P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 20.07.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 26.07.2005 r.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawiera umowy o współpracę z jednostkami handlowymi sprzedającymi wyroby Spółki nabyte w hurtowniach bądź firmach dystrybucyjnych będących bezpośrednimi klientami Spółki. Przedmiotem umowy jest przekazanie regałów sklepowych służących wyłącznie do ekspozycji wyrobów produkowanych przez Spółkę w celu zwiększenia przychodu ze sprzedaży. Stojaki te są własnością Spółki i nie posiadają jakichkolwiek wyróżników o charakterze reklamowym.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka prosi o potwierdzenie prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów zakupionych regałów (stanowiących własność Spółki) przekazywanych do używania jednostkom handlowym na podstawie zawieranych umów o współpracy. Zdaniem Spółki, ma ona prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów zakupione regały sklepowe stanowiące wyposażenie Spółki, które na czas trwania umowy przekazywałaby do sklepów w celu sprzedaży wyrobów Spółki przy lepszym ich wyeksponowaniu za pomocą przedmiotowych regałów.

Naczelnik II MUS po zapoznaniu się z przedstawionymi we wniosku okolicznościami stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej ustawa o pdop - (t. j. Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W związku z tym, kosztem uzyskania przychodów będą wszelkie koszty poniesione przez Spółkę, pozostające w związku z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w związku ze sprzedażą własnych produktów przekazuje jednostkom handlowym do nieodpłatnego używania stojaki sklepowe w celu przechowywania i eksponowania w nich produktów Spółki przeznaczonych do sprzedaży. W związku z tym należy uznać za uzasadnione ich czasowe wykorzystywanie poza siedzibą Spółki (w punktach handlowych), gdyż są tam wykorzystywane do sprzedaży produktów Spółki, a więc w celu uzyskania przychodu.

Przedmiotowe regały, służąc atrakcyjnemu wyeksponowaniu produktów Spółki w punktach handlowych mogą wpływać na wzrost sprzedaży produktów Spółki w tych placówkach handlowych oraz niewątpliwie wspomagają ich sprzedaż, zwracając uwagę potencjalnych klientów na ich dostępność w danym punkcie sprzedaży. W związku z tym, wydatki na nabycie regałów zostały poniesione w celu uzyskania przychodu. Wobec tego spełniają tym samym podstawowy warunek z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i będą stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie przekazania ich do używania placówkom handlowym.

Mając na uwadze powyższe Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego stwierdza, że wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie przedmiotowych stojaków (regałów), o ile ich wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 16g ustawy o pdop nie przekracza 3500 zł (art. 16d) stanowią jednorazowo w pełnej wysokości koszt uzyskania przychodów. W przeciwnym wypadku wartość zakupionych regałów będzie kosztem uzyskania przychodów zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, tj. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a- 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik II MUS postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez pytającego. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podkreśla, że przy opracowywaniu niniejszego postanowienia nie poddano ocenie załączników do przedmiotowego wniosku.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika - ustawa z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).