Naczelnik xxx Urzędu Skarbowego w xxx, działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na zapytanie z zakresu podatku od towarów i usług z dnia 24.06.2003 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego xxx 08.07.2003 r.), przesłane do xxx Urzędu Skarbowego przez tamtejszy Urząd w dniu 04.06.2004 r., wyjaśnia co następuje:

Z treści zapytania wynika, iż Spółka zawarła w kwietniu 2003 r. umowę powierniczej cesji wierzytelności z firmą windykacyjną. Umowa wiązała Strony w okresie 60 dni roboczych od dnia otrzymania przez powiernika podpisanej przez powierzającego umowy przelewu wierzytelności. Przedmiotowa umowa została rozwiązana z dniem 27.05.2003 r., wobec braku możliwości dokonania czynności zmierzających do odzyskania należności oraz nastąpiła automatyczna cesja zwrotna na powierzającego. Spółka w pierwotnej deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2003 r. wykazała jako sprzedaż zwolnioną - obrót wynikający z tych umów oraz zmniejszyła w związku z tym strukturą podatek naliczony podlegający odliczeniu.

W opinii Spółki, ponieważ umowy zostały rozwiązane przed terminem, z powodu braku możliwości ich realizacji (a więc zawarte umowy w całości nie zostały wykonane) należy skorygować o te kwoty deklarację VAT-7 za miesiąc kwiecień 2003 r. w części sprzedaż zwolniona, a co za tym idzie skorygować podatek naliczony, z wyłączeniem tej części sprzedaży ze struktury.

Wobec powyższego Podatnik zwraca się z prośbą o potwierdzenie słuszności przedstawionego stanowiska.

Odpowiadając na powyższe zapytanie Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego stwierdza, iż w myśl obowiązujących przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535) sprzedaż własnej wierzytelności nie stanowi czynności, o której mowa w art. 5 ustawy - (tzn. nie będzie usługą w rozumieniu klasyfikacji PKWiU) - to Spółka będzie nabywcą usług, a podmiotami świadczącymi te usługi będą firmy windykacyjne.
Dlatego też, firma windykacyjna winna wystawić Spółce fakturę na kwotę prowizji i opodatkować ww. usługę stawką podatku VAT w wysokości 22%, co wynika z regulacji ww. ustawy, tj. poz. 3 pkt 4 zał. Nr 4, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 1, która wyłącza ze zwolnienia od podatku od towarów i usług ściąganie długów, o których mowa w przedmiotowym piśmie.

Do dnia 30 kwietnia 2004 r. usługi faktoringu, klasyfikowane w istocie przez GUS jako " Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym " (PKWiU 65.22.10) podlegały zwolnieniu od VAT na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (art. 7 ust. 1 pkt 2 w związku z poz. 9 zał. Nr 2 do ustawy). W opisanym stanie faktycznym faktor nabył wierzytelności z prawem ich powrotnego przeniesienia na faktoranta w razie niewywiązywania się dłużnika z zapłaty należnych kwot. Transakcja sprzedaży miała więc miejsce.

W przypadku zwrotu wierzytelności i otrzymania faktury korygującej, zastosowanie miał, w zależności od skutków jakie wywołała korekta w zakresie podatku naliczonego w rozliczeniu - § 42 ust. 4 pkt 1 lub 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.). W każdym z przypadków, korekty należało dokonać w miesiącu otrzymania faktury korygującej, a więc w sprawie będącej przedmiotem zapytania - w miesiącu maju 2003 r.