Burmistrz Miasta i Gminy Nowa Dęba, na podstawie art. 14a § 1 - 4, art. 14b § 1 - 2 i § 7, art. 216 w związku z art. 217 ustawy z dnia 29.08.1997 r. –Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) oraz art. 1b ustawy z dnia 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, postanawia uznać lokal zajmowany przez proboszcza (2 pokoje wraz z kuchnią) jako podlegający opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a 1 pokój z przeznaczeniem na kancelarią parafialną jako zwolniony z opodatkowania.

Jednostka Wojskowa w N. we wniosku z dnia 25.02.2005 r. zwróciła się do Burmistrza Miasta i Gminy Nowa Dęba w trybie art. 14a wyżej wymienionej ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji, w związku z wątpliwościami dotyczącymi opodatkowania podatkiem od nieruchomości Parafii Garnizonowej. Po wezwaniu do uzupełnienia wniosku, wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Po rozpatrzeniu wniosku Burmistrz Miasta i Gminy Nowa Dęba zważył, co następuje:

Ustawodawca w cytowanej we wstępie ustawie z dnia 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych wyjaśnił, iż ulgi i zwolnienia podatkowe w zakresie podatków i opłat lokalnych przyznane kościołom i związkom wyznaniowym regulują odrębne ustawy. Na podstawie art. 55 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 17.05.1989 r. o stosunku państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) od podatku od nieruchomości zwolnione są nieruchomości lub ich części przeznaczone na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części przeznaczonej na wykonywanie działalności gospodarczej. Kościelne osoby prawne i inne związki wyznaniowe korzystają ze zbliżonych zwolnień od podatku od nieruchomości na mocy stosownych aktów prawnych, jak np. ustawa z dnia 17.05.1989 r. o gwarancjach wolności i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155 ze zm.), ustawa z dnia 30.06.1995 r. o stosunku państwa do Kościoła ewangelicko-metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. 97, poz. 479), ustawa z dnia 30.06.1995 r. o stosunku państwa do Kościoła polsko-katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 482).

W doktrynie prawa podatkowego za budynek mieszkalny przyjęto uważać całość pomieszczeń związanych z szeroką pojętą funkcją zamieszkiwania. W świetle przywołanych wyżej przepisów prawnych należy przyjąć, iż lokal przeznaczony na kancelarię parafialną, służący również proboszczowi Parafii do celów mieszkalnych w części (1 pokój) będzie podlegał zwolnieniu jako związany z działalnością religijną. Pozostała część przeznaczona na cele mieszkalne jest lokalem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, ze stawką tegoż podatku jak od budynków mieszkalnych.

Jednostka Wojskowa w N. we wniosku z dnia 25.02.2005 r. zwróciła się do Burmistrza Miasta i Gminy Nowa Dęba w trybie art. 14a wyżej wymienionej ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji, w związku z wątpliwościami dotyczącymi opodatkowania podatkiem od nieruchomości Parafii Garnizonowej. Po wezwaniu do uzupełnienia wniosku, wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Po rozpatrzeniu wniosku Burmistrz Miasta i Gminy Nowa Dęba zważył, co następuje:

Ustawodawca w cytowanej we wstępie ustawie z dnia 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych wyjaśnił, iż ulgi i zwolnienia podatkowe w zakresie podatków i opłat lokalnych przyznane kościołom i związkom wyznaniowym regulują odrębne ustawy. Na podstawie art. 55 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 17.05.1989 r. o stosunku państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) od podatku od nieruchomości zwolnione są nieruchomości lub ich części przeznaczone na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części przeznaczonej na wykonywanie działalności gospodarczej. Kościelne osoby prawne i inne związki wyznaniowe korzystają ze zbliżonych zwolnień od podatku od nieruchomości na mocy stosownych aktów prawnych, jak np. ustawa z dnia 17.05.1989 r. o gwarancjach wolności i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155 ze zm.), ustawa z dnia 30.06.1995 r. o stosunku państwa do Kościoła ewangelicko-metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. 97, poz. 479), ustawa z dnia 30.06.1995 r. o stosunku państwa do Kościoła polsko-katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 482).

W doktrynie prawa podatkowego za budynek mieszkalny przyjęto uważać całość pomieszczeń związanych z szeroką pojętą funkcją zamieszkiwania. W świetle przywołanych wyżej przepisów prawnych należy przyjąć, iż lokal przeznaczony na kancelarię parafialną, służący również proboszczowi Parafii do celów mieszkalnych w części (1 pokój) będzie podlegał zwolnieniu jako związany z działalnością religijną. Pozostała część przeznaczona na cele mieszkalne jest lokalem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, ze stawką tegoż podatku jak od budynków mieszkalnych.