P o s t a n o w i e n i e

Na podstawie art. 14a i 216 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa/Dz. U Nr 137,poz. 926 z późn. zmianami/ stanowisko dotyczące zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w sprawie przedstawionej we wniosku z dnia 27.10.2005 r. /data wpływu do Urzędu 3.11.2005 r./ u z n a j ę za prawidłowe.

Uzasadnienie.

1.Zapytanie dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa do napędu samochodów przystosowanych do przewozu zwłok.

Jako istotne dla udzielenia interpretacji strona przedstawiła następujące elementy stanu faktycznego:

- podatnik jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

zakres prowadzonej działalności to usługi pogrzebowe i produkcja trumien,

- do wykonywania usług pogrzebowych podatnik wykorzystuje trzy samochody przystosowane konstrukcyjnie do przewozu zwłok,

- samochody te posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielny element pojazdu,

- z przedłożonych dowodów rejestracyjnych wynika, że wszystkie używane w działalności samochody mają masę całkowitą nie przekraczającą 3,5 tony,

- jako przeznaczenie w dowodach rejestracyjnych wpisano ”samochód specjalny pogrzebowy” - w związku z czym nie są to samochody wymienione w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. /Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm./

2.Zdaniem strony po przeprowadzeniu badań technicznych i uznaniu przez stację kontroli pojazdów, że spełniają one wymagania art. 86 ust. 4 ustawy o VAT będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od nabywanych paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu tych samochodów.

3.Zdaniem organu podatkowego stanowisko Podatnika jest prawidłowe. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm./ w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz. U. Nr 90, poz. 756/ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 cyt. ustawy o VAT. W myśl natomiast znowelizowanego art. 86 ust. 3 w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów dla której podatnikiem jest nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zgodnie z art. 86 ust. 4 ustawy przepis ust. 3 nie dotyczy:
1. pojazdów mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionowa ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekraczająca 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,

3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków.

4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy,

6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie,

7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest: - odsprzedaż tych samochodów /pojazdów/ lub, - oddanie w odpłatne używanie tych samochodów /pojazdów/ na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody /pojazdy/ są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Zatem jak z powyższego wynika przepis art. 86 ust. 4 jednoznacznie wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy, a zatem nie obejmuje pewnych kategorii pojazdów. Tym samym zakaz odliczania podatku od paliwa, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt. 3 nie odnosi sie do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których ten przepis nie dotyczy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, ze podatnik użytkuje samochody do przewozu zwłok o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. W takiej sytuacji podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliwa wykorzystywanego do tych pojazdów, pod warunkiem uzyskania zgodnie z art. 86 ust. 5 zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów stwierdzającego, że pojazdy spełniają ustawowe wymagania, o których mowa w cytowanym art. 86 ust. 4 ustawy o VAT.

Ponadto informuję, że niniejsza interpretacja:

a/ odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści niniejszego postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia,

b/ nie jest wiążąca dla strony, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie, które wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Lublinie, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia /art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej/.