DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dn. 14.10.2005 r. wniesionego przez Sp. z o. o. ... na postanowienie Naczelnika ... z dn. 05.10.2005 r. Znak ... stwierdzające, iż nieprawidłowe jest stanowisko Sp. z o. o. przedstawione we wniosku z dnia 04.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki:– Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odmawia zmiany (uchylenia) postanowienia organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dn. 04.08.2005 r. Sp. z o. o. ... wystąpiła do Naczelnika z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji.Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Sp. z o. o. ... jest głównie zagospodarowanie, kupno, sprzedaż i wynajem nieruchomości. Dn. 23.01.2004 r. Spółka zaciągnęła pożyczkę na prowadzenie działalności gospodarczej od osoby fizycznej na kwotę 2 850 000,00 zł. Na zasadzie art. 9 pkt 10 lit. g ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa ta korzystała ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż Spółka przedłożyła w Urzędzie Skarbowym dokumenty potwierdzające sposób wykorzystania uzyskanych z pożyczki środków. Jednocześnie Spółka korzystała z kredytu bankowego w kwocie 1 200 000,00 zł, który wykorzystała na sfinansowanie zakupu nieruchomości. W listopadzie 2004 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę zezwalającą na zmianę źródła finansowania wydatków pokrytych z pożyczki oraz kredytu bankowego przy założeniu spłaty obowiązujących umów (umowy pożyczki z 23.01.2004 r. i umowy kredytowej), upoważniając Zarząd do podjęcia czynności zmierzających do zawarcia nowej umowy pożyczki lub umowy kredytowej (przy niższym koszcie finansowania niż wynikający z wcześniej obowiązujących umów). Dn. 02.06.2005 r. Spółka zawarła nową umowę pożyczki z osobą fizyczną, spłacając w tym samym dniu zobowiązania wynikające z poprzedniej umowy pożyczki z odsetkami oraz w dn. 30.06.2005 r. i 01.08.2005 r. pozostałe raty kredytu bankowego. W związku z zawarciem umowy pożyczki w dn. 02.06.2005 r. na kwotę 4 350 000,00 zł Spółka złożyła deklarację PCC-1 i zapłaciła 2% podatek od czynności cywilnoprawnych. Zdaniem Spółki z uwagi na fakt, iż umowa pożyczki z dn. 02.06.2005 r. zastępuje dotychczasowe umowy przeznaczone na działalność gospodarczą Spółki, również w przypadku tej pożyczki można korzystać z przedmiotowego zwolnienia i wystąpić z wnioskiem do Urzędu o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych.Postanowieniem z dn. 05.10.2005 r. Znak: Naczelnik stwierdził, iż nieprawidłowe jest stanowisko Sp. z o. o. ... przedstawione we wniosku z dnia 04.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki.Postanowienie to skutecznie doręczono dn. 07.10.2005 r. Pismem z dn. 14.10.2005 r. Spółka wniosła zażalenie na to postanowienie wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uznanie stanowiska podatnika za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dn. 09.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 41, poz. 399 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. g) cyt. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej, pod warunkiem udokumentowania, że pieniądze będące przedmiotem pożyczki zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków poniesionych na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej w ciągu 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy albo wykorzystania w tym okresie rzeczy oznaczonych co do gatunku stanowiących przedmiot pożyczki. W myśl cytowanego wyżej przepisu warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczek udzielanych przedsiębiorcy (bądź przyszłemu przedsiębiorcy) jest, aby otrzymane pieniądze były przeznaczone na rozpoczęcie lub dalsze prowadzenie działalności gospodarczej, przy czym wykorzystanie przedmiotu pożyczki, w tym celu udzielonej, nastąpić powinno w okresie 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy.Dodatkowym warunkiem, w przypadku pożyczek pieniężnych jest wymóg udokumentowania wydatków sfinansowanych środkami pochodzącymi z pożyczek na wskazane w w/w przepisie cele. Przyjąć należy, iż dokumentami tymi mogą być wszelkiego rodzaju dokumenty potwierdzające rzeczywiste wydatkowanie wspomnianych środków. Ciężar dowodu w tej sprawie spoczywa bowiem na podatniku, a nie na organie podatkowym. Nie stanowi okoliczności uzasadniającej zastosowanie omawianego zwolnienia samo zawarcie umowy, której skutkiem ma być spełnienie świadczenia za środków pochodzących z pożyczki, lecz dopiero wykonanie takiej umowy przez dokonanie zapłaty. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka z o. o. ... zaciągnęła pożyczkę i przeznaczyła ją na spłatę wcześniejszej pożyczki przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej i zwolnionej z opodatkowania na zasadzie art. 9 pkt 10 lit. g) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz na spłatę kredytu bankowego. Zdaniem Spółki „druga” pożyczka również powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na zasadzie art. 9 pkt 10 lit. g) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż również została zaciągnięta na prowadzenie działalności gospodarczej. Jak już wcześniej wskazano - art. 9 pkt 10 lit. g) cyt. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej. A zatem cel pożyczki o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. g) w/w ustawy jest jasno i wyraźnie sprecyzowany.Przedmiotem działalności Sp. z o. o. ... jest głównie zagospodarowanie, kupno, sprzedaż i wynajem nieruchomości.Pierwsza z pożyczek, nie kwestionowana przez organ podatkowy była istotnie przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej. Drugą natomiast zaciągnięto jedynie po to by zmniejszyć obciążenie firmy spłatą wyżej oprocentowanej pożyczki i kredytu bankowego, a zatem de facto pożyczki tej nie zaciągnięto na prowadzenie działalności gospodarczej tj. zagospodarowanie, kupno, sprzedaż i wynajem nieruchomości, a jedynie na spłatę wcześniej zaciągniętych zobowiązań finansowych, zatem na cel inny, niż ten o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. g) cyt. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.Ponadto zauważyć należy, iż uznając stanowisko strony za prawidłowe, zasadą a nie wyjątkiem, stałoby się wyłączanie z opodatkowania wszystkich umów pożyczek zawieranych przez podmioty gospodarcze, a jedynym kryterium, które należałoby wziąć pod uwagę oceniając charakter zawieranych umów, to fakt zawierania pożyczek przez podmioty prowadzące jakąkolwiek działalność gospodarczą.Takie postrzeganie tego problemu wypaczałoby jednak „celowy” charakter pożyczki określonej w zwolnieniu o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. g) cyt. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.