POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu pisemnego wniosku Podatniczki z dnia 12-10-2005r., Naczelnik Urzędu Skarbowego udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie pytającej Podatniczki stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10-11-2005r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek z dnia 12-10-2005r. (uzupełniony 29-11-2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. Z 2000 roku, nr nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w zakresie kosztów uzyskania przychodu związanych z używaniem samochodu osobowego na dojazdy z miejsca zamieszkania do zakładu i z powrotem. Z pytania wynika, iż w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Podatniczka ponosi wydatki na dojazdy z miejsca zamieszkania do zakładu i z zakładu do miejsca zamieszkania. Podapniczka posiada samochód osobowy nie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu. Wątpliwości Podatniczki sprowadzają się do pytania, czy przejazdy te mogą być ujmowane w ewidencji przebiegu pojazdu? Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Podatniczka stwierdziła, iż dojeżdża do swojego zakładu aby wykonywać czynności związane z działalnością i w konsekwencji uzyskać przychód. Koszt dojazdu jest więc zdaniem Podatniczki kosztem funkcjonowania firmy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych, musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz nie może być wymieniony w katalogu negatywnym, tj. w ustawowym wykazie kosztów nie uznawanych za koszty podatkowe. Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Tym samym wydatki, o których mowa we wniosku - poniesione przez Podatniczkę w związku z przejazdami samochodem osobowym z miejsca zamieszkania do zakładu i z zakładu do miejsca zamieszkania - stanowią koszty uzyskania przychodów w wysokości ustalonej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt. 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Tak więc stanowisko Podatniczki przedstawione we wniosku jest słuszne. Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.