w ramach programu zdecydują się odejść z pracy, otrzymują:

1. gwarantowane odprawy, jako rekompensaty za zwolnienie miejsca pracy, których wysokość zależna jest od stażu pracy,
2. dodatkową odprawę (jedną z czterech możliwych) - w przypadku spełnienia jednego z poniższych warunków:

a) przepracowania w kraju, u innego pracodawcy, przez okres co najmniej 12 miesięcy,
b) przepracowania za granicą przez okres co najmniej 12 miesięcy
c) udokumentowania prowadzenia przez okres co najmniej 12 miesięcy działalności gospodarczej na własny rachunek,
d) utrzymywania studiującego dziecka.

Odprawa gwarantowana w pkt 1 będzie wypłacona w ciągu trzydziestu dni od rozwiązania stosunku pracy; odprawy dodatkowe wymienione w pkt 2 lit. a)-c) będą wypłacane jednorazowo, najwcześniej rok po ustaniu stosunku pracy – z uwagi na wymóg udokumentowania spełnienia wyżej wskazanych warunków; odprawa dodatkowa, wymieniona w pkt 2 lit. d) będzie wypłacona w ratach miesięcznych nawet do czerwca 2010 roku.

Według Spółki odprawy są przychodami ze stosunku pracy i w konsekwencji należy od tych świadczeń potrącić i odprowadzić podatek zgodnie z art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), dalej: ustawa, określa źródła przychodu, w tym w pkt 1 wymienia m.in. przychody ze stosunku pracy.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl postanowień art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty w treści tego przepisu zwrot „w szczególności” oznacza, iż wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika przysporzeniem majątkowym, a mające swoje źródło w łączącym podatnika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa art. 12 ust. 1 ustawy decyduje okoliczność czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tego artykułu, czy także inna osoba nie związana z pracodawcą.

W przedmiotowej sprawie podstawą nabycia prawa do odprawy pieniężnej przez byłego pracownika jest łączący go poprzednio z pracodawcą stosunek pracy oraz wystąpienie okoliczności powodujących wymagalność roszczenia o wypłatę odprawy w postaci rozwiązania umowy o pracę – niezależnie od przyczyny stanowiącej podstawę rozwiązania stosunku pracy. Wobec powyższego odprawa wypłacona byłemu pracownikowi, stosownie do powołanego art. 12 ust. 1 ustawy, stanowi przychód ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W związku z powyższym z tytułu odpraw pieniężnych wypłaconych (postawionych do dyspozycji) pracowników Spółka, jako płatnik, ma obowiązek potrącać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przy czym Spółka powinna dokonać obliczenia i poboru podatku wyłącznie od faktycznie wypłaconej / postawionej do dyspozycji, a nie tylko naliczonej odprawy. Pobór zaliczek na podatek dochodowy powinien nastąpić w miesiącu, w którym faktycznie wystąpi wypłata / postawienie do dyspozycji. Kwotę pobranych zaliczek należy ująć w deklaracji PIT-4.

Zatem stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku jest prawidłowe.