POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu Pani wniosku z dnia 24.01.2005 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu: 25.01.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącego punktu drugiego zapytania stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Podatniczka zwróciła się z zapytaniem, czy prowadząc działalność gospodarczą o charakterze „biuro konferencyjno-turystyczne" z licencją biura turystycznego ma prawo do opodatkowania tej usługi na zasadach ogólnych w przypadku nie prowadzenia ewidencji, z której wynikałyby kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników.

W ramach prowadzonej działalności Podatniczka organizuje imprezy turystyczne, imprezy integracyjne i konferencje dla innych podmiotów gospodarczych, w skład których wychodzą: nocleg, wyżywienie, spotkania szkoleniowe, imprezy rozrywkowe, zawody sportowe, imprezy kulturalne, plenerowe, wspinaczka górska, itp. Podatniczka nie posiada własnej bazy hotelowej, gastronomicznej, transportowej oraz instruktorskiej, wszystkie usługi nabywane są od innych podmiotów gospodarczych i osób fizycznych.

Zdaniem Podatniczki w przypadku nie spełnienia warunków określonych w art. 119 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) Podatniczka traci prawo do opodatkowania marży i wówczas opodatkowanie następuje na zasadach ogólnych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem wyjaśnia, co nastepuje:
Zasady szczególnych procedur opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy świadczeniu usług turystycznych określone zostały w ramach art. 119 ust. 1-10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Istotą szczególnych procedur, zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy, jest przyjęcie, że podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Zgodnie z art. 119 ust. 2 przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Opodatkowanie marży przy świadczeniu usług turystycznych, na zasadach określonych w art. 119 ustawy, bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, stosuje podatnik (art. 119 ust. 3 ustawy), który:
1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2) działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3) przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4) prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Wymienione przesłanki muszą być spełnione łącznie. Szczególny tryb opodatkowania marży przy świadczeniu usług turystycznych może być stosowany przez biuro turystyczne pod warunkiem, że przy wykorzystywaniu swojej usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli Podatnik świadczy usługi turystyki, gdzie wszystkie usługi nabywane są od innych podmiotów gospodarczych i osób fizycznych dla bezpośredniej korzyści turysty, jest zobowiązany prowadzić ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty, oraz opodatkowywać swoje usługi w sposób określony w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. według marży.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, a traci swoją ważność z dniem zmiany przepisów prawa, które były jej przedmiotem, oraz zmiany stanu faktycznego przedstawionego przez stronę.

Dla w/w podmiotu w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrolne ani postępowanie przed sądem administracyjnym, wszczęte przed złożeniem wniosku.

Jednocześnie zaznacza się, iż interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem informuje, iż odpowiedzi na pozostałe dwa pytania zawarte we wniosku, zostały udzielone odrębnymi postanowieniami.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zakopanem w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).