Naczelnik Urzędu Skarbowego w Busku Zdroju działając na podstawie art. 14 a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. Nr 8 poz 60 z 2005 r. ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2005-11-22 w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe w części obowiązku naliczania kosztów uzyskania przychodów przez drugi zakład pracy, natomiast nie jest prawidłowe w części dotyczącej złożenia przez płatnika korekt PIT-4 od 2000 r i dokonania w nich prawidłowego naliczenia kosztów uzyskania przychodów dla pracowników.

Z przedstawionego przez płatnika stanu faktycznego wynika, że:
1. Osoba zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę w dwóch zakładach pracy od 2000 r w tej samej miejscowości.
2. Koszty uzyskania przychodów naliczane są w jednym zakładzie pracy.
3. Pracownik koryguje w zeznaniu rocznym koszty uzyskania przychodu do wys. przysługującego limitu.

Wobec powyżej przedstawionego stanu faktycznego stanowisko płatnika przedstawia się następująco - należy naliczać miesięcznie koszty uzyskania przychodów dla pracownika zatrudnionego w dwóch zakładach pracy w wys. określonego limitu w każdym zakładzie i dokonać korekt PIT-4 od 2000 r.

Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 14a § 1 w/w ustawy wyjaśnia co następuje:

W przedmiotowym stanie faktycznym podatnikowi zatrudnionemu w dwóch zakładach pracy i posiadającemu dwie odrębne umowy o pracę przysługują koszty uzyskania przychodu w 2005 r. w miesięcznej wysokości 102 zł. 25 gr., lub 127 zł. 82 gr. w jednym zakładzie i 102 zł. 25 gr., lub 127 zł. 82 gr. w drugim zakładzie. Zakłady pracy są zobowiązane uwzględnić miesięczne koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości bez względu na przekroczenie limitu rocznego, gdyż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują ograniczenia ustalania kosztów uzyskania przez płatnika w ciągu roku, natomiast pracownik w składanym za dany rok podatkowy zeznaniu rocznym winien uwzględnić koszty uzyskania przychodów we właściwej wysokości. Dlatego nie zachodzi potrzeba składania korekt przez płatnika PIT-4 za ubiegłe lata.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od wypłaconych przychodów z tytułu wynagrodzenia ze stosunku pracy, płatnicy są zobowiązani do poboru zaliczek na podatek dochodowy. Na podstawie art. 32 ust. 2 od w/w dochodu pobiera się zaliczkę po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów w wys. określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy przyjąć, że z każdej odrębnie zawartej umowy o pracę przysługują koszty uzyskania przychodów niezależnie od tego czy zawarte są z jednym czy z kilkoma zakładami pracy.