Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sieradzu działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 listopada 2005r. (wpływ do tut. organu 03.11.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w ww. wniosku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Dom Pomocy Społecznej w czerwcu 2005r. zorganizował dla pracowników oraz emerytów (byłych pracowników) wycieczkę, której koszt w znacznej części został sfinansowany ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Organizatorem wycieczki zgodnie z zawartą umową o świadczenie usługi turystycznej był podmiot prowadzący działalność gospodarczą w tym zakresie. Umowa zawiera kalkulację całkowitego kosztu zorganizowania wycieczki oraz przeliczenie kosztu na jednego uczestnika. Dom Pomocy Społecznej na wniosek pracowników i emerytów dofinansował wydatki związane z wycieczką z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Dofinansowanie skierowane było indywidualnie dla uczestników wycieczki zgodnie z imienna listą. Strona zwraca sie z zapytaniem, czy przychody związane z dofinansowaniem do wycieczki, w której uczestniczyli pracownicy oraz emeryci, należy traktować jako świadczenia rzeczowe, korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 i 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zdaniem wnioskodawcy dofinansowanie do wycieczki dla pracowników jak i emerytów jest świadczeniem pieniężnym, od którego należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy w przypadku pracowników a zryczałtowany podatek dochodowy w przypadku emerytów.

Tutejszy organ podatkowy, po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego zauważa co następuje.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku - art. 9 ust. 1 wyżej cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy wynika, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Wolne od podatku dochodowego są również świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł - co wynika z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Ww. przepisy wskazują na zastosowanie zwolnienia w przypadku otrzymywania świadczeń rzeczowych (w przypadku emerytów i rencistów również ekwiwalentów za te świadczenia). Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rzeczy, ani też świadczenia rzeczowego, dlatego też należy posłużyć się definicją zawartą w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego rzeczami są tylko przedmioty materialne. Materialny charakter, dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenia rzeczowe mają np. paczki świąteczne, wartość biletów do kina czy karnetu na basen. Drugim kryterium uznania danego świadczenia dla potrzeb podatku dochodowego za podlegające opodatkowaniu lub korzystające ze zwolnienia - jest jego indywidualizacja.

Jeśli spełnione świadczenie nie jest świadczeniem rzeczowym (materialnym), a ponadto można je przypisać indywidualnie konkretnej osobie, wówczas można mówić o wystąpieniu przychodu ze stosunku pracy czy od byłego zakładu pracy.

W przedstawionym stanie faktycznym dopłaty do zorganizowanej przez biuro podróży wycieczki, na indywidualne wnioski pracowników, emerytów i rencistów nie stanowią świadczenia rzeczowego i w związku z tym nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 i 67 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko wnioskodawcy uznaje się za właściwe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Nie jest ona wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.