POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgorzelcu działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku (bez numeru) z dnia 03.08.2005 r., który wpłynął do tutejszego Urzędu Skarbowego w dniu 04.08.2005 r., o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w części dotyczącej uwzględnienia przy wyliczeniu proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) obrotów osiąganych z tytułu najmu lokalu mieszkalnego niebędącego składnikiem majątku wykorzystywanego przy dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.08.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zgorzelcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 25.08.2005 r. podatnik uzupełnił powyższy wniosek w zakresie przedstawionego w nim stanu faktycznego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy -Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Zgodnie z przedstawionym - w złożonym wniosku - stanem faktycznym, podatnik prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto zamierza wynająć lokal mieszkalny, który nie jest składnikiem majątku związanego z prowadzoną dotychczas działalnością, z przeznaczeniem wyłącznie do celów mieszkaniowych. Powyższa usługa klasyfikowana jest według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu 70.20.11. Wynajem mieszkania ma być dokonany na czas nieokreślony, a przewidywany przychód z tego tytułu ma wynosić około 850,- zł - 1.000,- zł. Szacunkowy przychód osiągany z tej usługi stanowić będzie około 12-14% łącznego przychodu osiąganego z całej prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto podatnik wyjaśnił, że nie wystąpi u niego podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych jednocześnie z działalnością gospodarczą i wynajmem prywatnego mieszkania, całość bowiem tych zakupów służy prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej.
W opisanej sytuacji, podatnik zwrócił się między innymi z pytaniem, czy wyliczając proporcje dla celów odliczenia podatku naliczonego należy uwzględniać obrót osiągany z tytułu opisanego we wniosku najmu mieszkania.
Zdaniem podatnika w opisanym stanie faktycznym wynajem mieszkania podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność ta jest jednakże zwolniona z podatku od towarów i usług na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1, w związku z poz. Nr 4 załącznika Nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ jednak najem dotyczy majątku prywatnego niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, przychodu osiągniętego z tego tytułu nie trzeba wykazywać w ewidencjach oraz deklaracjach podatkowych VAT-7, a także nie należy uwzględniać go przy obliczaniu proporcji.
W zakresie obowiązków ewidencyjnych oraz sporządzania deklaracji podatkowych VAT-7 interpretacji udzielono postanowieniem Nr US.PP-443/1/49/05.
Zasady dotyczące rozliczania podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług związanych zarówno z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżania podatku należnego jak i czynnościami, odnośnie których prawo to nie przysługuje, uregulowane zostały w przepisach art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ust. 2 art. 90 tego aktu prawnego, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję, o której mowa w tym przepisie, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy). Z kolei w myśl ust. 6 art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku Nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.
Z przedstawionych powyżej przepisów, dających podatnikom prawo do proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, wynika, że przy ustalaniu proporcji w liczniku i mianowniku ułamka odzwierciedlającego proporcję należy uwzględniać wyłącznie transakcje objęte podatkiem od towarów i usług.
Wynajem lokalu, jako świadczenie polegające na oddaniu przez wynajmującego dla najemcy rzeczy do używania w zamian za umówiony czynsz, jest niewątpliwie usługą w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i będąc z istoty swej czynnością odpłatną mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 tego aktu prawnego. Tym samym co do zasady obroty osiągane z tytułu świadczenia tego rodzaju usług powinny być uwzględniane przy wyliczeniu proporcji, o której mowa w powołanym wyżej art. 90 ust. 3 ustawy.
Wyjątkiem będą tu jedynie czynności wymienione w ust. 5 i 6 art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, wśród których znajdują się transakcje dotyczące nieruchomości w zakresie w jakim te czynności dokonywane są sporadycznie. Usługę najmu lokalu mieszkalnego bez wątpienia należy zaliczyć do transakcji dotyczących nieruchomości. Tym samym ustalić należy jeszcze okoliczność, czy planowany przez Pana najem nieruchomości stanowi transakcję sporadyczną w rozumieniu powyższego przepisu. Użyte w powołanym wyżej przepisie art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług sformułowania "czynności dokonywane sporadycznie" nie zostało zdefiniowane w przepisach dotyczących tego podatku. Również regulacje zawarte w VI Dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) posługując się w art. 19(2) (którego odzwierciedleniem jest w polskiej ustawie o podatku od towarów i usług m. in. powołany wyżej przepis art. 90 ust. 6) pojęciem "transakcje sporadyczne" nie definiuje go. Sposób rozumienia tego pojęcia był natomiast przedmiotem rozważań Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie o sygnaturze C-306/94. Z treści uzasadnienia wydanego w tej sprawie orzeczenia wynika, że za sporadyczne można uznać te transakcje, które nie stanowią bezpośredniego, stałego i koniecznego elementu działalności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazano tam również, że rozpatrując powyższą kwestię, należy mieć na uwadze, iż powodem wyłączenia dodatkowych transakcji z mianownika ułamka używanego do obliczania części podlegającej odliczeniu zgodnie z art. 19 Szóstej Dyrektywy jest zapewnienie zgodności z celem, jakim jest całkowita neutralność gwarantowana przez wspólny system podatku VAT.
Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że lokal mieszkalny mający być przedmiotem najmu stanowi Pana prywatny majątek niezwiązany z pozostałą prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponadto z zawartych tam wyjaśnień wynika, że z przedmiotową usługą nie będą związane żadne zakupy, przy których naliczony byłby podatek od towarów i usług.
W ocenie tutejszego organu podatkowego, w świetle tak przedstawionego stanu faktycznego i przedstawionego powyżej sposobu rozumienia pojęcia czynności dokonywanych sporadycznie, przychód osiągany z planowanej przez Pana transakcji polegającej na najmie prywatnego lokalu mieszkalnego nie będzie stanowić bezpośredniego i koniecznego elementu prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto wskazać należy, iż uwzględnienie w mianowniku proporcji obliczanej w oparciu o art. 90 ust. 2 ustawy obrotu osiąganego z tytułu świadczenia tych usług, w sytuacji braku związku dokonywanych zakupów towarów i usług, przy których naliczany jest podatek od towarów i usług, z tymi czynnościami prowadziłoby do zniekształcenia obliczanej w ten sposób części podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, co z kolei stanowiłoby naruszenie zasady neutralności podatku od towarów i usług. Uznać należy zatem, że czynność ta ma charakter transakcji dokonywanej sporadycznie w znaczeniu określonym w art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym obrotu osiąganego z opisanej we wniosku usługi najmu lokalu mieszkalnego nie należy uwzględniać przy obliczeniu części podatku podlegającego odliczeniu zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
W oparciu zatem o powołane wyżej przepisy za prawidłowe należy uznać Pana stanowisko wyrażone w złożonym wniosku, że przychody z tytułu najmu prywatnego lokalu mieszkalnego nie uwzględnia się przy obliczaniu części podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną, podlegającego odliczeniu od podatku należnego.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Jeleniej Górze, za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.