P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art.14a § 1-4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. ze zm.), postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Panu X, oceniając jego stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24.10.2005 r. (data wpływu do urzędu skarbowego 25.10.2005 r.) o udzielenie interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług, jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę. Pan X jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 01.01.1994 r. Wcześniej od lipca 1993 r. korzystał ze zwolnienia z tego podatku. Obecnie likwiduje działalność gospodarczą. Wyprzedaje towary handlowe. Szuka kupca na lokale nr 1, 2 i 3. Lokal nr 3 – hala magazynowa w rozumieniu prawa budowlanego jest budowlą – nie jest trwale związana z gruntem, bo nie posiada fundamentów, jest przykręcona do stóp betonowych, można ją zdementować i przenieść w inne miejsce. Hala została zakupiona w listopadzie 1999 roku na fakturę VAT. Podatnik otrzymał zwrot podatku VAT z tego tytułu. Od grudnia 1999 roku jest środkiem trwałym Podatnika i jest związana z działalnością gospodarczą. We wrześniu br. hala została wynajęta na okres 3 lat firmie, która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Hala do dnia likwidacji działalności gospodarczej jest środkiem trwałym firmy Podatnika, który wystawia i w przyszłości będzie wystawiał faktury VAT z tytułu otrzymanego czynszu. Z podatku od towarów i usług rozlicza się do 25-go każdego miesiąca, składając deklaracje VAT-7. Podatek należny pomniejsza o podatek naliczony w fakturach związanych z kosztem wynajmu np. naprawa dachu. Wystawia faktury VAT z tytułu otrzymywanego czynszu ze stawką 22%. Zgodnie z umową najmu wystawia Najemcy refakturę za media i opłaty lokalne jak np. podatek od nieruchomości w wysokościach i stawkach jak w fakturach, które otrzymuje od poszczególnych kontrahentów na swoje nazwisko, jako właściciela budynku. W kontekście likwidacji działalności gospodarczej Podatnik stwierdza, że ujmie halę w spisie likwidacyjnym majątku likwidowanej firmy, wyceniając w cenie zakupu jako podstawę opodatkowania z tytułu przekazania hali na potrzeby własne. Obowiązek podatkowy zapłaty wyliczonego podatku ze stawką 22% wystąpi po zaprzestaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Czyli w przypadku Podatnika, po zaprzestaniu wystawiania faktur za czynsz za którykolwiek z lokali.

2. Przedmiot interpretacji. Podatnik wnosi o stanowisko, czy jego postępowanie, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, jest słuszne.

3. Stanowisko Wnioskodawcy. Podatnik uważa, iż prawidłowo wystawia faktury VAT za czynsz za wynajem pawilonu ze stawką 22%, prawidłowo pomniejsza podatek należny o podatek naliczony w fakturach związanych z kosztem wynajmu, zgodnie z umową najmu refakturuje koszty za media i opłaty lokalne. Uważa też, iż hale ujmie w spisie likwidacyjnym majątku likwidowanej firmy, wyceniając ją wg ceny zakupu.

Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy. Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 5 ust. 1 pkt. 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 14 ust. 4, art. 14 ust.4, art. 14 ust. 8, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1, art. 43 ust. 2, art. 43 ust. 6, art. 96 ust. 6, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Podatnika, uzasadnionej w następujący sposób:

Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, natomiast zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Tak więc jeżeli wydatki bieżące ponoszone na nieruchomość można uznać za koszt uzyskania przychodu w myśl podatku dochodowego od osób fizycznych, przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze zakupu.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ani wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze nie regulują zagadnienia refakturowania. Na podstawie orzecznictwa i przyjętej praktyki dopuszcza się jednak refakturowanie kosztów niektórych usług, których faktycznym odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez ich wykonawcę, pamiętać trzeba jednak przy tym, że refakturowanie jest sprzedażą uboczną, służącą realizacji zawartej umowy sprzedaży o charakterze zasadniczym. Odprzedaż usług musi być dokonana po cenie zakupu, bez jakiejkolwiek marży narzuconej przez odsprzedającego. Ponadto ceny netto, a także stawki podatku VAT widniejące na refakturze winny być takie same jak na „pierwotnej” fakturze wystawionej przez usługodawcę.

Art. 14 ust. 1 ustawy stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku (zgodnie z pkt 2) zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobę fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6 do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Ustęp 4 tego artykułu stanowi, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług w przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z ustępem 6 tego artykułu, obowiązek podatkowy powstaje w dniu, w którym powinien być sporządzony spis z natury, nie później jednak niż 14. dnia, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Podstawą opodatkowania (art. 14 ust. 8) jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10. Art. 29 ust. 10 stanowi, iż w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art.7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy cena nabycia nie istnieje, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy tych towarów.

Art. 96 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi z kolei, że jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku zawarł Pan stanowisko, iż przy likwidacji działalności gospodarczej ujmie Pan halę w spisie likwidacyjnym, przyjmując za podstawę opodatkowania jej cenę nabycia. Obowiązek podatkowy zapłaty wyliczonego podatku ze stawką 22% wystąpi po zaprzestaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, iż stanowisko Pana przedstawione w powyższym wniosku jest zgodne z ww. przepisami, a tym samym jest prawidłowe. Biorąc powyższe pod uwagę, postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).