P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik zawiera umowy najmu dla lokali stanowiących jego właność a znajdujących się w budynkach wspólnot mieszkaniowych. W umowach określone są m.in. zaliczki na świadczenia związane z eksploatacją lokali oraz wysokość czynszu. Stroną umowy z dostawcami mediów (co, kanalizacja, woda) są natomiast wspólnoty mieszkaniowe, których Podatnik jest członkiem. Z treści pisma wynika, że wspólnoty mieszkaniowe obciążają Stronę kosztami dostarczonych mediów. Rozliczenia dokonywane są w kwotach brutto. Podatnik stoi na stanowisku, że rozliczanie kosztów użytkowania lokali z tytułu mediów dostarczych do mieszkań pomiędzy nim a najemcami lokali nie stanowi obrotu i jednocześnie nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Według wnioskodawcy zaliczki na świadczenia związane z eksploatacją lokali stanowią jedynie partycypację w kosztach jednostki organizacyjnej wspólnoty mieszkaniowej przez jej członków, tak więc wspólnota, a więc jej członkowie, nie dokonują sprzedaży, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, na rzecz samych siebie, poprzez zapłatę zaliczek z tytułu kosztów związanych z utrzymaniem własnych lokali.

Zgodnie z przepisem art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ( t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Tak więc na podstawie cyt. przepisu wspólnoty, posiadają określona strukturę organizacyjną, w skład, której wchodzą właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy. W celu należytego utrzymania lokali, ich właściciele zobowiązani są do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością. Koszty te można podzielić na koszty zarządu częściami wspólnymi nieruchomości i koszty związane z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali. Z powyższych tytułów na rzecz wspólnoty właściciele zobowiązani są do uiszczania zaliczek w celu pokrycia kosztów utrzymania poszczególnych lokali i części wspólnych. Zaliczki te stanowią jedynie partycypację w kosztach wspólnoty mieszkaniowej. Wspólnota, a więc jej członkowie, nie dokonują sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług na rzecz samych siebie (również, jeżeli dotyczy to wyodrębnionych lokali a nie części wspólnej), poprzez zapłatę zaliczek (kwot) z tytułu kosztów związanych z utrzymaniem własnych lokali, np. z tytułu opłat za ciepłą wodę lub ogrzewanie ( dostarczone media ). Stroną umowy o dostawę ciepłej wody i ogrzewania, są wspólnoty mieszkaniowe. Tym samym brak jest uzasadnienia do fakturowania wewnętrznych rozliczeń między wspólnotą a jej członkami. Zatem w rozliczeniach wewnątrz wspólnoty nie występuje obrót (sprzedaż) w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), tym samym nie można mówić o odsprzedaży tych mediów i konieczności fakturowania tej czynności fakturą VAT na rzecz osób trzecich np. najemców lokali komunalnych.

Zgodnie więc z przytoczonymi przepisami rozliczenia pomiędzy miastem reprezentowanym przez Podatnika ( członkiem wspólnoty ) a najemcami lokali nie będą stanowiły obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stany faktycznego przedstawionego we wniosku oraz prawnego obowiązującego w momencie wydania interpretacji.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).