POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa /Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005r. z późn. zm./ po rozpatrzeniu wniosku złożonego w dniu 10.08.2005r. przez podatnika uzupełnionego w dniu 09.09.2005r. w sprawie opodatkowania przychodów z tytułu użyczenia części nieruchomości osobom trzecim w zamian za pomoc i opiekę Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

U z a s a d n i e n i e

Podatnik zwrócił się do tut. Urzędu z zapytaniem, czy wynajmując część nieruchomości /pomieszczenia piwniczne/ na cel mieszkalny osobom trzecim w zamian za pomoc i opiekę, którą jej świadczą za mieszkanie, powinna odprowadzać podatek. Podatnik jest zdania, że nie powinien odprowadzać z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pismem z dnia 09.09.2005r. strona uzupełniła swój wniosek informując jednocześnie, że nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani też postępowanie przed sądem administracyjnym w sprawie będącej przedmiotem pisma z dnia 10.08.2005r.

Zgodnie z treścią art. 710 Kodeksu cywilnego przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Z powyższego przepisu wynika, że cechą charakterystyczną umowy użyczenia jest nieodpłatność. Istotą umowy użyczenia jest oddanie rzeczy do bezpłatnego użyczenia, jednakże "bezpłatność" musi dotyczyć wszelkich elementów umowy. Umowa użyczenia nie może zatem nakładać na biorącego do używania obowiązku żadnych świadczeń na rzecz dającego do bezpłatnego użyczenia. Tymczasem z zapytania podatnika wynika, że korzystający z przedmiotowej nieruchomości osoby trzecie zobowiązane będą do świadczenia w postaci szeroko rozumianej pomocy w gospodarstwie domowym i opiece nad chorą właścicielką nieruchomości. W związku z tym nie można uznać, że umowa taka będzie miała charakter nieodpłatny w rozumieniu art. 710 KC. Zdaniem tut. organu między stronami został uzgodniony sposób ustalania czynszu, tj. w zamian za usługę, która posiada wartość ekwiwalentną w stosunku do ponoszonego czynszu. W związku z powyższym stanowić będzie ona u właściciela nieruchomości przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym jako przychód z tytułu najmu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. Nr 14, poz. 176 z 2000r. z późn. zm).

Istotę najmu natomiast, zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, stanowi zobowiązanie się jednej strony zwanej wynajmującym, do oddania drugiej stronie, zwanej najemcą, rzeczy do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony w zamian za zobowiązanie się najemcy do płacenia wynajmującemu umówionego czynszu. Czynsz, jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu Cywilnego, może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.

W przedstawionym stanie faktycznym Strony umowy winny ustalić należność czynszową w określonej wysokości miesięcznie, rozliczoną w formie usług świadczonych przez najemców. Świadczenia niepieniężne z tytułu najmu, określone w formie usług odpowiadających ustalonym kwotom pieniężnym obliczonym w stosunku miesięcznym, nie zmieniają ani też nie odbierają umowie charakteru umowy i stanowią przychód z wynajętych budynków lub ich części.

W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wyszczególnione zostały rodzaje źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem w tym m.in. w pkt 6 - najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze. Przychodem w myśl art 11 ust. 1 w/cyt. ustawy, zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt. 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Reasumując podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest więc zawarcie pomiędzy stronami umowy najmu. W zawartej umowie najmu strony określają wysokość czynszu, który stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym przychód w rozumieniu podatkowym. Przychód z najmu, nie stanowiącego działalności gospodarczej, powstaje z chwilą faktycznego otrzymania czynszu lub postawienia czynszu do dyspozycji wynajmującego bez względu na formę opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zatem, jeżeli właściciel lokalu mieszkalnego odstąpi bezpłatnie część tego lokalu osobom trzecim w zamian za pomoc i opiekę, powstaje u niego przychód podlegający opodatkowaniu. Od 1 stycznia 2003 r. osoby fizyczne osiągające dochody (przychody) z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze mogą wybrać opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych lub w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku po przeanalizowaniu stanu faktycznego stwierdza, że stanowisko podatnika wyrażone w zapytaniu z dnia 10.08.2005r. w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.