P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Banku z dnia 09.09.2005 r. (wpływ do tut. Urzędu 13.09.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 13.10.2005 r. i 28.10.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości brutto przejętego przez bank przedmiotu w przypadku, gdy kredytobiorca nie wystawia faktury VAT oraz wartości rynkowej przejętych aktywów z dnia ich wyceny, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

p o s t a n a w i a

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje rozliczenia kredytu na dwa sposoby, a mianowicie:
1. W momencie sprzedaży przejętego przedmiotu, uznając kredytobiorcę kwotą brutto uzyskaną ze sprzedaży. Przychodem podatkowym wg Spółki jest kwota netto uzyskana ze sprzedaży rzeczy, zaś kosztem uzyskania przychodów kwota brutto, którą został uznany dłużnik w przypadku, gdy kredytobiorca będąc osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie wystawia faktury VAT.
2. W przypadku nie spłacenia kredytu przez kredytobiorcę Spółka przejmuje jego aktywa i uznaje wartość niewykonanego zobowiązania na podstawie wyceny przejętego majątku i przyjmuje do ksiąg Banku według wartości rynkowej na dzień przejęcia. Ponieważ na niektóre aktywa np. specjalistyczne maszyny, nie ma aktywnego rynku, ich sprzedaż realizowana jest przez kilka lat. W takich wypadkach występuje niekiedy strata na sprzedaży, którą Strona uznaje za koszt uzyskania przychodu. Do kosztów uzyskania przychodów Spółka zalicza wartość przejętego przedmiotu z dnia wyceny. Do przychodów zaliczana jest kwota uzyskana ze sprzedaży tego przedmiotu, która może być wyższa bądź niższa od dokonanej wyceny.
W obu przypadkach przejęte aktywa nie są amortyzowane.Bank stoi na stanowisku, iż w momencie przejęcia majątku wierzytelność kredytowa wygasa w części odpowiadającej wartości rynkowej przejmowanego majątku. Do transakcji sprzedaży przejętych przedmiotów, zdaniem Strony, zastosowanie powinny mieć ogólne zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym kosztem uzyskania przychodów winna być cena nabycia przejętych aktywów, tj. wartość po jakiej dany przedmiot został przejęty i o jaką pomniejszone zostało zadłużenie kredytobiorcy.
Odnosząc się do stanowiska przedstawionego przez Stronę we wniosku, dotyczącego pierwszego przypadku, stwierdzić należy, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty brutto, którą został uznany kredytobiorca jest postępowaniem prawidłowym. Po pierwsze taką właśnie kwotą został uznany kredytobiorca. Ponadto Stronie nie przysługują odliczenia na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług. W związku z tym w momencie sprzedaży przejętego składnika majątkowego rzeczoną kwotę należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie normy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Reasumując, w ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu postępowanie Strony w przedstawionym stanie faktycznym jest prawidłowe.
Uwzględniając dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, również w przypadku przejęcia aktywów niewypłacalnego dłużnika w celu ich odsprzedaży kosztem uzyskania przychodów będzie wartość jaką uznano kredytobiorcę w momencie przejmowania przedmiotu. W tym wypadku może to być wartość wyceny z dnia przejęcia przedmiotu, tym bardziej, że nie odbiega ona od wartości rynkowej. Nie ma przy tym znaczenia fakt sprzedaży takiego składnika np. poniżej jego wartości wynikającej z wyceny. To, że na niektóre przedmioty nie ma aktywnego rynku, co doprowadza do wydłużenia procesu sprzedaży, czego efektem jest sprzedaż aktywów poniżej kosztów ich uzyskania, nie jest wynikiem celowego działania Strony. W związku z powyższym wartość przedmiotu z dnia wyceny może być ujęta jako koszt uzyskania przychodów. Ponadto w przypadku niektórych składników majątku, np. nieruchomości zdarzyć się może odwrotna sytuacja, tj. po upływie pewnego czasu wartość przejętego przedmiotu wzrośnie i Spółka sprzeda go powyżej kosztów jego uzyskania. Wtedy kosztem uzyskania przychodów będzie również wartość z dnia wyceny.Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak we wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Pouczenie

1.Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów skarbowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14 § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).2.Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).