W dniu 6.10.2005r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w związku ze zmianami organizacyjnymi w Spółce, część członków zarządu została w niej zatrudniona na podstawie kontraktu menedżerskiego (umowa zlecenie). W kontrakcie tym zagwarantowano im:

- wynagrodzenie miesięczne,

- zwrot poniesionych wydatków związanych z reprezentowaniem Spółki (noclegi, konsumpcja, drobne upominki dla kontrahentów),

- pokrycie kosztów opieki medycznej w Programie centrum medycznego. Spółka, co miesiąc otrzymywać będzie fakturę kosztową za usługę medyczną (stała kwota w postaci ryczałtu),

- zwrot wydatków związanych z korzystaniem z samochodu prywatnego do celów służbowych - forma ryczałtu o równowartości 500,00 EURO,

- korzystanie z telefonu komórkowego, który jest własnością Wnioskującej,

- korzystanie z samochodu osobowego, który jest własnością Wnioskującej.

Kontrakt menedżerski jest umową, która zobowiązuje zarząd do zarządzania i reprezentowania przedsiębiorstwa w imieniu akcjonariuszy. Zarządzający muszą dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić Spółce kontynuację działalności. Do ich zadań należy między innymi: utrzymanie i pozyskanie nowych kontrahentów, zapewnienie ciągłości produkcji, zwiększenie efektywności produkcji poprzez modernizację maszyn i urządzeń, a co za tym idzie zwiększenie zyskowności Spółki. Bez osób, które posiadają odpowiednie kwalifikacje do efektywnego zarządzania firmą, nie byłoby możliwe utrzymanie się na rynku, który stawia przed przedsiębiorcami coraz to nowe wymagania.

Wobec tak przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskująca zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z zapytaniem, czy otrzymane faktury za usługę medyczną z centrum medycznego, będą kosztem uzyskania przychodów Spółki ?

Podatnik przedstawił następujące stanowisko odnośnie powyżej opisanego stanu faktycznego:

Ponieważ wydatki za usługi medyczne, które zgodnie z zawartym kontraktem pokrywa Spółka, są częścią wynagrodzenia menedżera, dlatego należy uznać je za koszty uzyskania przychodów Spółki. W kontrakcie wyszczególniono "składniki" wynagrodzenia, tj. pobory, zwrot kosztów wydatkowanych w związku z prowadzeniem działalności Spółki oraz pokrycie wydatków na usługi medyczne. W przypadku osób zatrudnionych na podstawie kontraktu menedżerskiego nie mają zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 65 i 38a, zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż dotyczą one osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.

Podstawą prawną zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatku na świadczenie usług medycznych powinien być art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, a według Wnioskującej istnieje związek pomiędzy zatrudnionym menedżerem, który sprawnie zarządza Spółką, a przychodami jakie może i osiąga Spółka.

Zdaniem Podatnika, skoro ustawodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenie pracownika zawarte w umowie o pracę, to dlaczego nie miałby uwzględnić wynagrodzenia zawartego w kontrakcie menedżerskim, tym bardziej, że oba wynagrodzenia opodatkowane są w całości podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...). Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatki ponoszone przez podatnika muszą być celowe, to znaczy ponoszone być muszą dla uzyskania, zwiększenia przychodów podatkowych.

Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Zaznaczyć należy, iż organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatników do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody winny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami jednostki.

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy ustosunkowuje się wyłącznie do argumentacji zawartej w wystąpieniu Wnioskującej. Regulacje art. 14a-d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Zatrudnianie przez przedsiębiorców osób posiadających wysokie kwalifikacje zawodowe, jest uzasadnionym ekonomicznie postępowaniem, bowiem wydajna praca takich osób, w zakresie posiadanych kwalifikacji, daje większe prawdopodobieństwo osiągnięcia sukcesu w prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności.

W przedmiotowej sprawie, Podatnik oprócz wypłaty poborów, pokrywa członkom zarządu (pracującym na podstawie kontraktu menedżerskiego), kwoty stanowiące koszty usług medycznych. Wnioskująca otrzymuje z centrum medycznego fakturę obejmującą stałą kwotę ryczałtu miesięcznego.

Zdaniem organu podatkowego, w zaistniałym stanie faktycznym, zważywszy na argumentację przedstawioną we wniosku Podatnika, pomimo iż usługi medyczne dla zatrudnionego w Spółce na podstawie kontraktu menedżerskiego członka zarządu nie zostały wymienione w przepisie art. 16 ust. 1, jako nie stanowiące kosztów podatkowych, nie można uznać (w związku z treścią art. 15 ust. 1 ustawy) wydatków Spółki na takie usługi medyczne za koszty uzyskania przychodów. Organ podatkowy stwierdza, iż Wnioskująca nie wykazała bowiem związku (nawet pośredniego) pomiędzy wydatkami ponoszonymi na zakup przedstawionych usług medycznych a uzyskiwanymi przez Wnioskującą przychodami z działalności. W ogóle nie wykazała związku usług medycznych z prowadzoną działalnością Spółki. Natomiast fakt zapewnienia menedżerowi na kontrakcie pokrycia usług medycznych, nie może być podstawą do zaliczenia wydatków na takie usługi w koszty uzyskania przychodu. Menedżer otrzymuje za pracę w Spółce pobory - wynagrodzenie miesięczne, które o ile ważna jest umowa pomiędzy członkiem zarządu a Spółką, stanowią dla Niej koszty podatkowe.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.